Περίπου το 80% του ιαπωνικού πληθυσμού και μέλη της ιαπωνικής κυβέρνησης πιστεύουν ότι οι αγώνες πρέπει να ακυρωθούν για να προστατευθεί η δημόσια υγεία – Ποια είναι η άλλη «όψη του νομίσματος»
Καμία απάντηση, βέβαια, δεν μπορεί να δοθεί ακόμα με απόλυτη σιγουριά, παρότι μια ενδεχόμενη νέα αναβολή του κορυφαίου αθλητικού και πολιτιστικού γεγονότος του πλανήτη θα σημάνει ουσιαστικά την οριστική ακύρωσή του, με ό,τι αντίκτυπο θα έχει μια τέτοια απόφαση…
Η δημοσίευση του playbook των αγώνων από τους διοργανωτές (ενός βιβλίου κανόνων, ενός «οδηγού» που απευθύνεται σε 10.000 αθλητές/αθλήτριες και προπονητές, με ανάλογες εκδόσεις για συνοδούς, επισήμους, δημοσιογράφους) επιβεβαιώνει την πρόθεση των Ιαπώνων να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να πραγματοποιηθεί ένα event με τεράστιο οικονομικό κόστος για την χώρα τους.
Γιατί, πέρα από την καθαρά αθλητική υπόσταση του, αναδεικνύεται σε όλο το μέγεθος της και η επιχειρηματική του διάσταση…
Μόνο το μπάτζετ για τα έξοδα προετοιμασίας των «Ολυμπιακών Αγώνων 2020» ξεπέρασε τα 12 δισ.$ και βέβαια διακυβεύονται, παράλληλα, τα αντίστοιχα προβλεπόμενα έσοδα πολλών δισ.$ από/και για όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων, των χορηγών και διαφημιζομένων.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο οι Ολυμπιακοί σπόνσορες (όπως οι Coca-Cola, Airbnb, Panasonic, Visa, Samsung, Alibaba, Allianz, Toyota, Bringestone, Procter& Gable κ.α.) υπολογίζεται ότι θα κάνουν έναν τζίρο άνω των 3 δισ.$ με την «στόχευση» τους στραμμένη σε αυτές τις 15 ημέρες, από την προγραμματισμένη έναρξη (Παρασκευή 23 Ιουλίου) ως την λήξη (Κυριακή 8 Αυγούστου) των Summer Olympics Tokyo 2020…
Το θέμα «ανεβαίνει» όλο και περισσότερο στα μεγάλα media του πλανήτη και οι… απορίες των «New York Times», σε ρεπορτάζ με τίτλο «Tokyo Olympics Playbook: Testing? Yes. Quarantines? No. Fans? Maybe.», δείχνουν το δίλημμα: «Ναι» στα τεστ για τον COVID-19, «Όχι» στις καραντίνες και «ίσως» στην παρουσία φιλάθλων στα στάδια της «Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου».
Ολυμπιακοί Αγώνες «πάση θυσία», λοιπόν, έστω και χωρίς… θεατές; Η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει και πολλοί θεωρούν κρίσιμους μήνες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο…
Διστακτικό το 80% των Ιαπώνων
Οι αντιδράσεις είναι πολλές, προερχόμενες και από αθλητές. Αρκετοί συμβιβάζονται με την ιδέα να αγωνισθούν σε κενά από κόσμο στάδια, προκειμένου να μην ματαιωθεί η διοργάνωση. Και δεν παύει να αποτελεί μια εκδοχή που εξετάζεται σοβαρά. Μια «τάση» με πολλούς υποστηρικτές.
«Άδειες κερκίδες» θα σημαίνει απώλεια εσόδων από τις πωλήσεις εισιτηρίων των αγώνων, όσο και από την κατανάλωση και διαμονή των ξένων επισκεπτών (εστίαση, μετακινήσεις, φιλοξενία) για την ιαπωνική αγορά.
