Η πρόταση που υπέγραψαν 300 προσωπικότητες από όλο τον κόσμο για τη διαγραφή των χρεών 70 φτωχών χωρών, μπορεί να πει κανείς ότι σε αυτή την περίοδο μοιάζει με τη ρίψη μιας πέτρας σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Η πέτρα που έπεσε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της κρίσης, στην οποία κολυμπάει ο κόσμος μας, δεν έγινε αντιληπτή από πολλούς, καθώς όλοι ψάχνουν σωσίβια και βάρκες για να σωθούν. Όσοι την είδαν και έχουν αίσθηση και κυρίως γνώση για όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας, κατάλαβαν ότι η πρόταση των «300» για τη διαγραφή χρεών σε 70 φτωχές χώρες, είναι από τα θέματα που «καίνε».
Είναι από τα θέματα, που πρέπει να μπουν άμεσα για συζήτηση στο τραπέζι των αποφάσεων των ισχυρών του κόσμου μας για δύο λόγους.
Πρώτον: Η διαγραφή χρεών από τις υπερχρεωμένες χώρες θα δώσει νέες ευκαιρίες στους λαούς. Οι χώρες αυτές θα μπορέσουν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Η νέα ευκαιρία, αν αξιοποιηθεί με την επιτήρηση της διεθνούς κοινότητας, που πρέπει να υπάρχει γιατί σε αυτές τις χώρες βασιλεύει η διαφθορά, θα δημιουργήσει νέα δεδομένα σε επίπεδο ασφάλειας και για τον υπόλοιπο κόσμο.
Το σημαντικότερο αποτέλεσμα που είναι σίγουρο ότι θα καταγραφεί, έχει να κάνει με σταδιακή αποκλιμάκωση του μεταναστευτικού κύματος.
Δεύτερον: Με τη διαγραφή χρεών ο ανεπτυγμένος κόσμος σβήνει σε ένα μεγάλο βαθμό το ηθικό χρέος, που έχει στις υπερχρεωμένες χώρες. Ένα ηθικό χρέος που αν μεγαλώσει περισσότερο, μπορεί να μην αφήσει τίποτε όρθιο. Και αυτό γιατί αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι περισσότερες από τις χώρες αυτές, που βρίσκονται σε δεινή θέση σήμερα, οφείλεται σε επιλογές των ισχυρών του πλανήτη μας.
Η διαγραφή των χρεών δεν πρέπει να περιοριστεί όμως μόνο στις 70 φτωχές χώρες. Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, ο πόλεμος στον οποίο βρισκόμαστε, βάζει σε πρώτο πλάνο τη διαγραφή χρεών για όλο το σύγχρονο κόσμο. Όλες οι σχολές οικονομικής σκέψης και θεωριών μιλάνε για την ανάγκη που υπάρχει πλέον, για να μηδενιστεί το κοντέρ ή να σβήσουν ορισμένα από τα νούμερα, που δεν λένε την αλήθεια για το ύψος των χρεών, τα οποία έχουν πληρωθεί σε ορισμένες των περιπτώσεων δύο και τρεις φορές.
Η επανεκκίνηση της παγκόσμιας οικονομίας δεν μπορεί να γίνει αναίμακτα και γρήγορα χωρίς διαγραφή ή μείωση των χρεών. Αυτό το καταλαβαίνουν όλοι, ακόμα και οι ισχυροί που φρενάρουν τη λύση αυτή. Αντιδρούν, γιατί θέλουν να έχουν ομήρους κράτη και λαούς. Η εμμονή τους στην τακτική αυτή θα μεγαλώσει την κρίση, θα τους οδηγήσει και τους ιδίους σε αδιέξοδο.
πηγή: xrimaonline.gr
