Του Θανάση Κ.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πια ένα βασικό πρόβλημα:
Πόνταρε τα ρέστα της στις διεθνείς εξελίξεις – και της βγήκαν όλες ανάποδα!
Πίστεψε πως η Ρωσία θα συντριβεί στην Ουκρανία.
ΔΕΝ συνέβη!
Πίστεψε ότι η Δύση θα ενωθεί απέναντι στη Ρωσία.
ΔΕΝ συνέβη!
Πίστεψε πως, αν η Ελλάδα ταυτιστεί πλήρως με τη Δύση – σε αντίθεση με την Τουρκία που δεν εφάρμοσε καν τις δυτικές κυρώσεις – η Ελλάδα θα ενισχυθεί και η Τουρκία θα απομονωθεί.
Πάλι ΔΕΝ συνέβη!
Πίστεψε πως αν σπεύσει σε «Συμφωνία Φιλίας» με την Τουρκία,
θα “κατευναστεί” η Άγκυρα και θα “επιβραβευτεί” η Αθήνα από τους Δυτικούς.
ΟΥΤΕ αυτό συνέβη!
Πίστεψε ότι η απόλυτη ταύτιση με την ενεργειακή απανθρακοποίηση της Ευρώπης θα της δώσει πλεονέκτημα.
Ούτε αυτό…
* Στο μεταξύ άλλαξαν όλα:
– Οι ΗΠΑ άλλαξαν πολιτική απέναντι στη Ρωσία με την εκλογή Τραμπ.
Η Ουάσιγκτον σταμάτησε να επιδιώκει τη «συντριβή της Μόσχας».
Και προσανατολίζεται να τελειώσει τον Πόλεμο το συντομότερο, και να έλθει σε μείζονα γεωπολιτική συνεννόηση με τη Ρωσία.
– Ενώ στο μεταξύ, η Ρωσία κερδίζει στην Ουκρανία.
– Η Ευρώπη μένει μόνη της απέναντι στη Μόσχα – χωρίς καν ευρωπαϊκό στρατό!
– Κι η Ελλάδα, που είχε σπεύσει να σταθεί «βασιλικότερη του βασιλέως»,
βρίσκεται τώρα… να μη μιλιέται ούτε με τους μεν ούτε με τους δε.
Κι η Τουρκία; Είναι… παντού!
Στην Ουάσιγκτον, στη Μόσχα, στο Κίεβο, στην Ευρώπη…
Η Τουρκία συμμετέχει στις διεθνείς εξελίξεις.
Η Ελλάδα απουσιάζει από παντού!
* Μόνο που αυτή η «πανταχού παρούσα» Τουρκία, στην πραγματικότητα κάνει “υπερεπέκταση”!
Κι αρχίζει να στρέφει εναντίον της δυνάμεις που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαν να τη φλερτάρουν: Το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα…
Κι εκεί που η Ελλάδα είχε ανοίξει δίαυλους με αυτές τις χώρες – ως τοπικές αντιτουρκικές ισορροπίες – τώρα, όταν μας βλέπουν να «εξομαλύνουμε» σχέσεις με την Άγκυρα, παύουν να μας βλέπουν ως δυνητικό σύμμαχο.
Γιατί, αν εσύ που απειλείσαι άμεσα από την Τουρκία, σπεύδεις να τα βρεις μαζί της –
τότε, γιατί να σε εμπιστευθούν όσοι επίσης υπονομεύονται από την Τουρκία;
Αντί να αξιοποιήσουμε τις προστριβές της Τουρκίας με τρίτους – εμείς “διευκολύνουμε” την Τουρκία!
Κι έτσι, αντί να κερδίζουμε συμμάχους έναντι της Τουρκίας, τους διώχνουμε.
Αντί να “περιχαρακώνουμε” την Τουρκία, την απαλλάσσουμε απ’ το κόστος της δικής της υπέρ-επέκτασης…
Και – δυστυχώς – η Τουρκία είναι και στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Πιο πιεστική από ποτέ!
Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει την Τουρκία να δείχνει αλαζονεία προς όλους – αλαζονεία που κάποτε είναι πιθανό να πληρώσει ακριβά…
Αλλά καταδικάζει την Ελλάδα να δείχνει πρωτοφανή αδυναμία, που είναι βέβαια ότι ήδη πληρώνει.
* Η Ελλάδα είναι απούσα από παντού. Και παντού απομονωμένη.
Όλα αυτά δεν είναι «προσωρινές αστοχίες». Είναι αποσάρθρωση πολιτικής.
Είναι τραγικά λανθασμένες στρατηγικές εκτιμήσεις!
Είναι σαν να στοιχημάτισε κάποιος πού θα γείρει η Ιστορία – κι έπεσε έξω σε όλα!
