Στην ιστορία κάθε έθνους, υπάρχουν οι στιγμές των μεγάλων αποφάσεων. Οι στιγμές που επιλέγεις ανάμεσα στην επένδυση στο μέλλον ή την επιστροφή στο παρελθόν. Οι Έλληνες έχουν βρεθεί αρκετές φορές μπροστά σε τέτοια διλήμματα.
Του Αλέξη Τσίπρα
Σήμερα είμαστε μπροστά σε μια τέτοια απόφαση. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες καλούμαστε να λάβουμε αυτή την απόφαση είναι οι καλύτερες των τελευταίων οκτώ ετών. Αφήσαμε πίσω μας τα μνημόνια, έχουμε ξανά ανάπτυξη στον τόπο, η ανεργία μειώνεται συνεχώς και έχουμε καταφέρει να είμαστε εξασφαλισμένοι για το άμεσο μέλλον, εξασφαλίζοντας ένα σημαντικό απόθεμα 35 δις στα δημόσια ταμεία, για να μην μπορεί ποτέ κανείς ξανά να εκμεταλλευτεί την ανάγκη της χώρας για δανεισμό. Δηλαδή, να μη μπορεί κανείς ξανά, όπως συνέβη επανειλημμένα αυτά τα χρόνια, να εκβιάσει την Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν υπάρχουν μπροστά μας δύο επιλογές. Η μία είναι να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά στη νέα εποχή της πατρίδας μας. Ελεύθεροι, κυρίαρχοι και πάνω απ’ όλα αποφασισμένοι να χτίσουμε την πατρίδα μας σε νέα, πολύ πιο γερά θεμέλια. Με ακόμα περισσότερες και καλύτερες δουλειές, με ανάπτυξη για όλους και σεβασμό στο φυσικό μας πλούτο, με ασφάλεια και αλληλεγγύη για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, με ένα κράτος σύγχρονο και λειτουργικό. Αυτό είναι το πρόγραμμα που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία σε αυτές τις εκλογές. Αυτό είναι το σχέδιο που σας ζητώ να υλοποιήσουμε όλοι μαζί, με μια κυβέρνηση που θα ενώσει όλες τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα από τη Θράκη ως την Κρήτη, κάθε εργαζόμενο, κάθε συνταξιούχο και κάθε νέο άνθρωπο που οφείλουμε να του εξασφαλίσουμε ότι θα ζήσει μια καλύτερη ζωή σε μια νέα Ελλάδα που βαδίζει στο μέλλον με ασφάλεια και προοπτική.
Η άλλη επιλογή, είναι η επιστροφή στην παλιά Ελλάδα της αναξιοπρέπειας, στην Ελλάδα της λιτότητας, της αδικίας, της φτώχειας. Όσοι μας οδήγησαν στη σύγχρονη εθνική ταπείνωση των μνημονίων, σήμερα εμφανίζονται ως λυτρωτές. Μάλιστα, δεν τολμούν να μιλήσουν ξεκάθαρα για το πρόγραμμα τους. Μονάχα, αναμασούν ανώδυνες ατάκες, κάνουν γενικόλογες αναφορές, για να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Δηλαδή, να συνεχίσουν το έργο που άφησε στη μέση η κυβέρνηση Σαμαρά το 2014, που βύθισε στην απόγνωση κάθε ελληνική οικογένεια.
Μας κατέκλυσαν εδώ και τέσσερα χρόνια με μια πρωτοφανή εκστρατεία ψέματος, μας δίχασαν τις στιγμές που η πατρίδα έκανε ιστορικά βήματα για την αναβάθμιση της θέσης της στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Μας χώρισαν σε εθνικόφρονες και προδότες, οι άνθρωποι που εδώ και 14 χρόνια έχουν παραδώσει με τον πιο επίσημο τρόπο το όνομα Μακεδονία στους γείτονες, χωρίς κανέναν προσδιορισμό και φυσικά χωρίς κανέναν όρο για την αλλαγή της συνταγματικής τους ονομασίας, όπως όριζε η εθνική γραμμή της χώρας μας. Αντίθετα, εμείς επιβάλλαμε στους γείτονες μας, με την Συμφωνία των Πρεσπών, αυτά που όριζε η εθνική μας γραμμή. Αυτά που ορίζει το χρέος και η αγάπη μας για την πατρίδα μας και την ιστορία της Μακεδονίας μας.
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, έλεγε πολύ εύστοχα κάποτε ένας αείμνηστος πολιτικός της συντηρητικής παράταξης. Ο λαός μας, την Κυριακή ελεύθερα και κυρίαρχα θα αποφασίσει για την επόμενη μέρα της πατρίδας μας. Θα αποφασίσει ελεύθερα, χωρίς καταναγκασμούς, εκβιασμούς και πιέσεις όπως αυτές που ζήσαμε τα χρόνια των μνημονίων και της τρόικα.
Ζητώ από κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, πρωτίστως να πάει την Κυριακή να ψηφίσει. Να μην αφήσει άλλους να αποφασίσουν για τη δική τους ζωή. Και πριν τη κρίσιμη επιλογή, ο καθένας και η καθεμιά να σκεφθεί, να θυμηθεί, να αποφασίσει με ένα και μοναδικό κριτήριο. Το πιο απλό απ’ όλα, αλλά και το πιο μεγάλο. βάζοντας πρώτα και πάνω από όλα όχι τη κομματική προτίμηση αλλά τη ζωή μας.
Τη δική μας, των γονιών μας, των παιδιών μας.
Γιατί για τον εργαζόμενο, η ασφάλεια στην εργασία, το ύψος του μισθού του είναι η ζωή του. Για τον συνταξιούχο, η σύνταξή του είναι η αξιοπρέπειά του. Για τον νέο οι σπουδές και η δυνατότητα να δουλέψει στη πατρίδα του, είναι τα όνειρά του.
Ας μην εμπιστευτούμε ξανά τη ζωή, την αξιοπρέπεια, τα όνειρά μας σε αυτούς που μας τα γκρέμισαν. Είναι στο χέρι μας να μη γυρίσουμε πίσω. Είναι στο χέρι μας να βάλουμε πρώτα τη ζωή μας.
