Είναι κοινός τόπος πως σε μια μυστική ψηφοφορία ουδείς γνωρίζει τι ψήφισε ο άλλος. Ο καθένας είναι σίγουρος μόνον για τη δική του ψήφο.
Έτσι, μόνον σε εικασίες μπορούμε να προχωρήσουμε σχετικά με την πολιτική ταυτότητα των έξι βουλευτών που δεν ψήφισαν την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον Δ. Παπαγγελόπουλο. Οποιαδήποτε βεβαιότητα για την πολιτική τους προέλευση και τα κίνητρά τους αγγίζει τη φτηνή πολιτική σπέκουλα.
Του Σάκη Μουμτζή
Το σημαντικό πολιτικό γεγονός είναι ένα. Βρέθηκαν έξι βουλευτές, που ενώ τα κόμματα στα οποία ανήκουν τάχθηκαν υπέρ της προανακριτικής επιτροπής, αυτοί δεν πειθάρχησαν. Η σκευωρία Novartis είναι εμβληματική τόσο για τη Νέα Δημοκρατία όσο και για το ΚΙΝΑΛ. Ηγετικά στελέχη αυτών των δύο κομμάτων κατηγορήθηκαν για κακουργηματικές πράξεις, με ανυπόληπτες —είναι επιεικής ο χαρακτηρισμός— δικονομικές διαδικασίες.
Συνεπώς, η συγκεκριμένη «ανταρσία» είναι προκλητική.
Ούτως ή άλλως πάντως, στέλνει ένα μήνυμα με αποδέκτη τον Κυρ. Μητσοτάκη. Δεν μπορεί να υπολογίσει στους σχεδιασμούς πως η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ αθροίζουν μαζί 180 βουλευτές. Αναφέρομαι, βέβαια, στην απαιτούμενη πλειοψηφία για την αναθεώρηση του άρθρου του Συντάγματος του σχετικού με τον εκλογικό νόμο.
Η καθιέρωση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, πέραν της πολιτικής αβεβαιότητος που θα προκαλέσει, θα αποτελέσει και ένα αντικίνητρο για τους επενδυτές. Όλοι αυτοί που σχεδιάζουν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα, απαιτούν να υπάρχει πολιτική σταθερότητα. Η πολιτική αβεβαιότητα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τις επενδύσεις. Αυτό είναι γνωστό.
Και εξίσου γνωστό είναι πως αν διεξαχθούν μια φορά εκλογές με απλή αναλογική—χωρίς να έχει ήδη ψηφισθεί άλλος εκλογικός νόμος—στην συνέχεια πολύ δύσκολα θα αλλάξει αυτό το εκλογικό σύστημα. Θα έχει παγιωθεί.
Συνεπώς, αν θέλει ο Κυρ.Μητσοτάκης να ακυρώσει αυτόν τον καταστροφικό εκλογικό νόμο είτε θα αλλάξει το οικείο άρθρο του Συντάγματος είτε θα προσφύγει σε διπλές εκλογές.
Στην πρώτη περίπτωση απαιτούνται, όπως προανέφερα, 180 βουλευτές οι οποίοι κατά τα φαινόμενα δεν υπάρχουν. Κινδυνεύει ο πρωθυπουργός, αν επιλέξει αυτήν την οδό, να υποστεί μια σημαντική πολιτική ήττα. Ή να το πω διαφορετικά, να χαρίσει μιαν εύκολη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Φαίνεται πως για τον Κυρ. Μητσοτάκη ένας μόνο δρόμος υπάρχει. Οι διπλές εκλογές.
Το ζητούμενο είναι ο χρόνος διεξαγωγής τους, καθώς δεν αρκεί απλώς να εξουδετερώσει την απλή αναλογική, θα πρέπει να κερδίσει και τις εκλογές που θα επακολουθήσουν με το νέο εκλογικό σύστημα.
Ο πρωθυπουργός στον πολιτικό του βίο έχει αποδείξει πως ξέρει να παίρνει αποφάσεις. Γιατί το χειρότερο στην πολιτική δεν είναι μια κακή απόφαση, αλλά η αναποφασιστικότητα.
Ο πολιτικός να παρακολουθεί τις εξελίξεις, που τρέχουν ερήμην του.
Ετσι, είναι λογικό στον σχεδιασμό του να συμπεριλάβει και την προοπτική του εκλογικού αιφνιδιασμού. Το πρόβλημα της απλής αναλογικής υπάρχει και απαιτεί την λύση του.
Οι 180 βουλευτές φαίνεται πως δεν υπάρχουν και, ως εκ τούτου, η κυβέρνηση κινείται σε μονόδρομο.
