Την ώρα που το τραπεζικό σύστημα κλυδωνίζεται η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου κινείται προς την ίδρυση Περιφερειακής Τράπεζας. Με ένα σχέδιο που κρατάει… χρόνια – από το 2012- ο Πέτρος Τατούλης θέλει να προχωρήσει, δείχνοντας ως ιδανικό μοντέλο εκείνο των Sparkassen, δηλαδή των τοπικών ταμιευτηρίων της Γερμανίας. Όμως για τα γερμανικά αυτά ταμιευτήρια, αποκαλυπτικό είναι το δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή». Χαρακτηρίζονται ως εστίες διαφθοράς, καθώς διατηρούν στενές σχέσεις με τους τοπικούς άρχοντες, στους οποίους ορισμένες φορές δίνουν αμφιλεγόμενα δάνεια ή χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες του, ενώ ενίοτε δημιουργούν προβλήματα στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας, όπως καταγράφεται.
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
Η Γερμανία διαθέτει 385 τοπικά ταμιευτήρια (ονομάζονται Sparkassen), τα οποία ενίοτε δημιουργούν προβλήματα στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας. Διατηρούν στενές σχέσεις με τους τοπικούς άρχοντες, στους οποίους ορισμένες φορές δίνουν αμφιλεγόμενα δάνεια ή χρηματοδοτούν τις προεκλογικές εκστρατείες τους. O Γιοακίμ Βόλμπεργκς, πρώην δήμαρχος της ιστορικής πόλης Ρέγκενμπουργκ, παύθηκε από τα καθήκοντά του. Ο κ. Βόλμπεργκς είχε στοχοποιηθεί για κατάχρηση εξουσίας, λόγω της παράλληλης με το αξίωμά του απασχόλησης ως επικεφαλής του εποπτικού συμβουλίου του τοπικού ταμιευτηρίου.
Ο κ. Βόλμπεργκς κατηγορείται ότι χρηματοδοτήθηκε από κτηματομεσιτική εταιρεία κατά την προεκλογική εκστρατεία του, επειδή μεσολάβησε να της δοθεί χαμηλότοκο δάνειο 4,5 εκατ. δολαρίων, καθώς και ότι εξασφάλισε δικαιώματα κατά προτεραιότητα σε έγγειο ιδιοκτησία, την οποία διεκδικούσαν πολλοί. Το προαναφερθέν δάνειο ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην δήμαρχος το εξασφάλισε για την κτηματομεσιτική εταιρεία όταν ήταν πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου του ταμιευτηρίου του Ρέγκενμπουργκ. Μετά το αρχικό σοκ στην τοπική κοινωνία, όσοι ζητούσαν την παραίτησή του χαμήλωσαν τους τόνους. Το δικαστήριο άλλαξε την εις βάρος του κατηγορία από διαφθορά σε κατάχρηση εξουσίας.
Κατά καιρούς, όπως αναφέρει το Bloomberg, ξεσπούν σκάνδαλα στα γερμανικά ταμιευτήρια, ωστόσο δεν γίνεται λόγος για μεταρρύθμιση του συστήματος. Αυτό εγείρει ερωτήματα κατά πόσον είναι οικονομικά ανεξάρτητη η τοπική αυτοδιοίκηση, ώστε να μπορεί να ελέγχει τα ταμιευτήρια, από τα οποία συχνά παίρνει δάνεια.
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό ερευνητικό ινστιτούτο Bruegel, σε ορισμένες περιπτώσεις στη Γερμανία το 10% των εσόδων κάποιων πολιτικών προέρχεται από τις θέσεις που διατηρούν στα συμβούλια των Sparkassen. Η δίκη του Βόλμπεργκς άρχισε στις 24 Σεπτεμβρίου και δείχνει αυτοί που πολλοί οικονομολόγοι ονομάζουν «διαπλοκή»: τις διασυνδέσεις μεταξύ των 385 δημοσίων Sparkassen και των τοπικών αρχόντων στη Γερμανία. Αυτού του τύπου οι διασυνδέσεις εγκυμονούν κινδύνους και προκαλούν ανησυχία. Eπιπλέον, ασκούν πιέσεις σε κολοσσούς όπως η Deutsche Bank και η Commerzbank, οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω μειωμένης κερδοφορίας και λανθασμένων χειρισμών. Τα τοπικά ταμιευτήρια θεωρούνται ανεξάρτητα από την πολιτική ηγεσία και δεν υπόκεινται στην εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Μετά τις αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις κατά τη δεκαετία του 1990, ο αριθμός των ταμιευτηρίων μειώθηκε, αλλά η συγκεκριμένη αγορά παραμένει κατακερματισμένη.
Τον Μάρτιο, ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Fitch επέστησε την προσοχή στο ότι το μεγαλύτερο μέρος των μακροπρόθεσμων περιουσιακών στοιχείων των Sparkassen είναι στεγαστικά δάνεια με σταθερό επιτόκιο, ενώ οι καταθέσεις τους είναι βραχυπρόθεσμοι λογαριασμοί. Αν αυξηθούν τα επιτόκια, πρέπει και αυτοί γρήγορα να επαναξιολογηθούν. Αυτό θα προκαλέσει ζημίες στα ταμιευτήρια μεγαλύτερες απ’ ό,τι στις κορυφαίες τράπεζες που έχουν χαρτοφυλάκια με ποικίλα περιουσιακά προϊόντα, επιτυγχάνοντας τη διασπορά του κινδύνου. Και σε άλλες χώρες, όπως η Γαλλία και η Αυστρία, υπάρχει δίκτυο τοπικών τραπεζών. Πλην όμως, αυτές φρόντισαν να το εκσυγχρονίσουν, περιορίζοντας τη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ αυτοδιοίκησης και πιστωτικών ιδρυμάτων.
πηγή: kathimerini.gr
