Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν γρήγορα πως μετά την καταστροφική περσινή χρονιά, το ελαιόλαδο – όχι πως οι ελιές πάνε πίσω – θα ακολουθούσε ένα ανοδικό δρόμο τιμών. Αυτός ο δρόμος ήδη είναι στρωμένος με… αγκάθια.
Αυτό που κανείς πια συναντά σε κάθε διαδρομή είναι πως η ελληνική αγορά βιώνει συνθήκες κατάρρευσης τιμών σε ελαιόλαδο και ελιές, ενώ μετρημένες και – ανησυχητικά – πολύ λίγες είναι οι εμπορικές πράξεις, σε μια περίοδο στην πλήρη εξέλιξη της φετινής ελαιοσυγκομιδής που θα περίμενε κανείς το ενδιαφέρον να είναι στην κορύφωσή του.
Με το λάδι να κινείται λίγο πάνω από τα 2€, το έξτρα παρθένο να κάνει τη βουτιά της 5ετίας και τα αποθέματα να είναι σε ένα πλεόνασμα που φθάνει κοντά στις 900.000 τόνους(!), κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που θα φθάσει η κατρακύλα και πως θα διαμορφωθούν τα δεδομένα στην συνέχεια, με την αγανάκτηση από τους παραγωγούς να είναι μεγάλη.
Πέρα όμως από τις δομικές αδυναμίες της ελληνικής ελαιουργίας που αποτελούν και τον βασικό παράγοντα στην έλλειψη παρέμβασης στην αγορά, σαν… βόμβα σκάει στην κατάσταση που διαμορφώνεται και η εξέλιξη που έρχεται μετά και τα όσα δρομολογεί η απόφαση Τραμπ να μην εξαιρεθούν από τους δασμούς στις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ το ελαιόλαδο και τα προϊόντα ελιάς από την πλευρά της Ισπανίας.
Ο ελαιοκομικός «γίγαντας» στην Ιβηρική χερσόνησο με το μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια αγορά προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποφύγει το… βραχνά των δασμών φαίνεται ότι βάζει «πόδι» και στην Ελλάδα. Ισπανικοί κολοσσοί προσεγγίζοντας εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο – σύμφωνα με πληροφορίες – επιχειρούν (ίσως και να το έχουν πράξει) να μεταφέρουν εδώ ποσότητες ισπανικού ελαιολάδου, προωθώντας τες στην συνέχεια στην αγορά των ΗΠΑ προκειμένου να αποφύγουν τους δασμούς, είτε «βαπτίζοντάς» τες είτε «αναμειγνύοντάς» τες είτε και κανονικά – όπως κατήγγειλαν παραγωγοί. Αυτό σε μεγάλο βαθμό είναι ικανό να εξηγήσει και την αρρυθμία στη φετινή κατάσταση με τους παραγωγούς εδώ να είναι σε απόγνωση και με τις τιμές να μένουν καθηλωμένες.
Το κόλπο της… εκμετάλλευσης της ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου από τους Ιταλούς που χρόνια τώρα προμηθεύονται τις δικές μας ποσότητες σε βυτία και τις… αναγάγουν με προσμίξεις σε νέο «δικό» τους προϊόν, μοιάζει να αποτελεί παράδειγμα σήμερα για ισπανικές εταιρείες που με… έμμεσο τρόπο προσπαθούν να αποφύγουν τις οικονομικές επιπτώσεις, με τις ίδιες καταγγελίες παράλληλα να σημειώνεται πως ήδη έχουν προσεγγιστεί και μεσσηνιακές εταιρείες να μπουν στο «κόλπο».
Ήδη η κατάσταση αυτή με φόντο και την κατρακύλα των τιμών ενεργοποιεί και τις υπηρεσίες της Π.Ε. Μεσσηνίας προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι προς κάθε κατεύθυνση με σκοπό τη διασφάλιση του μεσσηνιακού ελαιολάδου και των συμφερόντων των παραγωγών.
