Στο γραφείο του στο Κολωνάκι, έναν λιτό και chic χώρο κοντά στην πλατεία, τίποτα δεν προδίδει ότι αυτός ο άνθρωπος, ο Λάκης Γαβαλάς, έπεσε με θόρυβο πριν από λίγα χρόνια.
Μιλάει ήρεμα αλλά ο λόγος του είναι χειμαρρώδης όπως η ζωή του στην οποία πάντα ο ίδιος βάζει τους κανόνες. Με την ίδια -κινηματογραφική σχεδόν- ταχύτητα που έπεσε, κατάφερε να σηκωθεί χρησιμοποιώντας ως μόνο όπλο το ώριμο μυαλό που έχει κλεισμένο σ’ ένα νεανικό σώμα.
«Ένας άνθρωπος μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά, πάνω από τις προσδοκίες του, αλλά πάντα πρέπει να έχει μαζί του ένα στιλάτο αλεξίπτωτο, οπότε πέφτει ξανά, δεν χτυπάει, χρωματίζει τον ουρανό, ξαναέρχεται, προσγειώνεται και ξαναξεκινά μπουσουλώντας, στέκεται στα δύο του πόδια και μετά βγάζει πιο επίσημα φτερά. Αυτό είναι και το μήνυμα που θέλω να στείλω μέσα από το βιβλίο μου» λέει στο iefimerida.
Καλλιτέχνης και έμπορος
Από τα παιδικά του χρόνια στον Κορυδαλλό έβαλε τη ζωή του σε δυο άξονες. Τον καλλιτεχνικό και τον εμπορικό. Έφυγε… χορεύοντας για την Ιταλία αφού ήταν χορευτής στο show της Ραφαέλας Καρά στη RAI κι έβαζε συνεχώς το «αλεξίπτωτό» του σε νέες περιπέτειες. Ρώμη, Μιλάνο, Νέα Υόρκη, Παρίσι. Ο Λάκης Γαβαλάς ήταν πάντα εκεί που χτυπούσε η καρδιά της μόδας. Δούλεψε με κορυφαίους δημιουργούς κι έστησε τα δικά του ντεφιλέ, υποστηρίζοντας με πάθος την άγουρη ακόμα Ελληνική μόδα. Έφερε στην Αθήνα top models παγκόσμιου βεληνεκούς και διοργάνωσε πάρτι, κυρίως στη Μύκονο, που άφησαν εποχή. Με τα χρόνια έστησε μια μικρή αυτοκρατορία, το γεγονός όμως ότι ανέθεσε σε άλλα πρόσωπα τη διαχείριση των οικονομικών του, έφερε την κατάρρευση. Γι’ αυτά τα πρόσωπα όπως εξηγεί, μιλάει εκτενώς στο βιβλίο του «Λάκης Γαβαλάς Loaded» που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Άγκυρα» στις 16 Οκτωβρίου.
«Στράφηκα δικαστικά εναντίον τους και τους αθώωσαν προκλητικά. Υπάρχει εισαγγελική απόφαση η οποία δέχθηκε για πισίνα -που μέρος των εξόδων της ήταν 140.000 ευρώ – τον ισχυρισμό της κατηγορούμενης ότι την έκανα εγώ ώστε να θεραπεύσει το πρόβλημα που είχε στη μέση της και να είναι στο πλευρό μου πάντα. Εγώ στα 15 χρόνια που ήταν στην εταιρία μου συναντήθηκα μαζί της 4 φορές και αυτό απορώ πώς το άντεξα. Πιστεύω στη δικαιοσύνη αλλά μπορώ και να μην πιστεύω. Ναι, εύχομαι κάποιοι ενόψει της κυκλοφορίας του βιβλίου μου να χάσουν τον ύπνο τους γιατί λέω την αλήθεια. Εγώ είμαι ένας ενεργός οργανισμός. Έχω ακόμη δράση, είμαι καλλιτέχνης, διδάσκω, είμαι στην τηλεόραση, έχω λόγο, μιλάω πέντε γλώσσες. Αυτά δεν είναι παρανοητέα, δεν έπαθα ούτε Αλτσχάιμερ ευτυχώς, ούτε με κατατρόπωσε τίποτα. Έχω πάντα μια μεζούρα μέσα στην τσάντα μου να μετράω τη μέση μου για να μην παχύνω, άρα λοιπόν αυτό είναι μια ένδειξη πειθαρχίας. Οπότε πρέπει να με φοβούνται γιατί είμαι genius και δεν το λέω υπεροπτικά. Ο καθένας μπορεί να είναι genius κι αυτό αποδεικνύεται περισσότερο όταν έχει κάποια στραπάτσα στη ζωή, κάποιες δυσκολίες. Εκεί φαίνεται ο ισχυρός χαρακτήρας ενός ανθρώπου».
H φυλακή και ο Άκης
Το Δεκέμβριο του 2011 σε μια χώρα που βυθιζόταν εκείνη την περίοδο όλο και περισσότερο στον οικονομικό μαρασμό, ο Λάκης Γαβαλάς συνελήφθη πρώτη φορά για χρέη προς το δημόσιο κι ακολούθησαν άλλες έξι συλλήψεις. Συνολικά έμεινε στη φυλακή έναν χρόνο και τρεις μήνες αλλά αυτή η περίοδος είναι γι’ αυτόν μια πικρή παρένθεση στη δημιουργική διαδρομή του.