Καλύτερο, ωστόσο, από το «καθόλου αγώνες», σε αθλητικό και σε οικονομικό-επιχειρηματικό επίπεδο… Ποιος, όμως, θα μπορούσε να «ανάψει το πράσινο φως» για την είσοδο εκατομμυρίων τουριστών στην Ιαπωνία και πως αυτοί θα ταξιδέψουν, όταν τα κρούσματα της πανδημίας βρίσκονται και πάλι σε έξαρση, Φεβρουάριο μήνα; Ποια πρόβλεψη «χωράει» για το τι θα συμβεί ως τον Ιούλιο;
Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε, πάντως, ότι περίπου το 80% του ιαπωνικού πληθυσμού πιστεύει ότι οι αγώνες πρέπει να ακυρωθούν ή να αναπρογραμματιστούν για να προστατευθεί η δημόσια υγεία, ενώ, επιφυλάξεις διατηρούν και ορισμένα μέλη της ιαπωνικής κυβέρνησης… Αυτή είναι η «μια όψη του νομίσματος». Η άλλη;
«Διακινδυνεύω να πω ότι ο μεγαλύτερος λόγος για τον οποίο δεν θα ακυρωθούν ποτέ (οι Ολυμπιακοί Αγώνες) είναι τα χρήματα που βρίσκονται στο τραπέζι», δηλώνει ως ειδικός του sport management των μεγάλων διοργανώσεων ο Michael Naraine, επίκουρος καθηγητής από το Brock University, στο δίκτυο CBC.
Ο φόβος της αποδυνάμωσης του Ολυμπιακού brand και τα κέρδη που παράγει αποτελούν, κατά τον ίδιο, τα κίνητρα για την ΔΟΕ και την ιαπωνική επιτροπή για να προχωρήσουν στην διοργάνωση, κάτι που συμφωνεί με τις προηγούμενες τοποθετήσεις των προέδρων τους κ.κ. Thomas Bach και Yoshiro Mori.
Σύμφωνα, άλλωστε, με τον ιστότοπο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, η πώληση των ραδιοτηλεοπτικών και εμπορικών δικαιωμάτων και «άλλες ροές εισοδήματος» παρήγαγαν έσοδα ύψους 5,7 δισ.$ στους χειμερινούς αγώνες του 2014 στο Σότσι και του θερινούς του 2016 στο Ρίο.
Ξεχωρίζει, επίσης, το «χρυσό deal» με την NBCUniversal η οποία υπέγραψε με την ΔΟΕ το 2014 πληρώνοντας 7,75 δισ.$ για τα δικαιώματα των Ολυμπιακών Αγώνων ως το 2032.
Η δε πιθανή απώλεια εσόδων ανακτάται από την ασφαλιστική κάλυψη μόνο μερικώς…
Το playbook των 32 σελίδων
Σε τι αναφέρεται το playbook των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο; Όπως προκύπτει από το ίδιο το έγγραφο, περιλαμβάνει οδηγίες για το τι θα πρέπει να προσέχει κάποιος πριν ταξιδέψει, πριν μπει και πριν φύγει από την Ιαπωνία, ή κατά την διάρκεια των αγώνων.
Καταγράφει μια σειρά αυστηρών περιορισμών για τους αθλητές σε 32 σελίδες, για παράδειγμα, η υποχρεωτική χρήση μάσκας εκτός προπονήσεων, αγώνων, φαγητού και ύπνου, η αποφυγή των χειραψιών και των επαφών με άλλα άτομα, η δήλωση και εγγραφή των κινήσεων τους, ο έλεγχος της θερμοκρασίας τους, να μην πηγαίνουν σε γυμναστήρια, τουριστικές περιοχές, καταστήματα, εστιατόρια ή μπαρ, να χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς μόνο με άδεια κ.α., με τον εμβολιασμό τους να συνίσταται, δίχως να είναι –προς το παρόν- υποχρεωτικός. Οι τυχόν παραβάτες θα τιμωρούνται μέχρι και με ανάκληση της διαπίστευσης τους.
Για τον επίλογο: αν κι εφόσον επιτραπεί η παρουσία φιλάθλων, αναμένεται να τους ζητηθεί να συμπαραστέκονται στους διαγωνιζόμενους αθλητές και αθλήτριες, μόνο με το χειροκρότημα τους και όχι τραγουδώντας ή φωνάζοντας συνθήματα, για να περιορισθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού στα γήπεδα!
newmoney.gr
