Με τον όρο αυτοέλεγχος περιγράφεται η ικανότητα που έχει κανείς να πραγματοποιήσει κάτι που ξέρει ότι πρέπει να κάνει, ακόμα και αν δεν το θέλει. Αυτή η δεξιότητα αποδεικνύεται χρήσιμη σχεδόν σε κάθε ηλικία και για κάθε σχεδόν στόχο, από τους ακαδημαϊκούς μέχρι και τους περισσότερο προσωπικούς, όπως μπορεί να είναι η επαγγελματική καριέρα ή ακόμα και η προσωπική ευτυχία. Ο αυτοέλεγχος για τους εφήβους αποτελεί μια δεξιότητα που μπορούν να αναπτύξουν, αρκεί να έχουν αρχικά την δική σας καθοδήγηση.
Όσα λοιπόν τα παιδιά μεγαλώνουν μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τα συναισθήματά τους. Για αυτό είναι σημαντικό να τα ενθαρρύνετε να δηλώνουν ποιοι είναι οι παράγοντες που τα ωθούν να χάνουν τον αυτοέλεγχό τους.
Μακροπρόθεσμες συνέπειες και αυτοέλεγχος
Όταν το παιδί φτάσει στην εφηβική ηλικία, θα πρέπει ήδη να έχει αναπτύξει αυτοέλεγχο, τον οποίο θα ήταν καλό να «χρησιμοποιεί» όπου χρειάζεται ή κρίνει απαραίτητο. Εσείς μπορείτε να ενισχύσετε τον αυτοέλεγχο του εφήβου, υπενθυμίζοντάς του να σκέφτεται πάντα τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών του.
Προτρέψτε τους να σταματούν, όποτε νιώθουν την ανάγκη, για να αξιολογήσουν μια κατάσταση που τους ενοχλεί προτού απαντήσουν ή αντιδράσουν με τρόπο που θα προκαλέσει επιπλέον προβλήματα.
Εάν είναι απαραίτητο, πειθαρχήστε τον έφηβό σας αφαιρώντας ορισμένα προνόμια για να εντείνετε το μήνυμα ότι ο αυτοέλεγχος είναι μια σημαντική ικανότητα που θα πρέπει να ενισχύσει.
Όταν δεν υπακούει…
Όσο δύσκολο κι αν είναι, αντισταθείτε στην επιθυμία να φωνάξετε στην περίπτωση που ο έφηβος δεν ακούει τις συμβουλές αλλά ούτε και τις προτροπές σας. Αντ’αυτού είναι σημαντικό να παραμείνετε ψύχραιμοι, διατηρώντας τον τόνο σας ήπιο, σταθερό και ψύχραιμο.
Μην ξεχνάτε ότι η συμπεριφορά σας αποτελεί το πρότυπο του παιδιού, για αυτό διατηρώντας την ψυχραιμία σας του δείχνετε πώς ακριβώς θα πρέπει να αντιδρά.
