Η μικροψυχία, η εμπάθεια και η ανοησία είναι βαρέλια χωρίς πάτο σε αυτή τη χώρα.
Αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, διαβάζοντας και ακούγοντας τις αντιδράσεις, που καταγράφηκαν για την πρόταση να μπει το όνομα του αειμνήστου Παύλου Μπακογιάννη στο σταθμό του Μετρό στον Ευαγγελισμό.
Οι αντιδράσεις οδήγησαν την οικογένεια Μπακογιάννη να ζητήσει να αποσυρθεί η σχετική πρόταση. Η «θύελλα» που εμφανίστηκε να ξεσηκώνεται – γιατί έτσι εμφανίστηκε για λόγους σκοπιμότητας από εκείνους που θεωρούν ότι εκφράζουν ακόμα και τη σκέψη του λαού – για την πρόταση δεν είχε καμία σχέση με τις αντιδράσεις, που σημειώθηκαν για την πρόταση που έγινε να μπει σε άλλο σταθμό του Μετρό το όνομα του αείμνηστου Αλέκου Παναγούλη. Οι αντιδράσεις εδώ ήταν ελάχιστες ως μηδαμινές.
Εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει, γιατί οι μικρόψυχοι, οι εμπαθείς και οι ανόητοι έβαλαν στο στόχαστρό τους την τωρινή πρόταση. Πίστεψαν ότι η εξέλιξη αυτή ενισχύει πολιτικά την οικογένεια Μπακογιάννη. Έκαναν τους «λογαριασμούς» τους και κατέληξαν σ’ αυτό το συμπέρασμα.
Όσο και να σας φαίνεται απίθανο, για εκείνους μόνο αυτό είχε σημασία. Αν θα κέρδιζε ή θα έχανε πολιτικά και προσωπικά κάποιος από αυτήν την ιστορία. Για άλλη φορά δεν είδαν το δάσος, που ήταν μπροστά τους. Είδαν μόνο τον θάμνο! Δεν μπορούν να δουν παραπάνω, γιατί ο θάμνος είναι στο ύψος τους! Δεν μπόρεσαν να δουν το δάσος, που έχει να κάνει κυρίως με την ενίσχυση της δημοκρατικής μνήμης, με την καταδίκη κάθε μορφής τρομοκρατίας, με την ενότητα του λαού μας για την οποία έδωσε τη ζωή του ο Παύλος Μπακογιάννης. Και να το είδαν, θα έκλεισαν τα μάτια τους.
Οι «λογαριασμοί» που κάνουν για τα μικρά και τα ασήμαντα, θα καθορίζει πάντα, όπως και τώρα, τη στάση και τη συμπεριφορά τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΙΟΠΟΥΛΟΣ
