Στην “Ισότητα των Φύλων” είναι αφιερωμένες οι ταινίες του 5ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου που προβάλλονται από(Παρασκευή 25/01) μέχρι και την Κυριακή (27/01), στο πλαίσιο της φετινής συνεργασίας του Φεστιβάλ με τη Γενική Γραμματεία Ισότητας και το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.).
Μάλιστα, η Γενική Γραμματεία Ισότητας θέσπισε 2 βραβεία για ντοκιμαντέρ που αφορούν στην «Ισότητα των φύλων».
Επιπλέον, στο πλαίσιο αυτής της συνέργειας, και σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ολοκληρώθηκε προ-φεστιβαλικά ένα επιμορφωτικό σεμινάριο σε εκπαιδευτικούς, με θέμα «Η έμφυλη οπτική στον Κινηματογράφο».
Υπενθυμίζεται , τέλος, ότι καθ’ όλη την διάρκεια του Φεστιβάλ, λειτουργεί έκθεση κεραμικής-γλυπτικής, στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, με θέμα την Ισότητα των Φύλων.
Την Παρασκευή το απόγευμα, θα προβληθεί μία τριλογία ταινιών για την ισότητα των φύλων στην Ινδία: “My Sacred Glass Bowl” (18:00), “No Woman’s Land”(18:30) και “Bloody Phanek”(19:15)
Μετά την προβολή του No Woman’s Land, οι δικηγόροι Ευγενία Μακρή και Παναγιώτα Μακρή θα μιλήσουν για τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των γυναικών, στο πλαίσιο του κύκλου ομιλιών, που άνοιξε , ως προϊόν συνεργασίας του φεστιβάλ με τον Δικηγορικό Σύλλογο Καλαμάτας.
Θα ακολουθήσει, στις 20:15, workshop από τον βραβευμένο Ινδό δημιουργό ντοκιμαντέρ, Rajesh James, για την εξέλιξη του ντοκιμαντέρ στις χώρες της Ασίας (δεν χρειάζεται δήλωση συμμετοχής). Στις 20:45, θα προβληθεί η ταινία του ιδίου, με τίτλο Naked Wheels.
Ο Rajesh James είναι βραβευμένος δημιουργός ντοκιμαντέρ και ερευνητής ταινιών από το Κότσι της Ινδίας. Του απονεμήθηκε το διάσημο Βραβείο Riyad Wadia για το Καλύτερο Emerging Filmmaker στην Ινδία το 2017. Το ντοκιμαντέρ του Naked Wheels κέρδισε το βραβείο KFPatil Unity in Diversity για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Queer Film Kashish, στο Μουμπάι το 2017. Επιπλέον, του απονεμήθηκε το PK Rossy Puraskaram για το καλύτερο ντοκιμαντέρ 2016 από το Kerala Sthree Padana Kendram, στο Διεθνές Φεστιβάλ Φεμινιστικού Ντοκιμαντέρ το 2016. Έχει επίσης σκηνοθετήσει τα ντοκιμαντέρ “In Thunder, Lightning και Rain” (2018) και “Zebra Lines” (2014).
Για το Σάββατο 26 Ιανουαρίου, έχει προγραμματιστεί ομιλία της δικηγόρου, Όλγα Θεοδώρου, γύρω από το θέμα των αμβλώσεων, μετά την προβολή της ταινίας Vessel (ΗΠΑ),στις 15:00, το οποίο παρουσιάζει μια ακτιβίστρια γιατρό που μάχεται απέναντι στους νόμους κατά των αμβλώσεων.
Την Κυριακή (27 Ιανουαρίου), θα πραγματοποιηθεί master class workshop από την σκηνοθέτη και συγγραφέα, Nefise Özkal Lorentzen, κατά την διάρκεια προβολής της τριλογίας των ντοκιμαντέρ της ίδιας πάνω στο θέμα των φύλων στο Ισλάμ. Όπως όλες οι παραπάνω εκδηλώσεις, και αυτό το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο «Θεόδ. Αγγελόπουλος», τις ώρες 13:00-17.30 και δεν χρειάζεται δήλωση συμμετοχής. Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι:«Το φύλο μου» (2008), «Ένα μπαλόνι για τον Αλλάχ» (2011) και το «ManIslam» (2014).
Η Nefise Özkal Lorentzen είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός τουρκικής και νορβηγικής καταγωγής, που ζει στο Όσλο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη, ενώ έκανε το μεταπτυχιακό της στα Μέσα και την Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει κάνει παραγωγή και σκηνοθεσία σε πολλά αμφιλεγόμενα ντοκιμαντέρ, που σχετίζονται με το Ισλάμ. Εξαιτίας της αφοσίωσής της προς την LGBTQ κοινότητα και την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω των ταινιών της, συμπεριλήφθηκε στο TOP 10 των μεταναστών που αποτελούν πρότυπο στη Νορβηγία. Η τριλογία των ταινιών με τίτλο «Το φύλο μου» (2008), «Ένα μπαλόνι για τον Αλλάχ» (2011) και το «ManIslam» (2014), παρουσιάζει αυτές τις ανεκτίμητες ιστορίες ζωντανές μέσω της δημόσιας προβολής. Η Nefise έχει λάβει πολλά βραβεία και υποψηφιότητες, ενώ οι ταινίες της έχουν κάνει πρεμιέρα σε πολλά αναγνωρισμένα φεστιβάλ, όπως το IDFA, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Rhode Island και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Γκέτεμποργκ. Ήταν, επίσης, υποψήφια για το History Makers Award στη Νέα Υόρκη. Πραγματώνοντας την έννοια του εργαστηρίου της «ακτιβισμός των φύλων μέσω των ταινιών» συνεργάστηκε με διάφορες ΜΚΟ και ελπίζει, ότι μια μέρα, ο διαχωρισμός των φύλων και η κακοποίηση των γυναικών θα αποτελούν ξεχασμένη πλευρά της Ιστορίας.