Και συνεχίζει απτόητος στον ίδιο δρόμο…
Την ώρα που καταρρέει η πολιτική για το Ουκρανικό, καταρρέει και η ενεργειακή πολιτική – με τις τιμές ενέργειας να κρατούν την ελληνική οικονομία σε καθεστώς μόνιμης ακρίβειας και διαρκούς απώλειας ανταγωνιστικότητας.
Η Αμερική επί Τραμπ εγκαταλείπει την «πράσινη μετάβαση».
Η Ευρώπη προσπαθεί να το μαζέψει, χωρίς να το εγκαταλείψει – και η Ελλάδα εξακολουθεί να υπερθεματίζει!
Πάλι κόντρα στο ρεύμα.
Νομίζαμε ότι πηγαίναμε με το ρεύμα, και βρεθήκαμε κόντρα σε όλους…
Και με πανάκριβο ρεύμα!
* Είχαμε κι ένα διπλωματικό χαρτί – το δίκτυο τοπικών συμμαχιών κατά της τουρκικής επιθετικότητας.
Και το χάνουμε κι αυτό…
Το είδαμε στην υπόθεση της Μονής Σινά με την Αίγυπτο.
Το είδαμε με τη Λιβύη και τον Χαφτάρ.
Το βλέπουμε και με το Τουρκο-λιβυκό Μνημόνιο, που τώρα τείνουν να το αποδεχθούν εκείνοι που το είχαν απορρίψει.
— Είχαμε ένα γεωπολιτικό χαρτί: την Ελληνικής δικαιοδοσίας ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρχικά σνόμπαρε τα αποθέματα φυσικού αερίου, πιστεύοντας ότι μελλοντικά όλος ο κόσμος θα στραφεί στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), και τα αποθέματα υδρογονανθράκων θα είναι πια… “άχρηστα”!
Έβγαιναν και το έλεγαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, θυμάστε;
Τώρα συνέβη το αντίθετο και η Ελλάδα μοιάζει να χάνει την ΑΟΖ δικής της δικαιοδοσίας και να παλεύει μόνο να περάσει καλώδια! (που ούτε κι αυτά της επιτρέπουν)…
Ενώ το πραγματικό πρόβλημα είναι τα αποθέματα που υπάρχουν κάτω από το βυθό. Και τα οποία τα υφαρπάζει η Τουρκία.
Η οποία είναι ενεργειακός σύμμαχος της Ρωσίας – για να μη ξεχνιόμαστε!
Η ελληνική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο εξαφανίζεται.
Και το βλέπουν όλοι.
* Χάσαμε τη διεθνή μας αξιοπιστία!
Δεν μας εμπιστεύονται ούτε οι δυτικοί μας σύμμαχοι στη Δύση, ούτε οι δυνητικοί μας σύμμαχοι στην περιοχή μας.
Και το χειρότερο: δεν μας υπολογίζει κανείς.
Όποιος κάνει «συμφωνίες φιλίας» με τον εχθρό του, την ώρα που ο εχθρός του εξακολουθεί να τον απειλεί –
ΔΕΝ “κατευνάζει” τον εχθρό του…
Μένει απλώς χωρίς συμμάχους!
* Όλα αυτά σκάνε τώρα μαζεμένα.
Κι ό,τι κι αν γίνει μελλοντικά στην εσωτερική πολιτική – ό,τι κι αν γίνει με νέα κόμματα, αποχωρήσεις, επανακάμψεις – η πολιτική του Μητσοτάκη δεν βγαίνει!
Και το καταλαβαίνουν πλέον οι πάντες…
Δεν είναι ότι κάποιοι «βιάζονται να τον ρίξουν».
Είναι ότι ο ίδιος μοιάζει να… «βιάζεται να πέσει»!
Γιατί όλα όσα πίστεψε – κι όλα όσα πόνταρε – του βγήκαν ανάποδα!
Και συνεχίζει να επιμένει στα λάθη του.
Ενώ θα μπορούσε – κάποια από αυτά τουλάχιστον – να τα καταλάβει και να προσπαθήσει να τα διορθώσει.
Εμφανίζει τον εαυτό του ως “μοναδικό εγγυητή σταθερότητας”, ενώ έχει εξελιχθεί σε βασική πηγή αστάθειας!
Και τελικά έχουμε μια μοναδική περίπτωση στην Ιστορία:
Κάποιος να προσπάθησε να πάει με τη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”…
Και να βρέθηκε στη λάθος πλευρά. Σε όλα!
ΥΓ. Κι όλα τα παραπάνω είναι η ΕΠΙΕΙΚΗΣ κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί θα μπορούσε να συμπεριλάβει κι άλλα και να γίνει πολύ πιο ΑΥΣΤΗΡΗ (πάντως όχι “άδικη”).
Δεν είναι ότι έπεσε σε όλα έξω, είναι και ότι έδειξε παντελή ανικανότητα να ελέγξει τη διαφθορά που πάντα υπήρχε, αλλά στις μέρες της διογκώθηκε χωρίς προηγούμενο.
