Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία πέτυχαν τον στρατηγικό στόχο που είχαν θέσει. Μεγάλη νίκη, κοντά στα προμνημονιακά ποσοστά, καθαρή διαφορά οκτώ μονάδων, αυτοδυναμία και προοπτική τετραετίας, αφού εάν χρειαστεί μπορεί να εκλέξει μόνος του νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με αλλαγή Συντάγματος.
Το υψηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ δεν μειώνει καθόλου την αξία της νίκης, ούτε περιορίζει της δυνατότητες της νέας κυβέρνησης. Η εδραίωση του Τσίπρα περισσότερο έχει σημασία για τον ίδιο και το πολιτικό του μέλλον, τις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και την αντιπαράθεση με το ΚΙΝΑΛ για την κυριαρχία στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Εάν ο Τσίπρας εξακολουθήσει να λαϊκίζει και να αντιπολιτεύεται σκληρά ο Μητσοτάκης πρέπει να βρει τρόπο να τον αντιμετωπίσει και μπορεί να το κάνει. Κανείς δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν και περισσότερο απ΄ όλα στην πολιτική.
Με λίγα λόγια οι μεγάλοι κερδισμένοι των εκλογών είναι η Νέα Δημοκρατία και ο λεγόμενος δικομματισμός, μόνο που αυτή την φορά στην θέση του ΠΑΣΟΚ θα βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ θεωρητικώς πέτυχε το στόχο του, πέρασε πάνω από την πήχη των ευρωεκλογών, αλλά με ένα ισχυρό Τσίπρα απέναντι του δεν μπορεί να εφησυχάζει. Αντιθέτως η λογική λέει ότι θα δεχθεί επίθεση στους προνομιακούς για εκείνο χώρους του συνδικαλιστικού κινήματος και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από εκεί και πέρα το ΚΚΕ σταθερά στο ρόλο του, η Χρυσή Αυγή εκτός Βουλής ( ήταν δίκαιο και έγινε πράξη) ενώ ο Βελόπουλος με τον Βαρουφάκη μοιράστηκαν την λεγόμενη «αντισυστημική ψήφο» ο ένας από τα δεξιά και ο άλλος από τα αριστερά. Η τετραετία θα δείξει αν θα έχουν διαφορετική τύχη από τον Καμμένο, τον Θεοδωράκη ή τον Λεβέντη, αν θα κάνουν την διαφορά ή αν θα αποδειχθούν κι αυτά κόμματα μιας χρήσης.
Το χθεσινό αποτέλεσμα αποτελεί μια μεγάλη προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πήρε το κόμμα από το 28% και το έφθασε κοντά στο 40%. Δώδεκα μονάδες ψηλότερα και χωρίς να υποσχεθεί πολλά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο χάρτης πράγματι βάφτηκε γαλάζιος, αν εξαιρέσουμε 8-9, από τις 59 συνολικά εκλογικές περιφέρειες. Οι πολίτες του έδωσαν όσα ζήτησε αλλά τώρα περιμένουν από εκείνον να υλοποιήσει τις προγραμματικές του δεσμεύσεις. «Νάρκες» και προβλήματα υπάρχουν πολλά και σύνθετα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να χάσει χρόνο. Έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι, μπορεί να πάρει αποφάσεις και να τις υλοποιήσει άμεσα. Το πρώτο δείγμα γραφής θα είναι η συγκρότηση της κυβέρνησης που θα ανακοινωθεί σήμερα και η οποία ξεκινάει με τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και τις καλύτερες προϋποθέσεις. Και στα οικονομικά και στα κοινωνικά θέματα μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από όσα υποσχέθηκε.
Το σίγουρο είναι ότι η επιτυχία της νέας κυβέρνησης, σε καμία περίπτωση, δεν θα εξαρτηθεί από το είδος της αντιπολίτευσης που θα κάνει ο Τσίπρας. Η κοινωνία τιμώρησε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον έστειλε στα θρανία της αντιπολίτευσης τουλάχιστον για τέσσερα χρόνια και αυτή την φορά δεν θα μπορεί να επικαλείται το «λευκό» παρελθόν του. Δεν θα έχει θα αντιπαρατεθεί μόνο με την Νέα Δημοκρατία, αλλά και και με τα κυβερνητικά πεπραγμένα του, ειδικά αν σ΄ αυτά υπάρχουν κρυμμένοι «σκελετοί». Σε τελική ανάλυση Αλέξης κατάφερε να κυβερνήσει 4,5 χρόνια με 145 βουλευτές, γιατί να μην το επιτύχει ο Κυριάκος με 158;
