ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ για το «σκάνδαλο Novartis», το ερευνά η τακτική Δικαιοσύνη. Ουδείς πάντως έχει καταδικαστεί έως ώρα για κάτι.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ για τη «σκευωρία Novartis», θα αποφανθεί το Ειδικό δικαστήριο όταν θα κρίνει την «εγκληματική οργάνωση» Παπαγγελόπουλο και συνεργών. Προς το παρόν είμαστε ακόμη στις απολογίες των κατηγορουμένων.
ΘΑ ΠΩΣ ΟΜΩΣ για το «φιάσκο Novartis». Είναι το μεγαλύτερο φιάσκο από καταβολής του ελληνικού κράτους – για να δανειστώ μια γνωστή διατύπωση.
ΦΙΑΣΚΟ με τη βούλα της Δικαιοσύνης. Έστω και με καθυστέρηση.
ΟΙ ΕΝΝΕΑ από τις δέκα υποθέσεις πολιτικών εναντίον των οποίων στράφηκαν οι εμπνευστές του σχεδίου αρχειοθετήθηκαν τελικά επειδή «δεν προέκυψε καμία απολύτως ένδειξη περί της τέλεσης οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης».
ΣΤΗ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (Α. Λοβέρδος) η τακτική ανάκριση δεν έχει καν ξεκινήσει διότι η ανακρίτρια διαπίστωσε ότι το ενδεχόμενο αδίκημα έχει προ πολλού παραγραφεί.
ΔΥΣΚΟΛΑ να ξεφύγει κι αυτή το αρχείο.
ΣΧΕΔΟΝ πέντε χρόνια ερευνών δεν βρέθηκε τίποτα. Ενώ οι Εισαγγελικοί λειτουργοί που αποφάσισαν την αρχειοθέτηση των τελευταίων υποθέσεων (πέντε εισαγγελείς συνολικά!) ήταν εντελώς απαξιωτικοί για τις περίφημες καταθέσεις των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων που έχουν απομείνει.
ΕΝΤΑΞΕΙ δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις. Όλοι έχουμε καταλάβει τι συνέβη.
ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟ όμως πώς δεν το κατάλαβε η «ερευνητική δημοσιογραφία». Πώς πίστεψε δηλαδή ιστορίες για πρωθυπουργούς που δωροδοκούνταν στο γραφείο τους με «τροχήλατες βαλίτσες» που περνούσαν από ένα γκαράζ που το Μέγαρο Μαξίμου δεν διαθέτει!
ΠΡΟΦΑΝΩΣ κάτι δεν είχαν ερευνήσει σωστά οι ερευνητές κι ευτυχώς που ερεύνησε η Δικαιοσύνη και τους μάζεψε για τα περαιτέρω.
ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ φυσικά θα ερευνηθεί αν ήταν συνένοχοι ή απλώς ηλίθιοι.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ δεν θέλω να είμαι χαιρέκακος. Οι αναγνώστες γνωρίζουν τι υποστήριξη από την αρχή αυτής της θλιβερής ιστορίας. Οι εξελίξεις το δικαίωσαν.
ΑΛΛΑ δεν με ενδιαφέρει αν θα πάει φυλακή ο Παπαγγελόπουλος, ούτε κάποιος από τους συνεργούς του.
ΤΟ ΘΕΩΡΩ δευτερεύον. Το ουσιώδες είναι να καταστεί σαφές σε όσους πόνταραν σε μια μεθόδευση που αποδείχτηκε φιάσκο και σε όσες κυβερνήσεις θελήσουν ενδεχομένως κάποια στιγμή να τους μιμηθούν ότι η δημοκρατία έχει πάντα τον τελευταίο λόγο.
ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ακριβώς η Δικαιοσύνη δεν χρησιμοποιείται ποτέ στη δημοκρατία για να διεκπεραιωθούν πολιτικές διαφορές ή πολιτικά σχέδια.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν οι ενδιαφερόμενοι πήραν κάποιο μάθημα από το ξεβράκωμα. Ακούω πάντως κάποιος να σκούζουν, ακόμη και να υπεραμύνονται της άθλιας μεθόδευσης. Λάθος τους.
ΑΛΛΑ, μεταξύ μας, ελάχιστα ενδιαφέρει το σκούξιμο. Προέχει το φιάσκο.