«Στο βιβλίο μου η φυλακή είναι ένα μικρό κεφάλαιο όπως ήταν κι αυτό που έζησα. Γιατί 15 μήνες από τη ζωή μου χωρίς δράση ήταν σαν μια μέρα. Επειδή εγώ είμαι πάρα πολύ δραστήριος, υπήρχαν οι 15 μήνες της ουδετερότητας, αλλά υπήρχαν και 35 χρόνια που είμαι στη μόδα και είναι σαν 150 χρόνια, αφού έκανα 30 ραντεβού τη μέρα, ήμουν σε συνεχή δράση, είχα πολλές συναλλαγές με κόσμο».
Για τον Άκη Τσοχατζόπουλο, που ήταν φυλακισμένος στην ίδια πτέρυγα, σημειώνει ότι τιμωρήθηκε σκληρά έχοντας τραγικό τέλος. «Ο Άκης ήταν ένας πειθαρχημένος κρατούμενος, δε μου λέει τίποτα σε ποιο κόμμα ήταν. Τον έβλεπα πολύ λίγο παρ’ ότι ήμασταν δίπλα, στην ίδια πτέρυγα. Ήταν ένας καλός άνθρωπος. Για όσους θέλουν να ξέρουν αν τιμωρήθηκε πολύ, όντως τιμωρήθηκε πάρα πολύ δηλαδή σάπισε ο άνθρωπος, έφυγε 25 κιλά σάπιος. Πιο μεγάλη τιμωρία από αυτό δεν υπάρχει. Όχι βέβαια ότι οι γυναίκες άλλων πολιτικών δεν ήταν το ίδιο φαγάνες. Ήταν, είναι και θα είναι γιατί εμπορεύομαι πράγματα και το ξέρω πάρα πολύ καλά. Γιατί καταδικάσανε μόνο ένα άτομο; Η χώρα καλυτέρευσε;»
Η περιουσία του
Συχνά βρίσκεται στο άλλοτε βασίλειό του, το κτίριο των 30.000 τ.μ. στην Κάντζα όπου στεγαζόταν στο παρελθόν η επιχείρησή του και το show room, αλλά πλέον ρημάζει αναξιοποίητο. Δεν απογοητεύεται για την περιουσία του όπως λέει, αλλά μόνο για τη χώρα.
«Έφερα όλες μου τις γνώσεις από το εξωτερικό κι αυτό δεν είναι υπεροπτικό που λέω αλλά είναι η αλήθεια, τις ανέθεσα σε μια χώρα που μέχρι σήμερα, το γράφω και στο βιβλίο, είναι κακώς διαχειρισμένη από όλους τους τομείς και όλα τα κόμματα. Το πλήρωσα εγώ, αλλά το πλήρωσε και το κράτος. Η άγνοιά τους στο ότι υπάρχουν άνθρωποι και μετά τις Καρυάτιδες και μετά τον Κολοκοτρώνη , ότι υπάρχουν και μοντέρνοι ήρωες , αυτή η άγνοιά τους, πληρώνεται. Δεν έχω τα καταστήματα που είχα, δεν έχω την έδρα μου που είχα 300 άτομα και αυτό το πληρώνουν γιατί αυτά ρημάζουνε. Το κτήμα στην Κάντζα μόνο με καμία κομπίνα με πολιτικούς μπορεί να αξιοποιηθεί όπως έγινε και στη Μύκονο γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ότι ένα σπίτι 5 στρέμματα με 1.300 τ.μ. κτίσμα να πουλιέται 1.900.000 ευρώ σα να ήταν οικόπεδο στην Ελευσίνα. Είναι αυτά τα παιχνίδια που εμένα με κάνουν και γελάω. Έμπαινα σε ένα κτίριο με 300 άτομα και 15 φύλακες που όλοι μου έλεγαν τα θέματά τους γιατί λάτρευαν την οντότητά μου. Πηγαίνω τώρα και είμαι μόνος μου, νιώθω πολύ ήρεμος έχω σβήσει τα παλιά. Δεν στεναχωριέμαι για ‘μένα όταν πάω εκεί, στενοχωριέμαι για τη χώρα μου. Μπόρεσα κι έφτιαξα αυτό που ήθελα κι αυτοί προτίμησαν να το καταστρέψουν. Δικό τους πρόβλημα είναι. Εδώ είναι κατεστραμμένη η Ακρόπολη, το κτίριο θα με πειράξει; Ο Έλληνας από παλαιοτάτων χρόνων έχτιζε κάτι για να το χαλάσει».
Στην αρχή όπως λέει ντρεπόταν να πει ότι γράφει βιβλίο, θέλει όμως να διηγηθεί την ιστορία του για να είναι χρήσιμος στους άλλους δείχνοντας πως όλα μπορούν να ξαναχτιστούν. Ήδη κάνει τα σχέδιά του για το μέλλον. «Τα σχέδιά μου είναι να φοράω τακούνια, να βγαίνω όπως γουστάρω, με την κουλτούρα που με διέπει και είναι πολύ προχωρημένη. Νομίζω ότι ανήκω στο σύμπαν και στον διπλανό μου αλλά όλο και περισσότερο με κερδίζει το σύμπαν που ποτέ δε με ξεγέλασε και γι’ αυτό τον λόγο αφοσιώνομαι περισσότερο σ’ αυτό. Έχω φίλους στο εξωτερικό που με στηρίζουν, θέλω να μεταφράσω το βιβλίο γιατί αυτοί ξέρουν τη ζωή μου τη δημιουργική. Έζησα συναλλασσόμενος μαζί τους 30 χρόνια γιατί παράγω μόδα» .
Με τακούνια ή χωρίς, με σμόκιν ή κιμονό κι ένα από τα αγαπημένα του εκκεντρικά καπέλα, τα βήματα του Λάκη Γαβαλά, θα αφήνουν πάντα το ίδιο μοναδικό αποτύπωμα, που ποτέ δεν φυλακίζεται.
πηγη: iefimerida.gr