Να ελέγξει τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και του Τύπου, η οποία επίσης δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο, αλλά στις μέρες της έλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που όζει τόσο που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να τον διαλύσει με συνοπτικές διαδικασείς!
Η τραγική υπόθεση των Τεμπών, όπου όλη η κοινωνία βοά για Συγκάλυψη, και που κανείς δεν πιστεύει την θεωρία για τα “έλαια σιλοκόνης” – που τελικώς τα διαψεύδουν ακόμα κι όσοι τα… υποστηρίζουν!
Και πάντως οι Ευρωπαίοι ελεγκτές τα έχουν απορρίψει “μετά πολλών επαίνων”…
Τα σκάνδαλα σκάνε από παντού και η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να τα διαχειριστεί.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έκανε απλώς κάποιους λάθος γεωπολιτικούς υπολογισμούς, στους οποίες έπεσε έξω…
Έχασε και τον έλεγχο στα πάντα – ακόμα και σ’ αυτά που θα μπορούσε κι ήταν υποχρέωσή της να προβλέψει και να διαχειριστεί.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι πώς θα διορθώσει τα λάθη της.
Αυτά δεν διορθώνονται πια.
Πράγματι, η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει πια ούτε την επιεικέστερη κριτική.
Κι αυτό κάτι σημαίνει για την ίδια…
ΥΓ. Εκεί οφείλεται και η φρίκη που έχει φάει η κυβέρνηση με τον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο η ίδια τον διεγραψε, επειδή βγήκαν αληθινά όλα εκείνα για τα οποία την είχε προειδοποιήσει εγκαίρως.
(Κι είναι χαρακτηριστικό ότι τον διέγραψε μέρες μετά την εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ, όταν η κυβέρνηση και όλη σχεδόν η αντιπολίτευση και το σύνολο του ελληνικού τύπου, είχαν προβάλλει ως “βεβαιότητα?” την εκλογή της Κάμαλα Χάρις και ελεεινολογούσαν τον Τράμπ…)
Ο Σαμαράς, λοιπόν, είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση για τη woke ατζέντα,
πολύ πριν εκλεγεί ο Τράμπ!
Την είχε προειδοποιήσει πώς όταν ψηφίζει το γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, θα ακολουθήσει και η νομιμοποίηση της τεκνοθεσίας στα ομόφυλα ζευγάρια και η εμπορευματοποίησης της μητρότητας.
Την είχε προειδοποιήσει ότι με την “Πράσινη μετάβαση” θα εκτοξευθεί η τιμή της ενέργειας και θα αποδυναμωθεί το ελληνικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα με τα αποθέματα της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Την είχε προειδοποιήσει ότι δεν μπορούμε να μιλάμε μόνο για την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να αποσιωπούμε μόνοι μας την συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία.
Την είχε προειδοποιήσει ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για τον Πόλεμο στην Ουκρανία, ξεχνώντας ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει ο Πόλεμος και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για την Ειρήνη μετά…
Κι όλα αυτά πριν βγει ο Τράμπ και πριν γίνει η στροφή της Αμερικανικής πολιτικής στο Ουκρανικό και στο ενεργειακό και παντού…
Την είχε προειδοποιήσει ότι η Συμφωνία Φιλίας με την Τουρκία θα υπονομεύσει τις τοπικές μας συμμαχίες κατά κοινού εχθρού…
Την είχε προειδοποιήσει ότι επιτελικό κράτος με 62 μέλη κυβέρνησης, διασπασμένες εξουσίες και επικαλυπτόμενες αρμοδιότητες δεν είναι ούτε “επιτελικό”, ούτε “κράτος”- είναι σίγουρη συνταγή να χαθεί ο έλεγχος παντού!
Όπως κι έγινε…
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι “ανυπόφορος” για τον Μητσοτάκη γιατί τον είχε εγκαίρως προειδοποιήσει για όλα!
Το πρόβλημα με τον Αντώνη Σαμαρά δεν είναι η φήμη ότι “ετοιμάζει κόμμα”.
Ούτε ότι πήγε για διήμερη επίσκεψη στο Άγιον Όρος.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης με τον Αντώνη Σαμαρά είναι ότι την είχε προειδοποιήσει για όλα – και έπεσε μέσα σε όλα!
Την ώρα που η Κυβέρνηση πανηγύριζε που “δεν έχει αντιπολίτευση”, τελικά εμφανίστηκε ο Σαμαράς απέναντί της ως “Νέμεσις”.
Κι όλοι οι αλαζόνες, όταν ξυπνούν ξαφνικά από το μεθύσι τους και αντικρίζουν την Νέμεση, φρικάρουν.
Την ξορκίζουν…
Ψάχνουν άλλοθι.
Ρίχνουν ευθύνες σε τρίτους.
Αρνούνται πως φταίνε…
Μέχρι να καταλάβουν πως είναι πια πολύ αργά…
