Ο νεοφιλελευθερισμός μας κατέστρεψε. Ο καπιταλισμός οδηγεί τον κόσμο στην εξαθλίωση. Οι οικονομικές ανισότητες πρέπει να καταπολεμηθούν μέσω του κράτους. Η αγορά είναι εργαλείο καταπίεσης των γυναικών.
Του Αλέξανδρου Σκούρα
Τις παραπάνω προτάσεις τις ακούμε σχεδόν καθημερινά από τους εχθρούς της ελεύθερης αγοράς. Κάποιες φορές απαντάμε, άλλες κουνάμε το κεφάλι μας με κατανόηση, άλλες από απόγνωση. Χθες ήταν η μέρα του χρόνου που τους δίνουμε το δείκτη οικονομικής ελευθερίας του Fraser Institute και τους προκαλούμε να τον διαβάσουν. Στις επόμενες γραμμές παρατίθενται οι τίτλοι όσον θα μάθαιναν αν έμπαιναν στον κόπο:
Οι πυλώνες της οικονομικής ελευθερίας είναι η ατομική επιλογή, η εθελούσια συναλλαγή, η ελευθερία εισόδου και ανταγωνισμού στην αγορά, και η ασφάλεια των ανθρώπων και της ιδιοκτησίας τους. Ο δείκτης αυτός μετράει την οικονομική ελευθερία των περισσοτέρων χωρών του κόσμου βαθμολογόντας τις επιδόσεις τους σε πέντε κατηγορίες:
– Το μέγεθος του κράτους γιατί όσα περισσότερα δαπανά το κράτος, τόσο μειώνεται η ατομική επιλογή.
– Το νομικό σύστημα και τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα διότι χωρίς αυτά κανενός η ζωή ή η περιουσία δεν μπορεί να είναι ασφαλής.
– Την ποιότητα του νομίσματος διότι ο πληθωρισμός μειώνει την αγοραστική αξία των ανθρώπων και κατά συνέπεια θέτει σε κίνδυνο τις ιδιοκτησίες τους, ενώ οι μεγάλες διακυμάνσεις του καθιστούν την άσκηση της οικονομικής ελευθερίας ανέφικτη.
– Το ελεύθερο εμπόριο διότι με αυτό μπορούμε να ανταλλάσσουμε ελεύθερα προϊόντα και υπηρεσίες με ανθρώπους άλλων χωρών.
– Το ρυθμιστικό πλαίσιο διότι μέσω αυτού αρκετά κράτη αποκλείουν από την αγορά επιχειρηματίες που θέλουν να ανταγωνιστούν με τις υπάρχουσες ή δημιουργούν εμπόδια στην άσκηση της επιχειρηματικότητας.
Για τη θέση της Ελλάδας (102η) γράφτηκαν πολλά χθες στα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά site της χώρας. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως, σε σχέση με το δείκτη, δεν παρουσιάζει η κατάταξη της χώρας μας αλλά τα γενικότερα πορίσματα που προκύπτουν από τη βάση δεδομένων του Fraser Institute που ξεκινά από τη δεκαετία του 70.
Συγκρίνοντας το 25% των χωρών με τη μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία σε σχέση με το 25% που βρίσκεται στον πάτο, διακρίνουμε κάποια συγκλονιστικά ευρήματα:
– Το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ των κορυφαίων είναι $36.770 ενώ των χειρότερων είναι $6.146.
– Το μέσο εισόδημα των φτωχότερων πολιτών στις κορυφαίες χώρες ήταν $10.646 ενώ στις χειρότερες μόλις $1.503.
– Η βρεφική θνησιμότητα στην κορυφή είναι 6,7 νεογνά ανά χίλιες γεννήσεις ενώ στον πάτο είναι 40,5 ανά χίλιες γεννήσεις.
– Το προσδόκιμο ζωής στην κορυφή είναι 79,4 χρόνια ενώ στον πάτο 65,2.
Παράλληλα, ο δείκτης βρίσκει στατιστικά ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της οικονομικής ελευθερίας και της πολιτικής ελευθερίας, της ισότητας των φύλων και της ικανοποίησης των πολιτών.
Τα ξαναλέμε του χρόνου!
