Η πολιτική απαιτεί καθαρή σκέψη. Εν ψυχρώ αποφάσεις, χωρίς συναισθηματισμούς και σπασμωδικές αντιδράσεις. Κάθε τακτική κίνηση θα πρέπει να εντάσσεται σε μια στρατηγική. Ο πολιτικός θα πρέπει να έχει την ικανότητα να είναι συγχρόνως διαμορφωτής των γεγονότων και αποστασιοποιημένος παρατηρητής τους.
Εκείνο που διακρίνει έναν μεγάλο πολιτικό από έναν ασήμαντο, είναι η διαχείριση της ήττας. Στην πόκα ο έμπειρος παίκτης ξεχωρίζει από τον ερασιτέχνη όχι στην βραδιά της ρέντας, αλλά στην βραδιά της γκίνιας. Ο πρώτος καταλαβαίνει πως δεν έχει τη τύχη με το μέρος του και θα φροντίσει να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερα. Ο δεύτερος στην προσπάθεια του να ρεφάρει, θα καταστραφεί.
Στην πολιτική υπάρχει ένα οριακό σημείο που καταδείχνει στον πολιτικό πως η πορεία προς την ήττα δεν αναστρέφεται. Η περαιτέρω παραμονή στην εξουσία θα μεγεθύνει το εύρος της και θα την καταστήσει στρατηγική και καταστροφική συγχρόνως.
Όσοι έχουν μελετήσει τον λενινισμό γνωρίζουν την συντεταγμένη υποχώρηση. Την τακτική αναδίπλωση για την ανασύνταξη των δυνάμεων, ώστε να καταστούν ικανές να αντεπιτεθούν. Αυτό ακριβώς φαίνεται να το αγνοεί ο Α.Τσίπρας. Δεν αντιλαμβάνεται πως όσο παραμένει στην εξουσία—με δεδομένο πως η διαδρομή προς τις εκλογές φτάνει στο τέλος της—τόσο μεγαλώνει η φθορά της κυβέρνησης του. Η ήττα του κινδυνεύει να τον αφανίσει από το πολιτικό προσκήνιο μόλις στα 44 χρόνια του.
Φαίνεται πως δεν μπορεί να δει καθαρά την μεγάλη εικόνα. Δεν μπορεί να δει πως η θητεία του στην αντιπολίτευση θα τον βοηθήσει να αναπροσανατολίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε θέσεις μετριοπαθέστερες συναντώντας ένα μέρος της Κεντροαριστεράς, ενώ συγχρόνως θα αφήσει στον Κ.Μητσοτάκη την διαχείριση όλων των, πολιτικά κοστοβόρων, εκκρεμοτήτων.
Τι θα πρέπει να κάνει; Εκλογές το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους. Ετσι, θα διατηρήσει ζωντανό και το σενάριο της δεξιάς παρένθεσης. Ας μην λησμονούμε πώς αν η κυβέρνηση διενεργήσει τις εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019, χάνει ουσιαστικά το αβαντάζ να προκαλέσει εκλογές μετά από λίγους μήνες, λόγω της μη εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας.
Επί πλέον, όσο πιο αργά προσφύγει στις κάλπες τόσο μεγαλύτερη θα είναι η νίκη της Νέας Δημοκρατίας και συνεπώς και η πιθανότητα να συγκεντρωθούν οι πολύτιμες 180 ψήφοι.
Αν όμως οι εκλογές διεξαχθούν το φετινό φθινόπωρο, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα ηττηθεί, πιθανόν, με ευπρόσωπη διαφορά και συγχρόνως θα αφήσει την Νέα Δημοκρατία να υποστεί την κυβερνητική φθορά για δεκαέξι περίπου μήνες. Τότε με ανασυντεταγμένες τις δυνάμεις του, θα αντεπιτεθεί.
Ομως ο Α.Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα βρίσκονται σε σύγχυση. Προσκολλημένοι στην εξουσία, πιστεύουν πως μπορούν με μαγικά κόλπα να αναστρέψουν την φορά των εξελίξεων. Η στρατηγική οπτική λείπει από την σκέψη τους. Ανήκουν στην κατηγορία του άπειρου χαρτοπαίκτη—που προανάφερα- ο οποίος συνεχώς σπρώχνει τα ρέστα του για να ρεφάρει και όλο μεγαλώνει την χασούρα του.
Δεν μπορούν να αντιληφθούν πως ο χείμαρρος του «φύγετε» μετατρέπεται σε ένα τεράστιο ποτάμι που θα τους πνίξει. Τώρα μπορούν να διασωθούν. Σε έναν χρόνο όχι.
