Η γνώμη μου

Του Κώστα Ζωντανού *

Με ανιδιοτέλεια και προσήλωση στις αρχές της δημοκρατικής παράταξης που υπηρέτησα από τα φοιτητικά μου χρόνια ως μέλος της ιστορικής ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ, δεν έδωσα ποτέ το δικαίωμα να πιστεύει κάποιος, ότι όταν έχω μία γνώμη, δεν την εκφράζω ελεύθερα.
Χωρίς βέβαια να περιμένω να γίνει αποδεκτή, επιδεικνύοντας όμως αντίστοιχα τον οφειλόμενο σεβασμό σε κάθε αντίθετη άποψη.
Πάντα μιλούσα και μιλάω ή γράφω υπέρ των ιδεών και του προσώπου που πιστεύω, χωρίς να κατηγορώ η να λοιδορώ πρόσωπα με τα οποία δεν έχουμε την ίδια άποψη για γεγονότα πρόσωπα ή πολιτικές του αντιλήψεις.
Με αφορμή τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις θεώρησα σκόπιμο να μοιραστώ τις εμπειρίες μου και να εκφράσω την προσωπική μου γνώμη για έναν άνθρωπο που γνώρισα ως ΟΝΝΕΔΙΤΗ και (ίσως «με υπερηφάνεια τον παρατηρούσα») τον «καμάρωσα» καθ’ όλα αυτά έτη (ακόμη και σε περιόδους που δεν συγκλίναμε απόλυτα στις απόψεις) μέχρι και που ανέλαβε τα καθήκοντα του Πρωθυπουργού.
Ο ίδιος είχε την ατυχία της συγκυρίας αλλά ήταν τυχερή η Ελλάδα που στις δύσκολες για την Πατρίδα μας στιγμές του 2012 βρέθηκε στη θέση του Πρωθυπουργού.
Θα ήθελα να δηλώσω κατά την ταπεινή μου γνώμη αλλά με απόλυτη πεποίθηση ότι αν ήταν σήμερα Πρωθυπουργός της Ελλάδας, με το τεράστιο κύρος και ηθικό ανάστημα που διαθέτει, την ανιδιοτελή αγάπη και αφοσίωση που έχει για την πατρίδα μας καθώς και ικανότητα να παίρνει γρήγορες με γενναιότητα αποφάσεις θα την είχε απογειώσει.
Τον υποστήριξα και τον υπηρέτησα πιστά από όποιο πόστο και αν μου ζήτησε γατί πίστευα και πιστεύω ότι ήταν και είναι η τελευταία ευκαιρία της γενιάς μου να προσφέρει σε αυτό τον τόπο.
Υποστηρίζω την χαρισματική Πολιτική Προσωπικότητα τον Αντώνη Σαμαρά, για λόγους που σχετίζονται με τις ακλόνητες και με απόλυτη αφοσίωση διαχρονικά ανιδιοτελείς πολιτικές του θέσεις, την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, τις υποδειγματικές για το ήθος και πραγματικό συμφέρον της χώρας μας επιλογές του ως Πρωθυπουργός και τη γενικότερη πατριωτική του στάση στα εθνικά και οικονομικά θέματα.
Ειδικότερα τα βιώματα και εμπειρίες μου παραθέτω τις ακόλουθες διαπιστώσεις μου:
• Οικονομική πολιτική: Θεωρώ ότι η διακυβέρνησή του (2012-2015) με απαράμιλλο θάρρος και αυτοθυσία, έβαλε τη χώρα σε τροχιά σταθεροποίησης μετά την κρίση.
• Εθνικά θέματα: Η σκληρή με γενναίο ήθος του στάση σε ζητήματα όπως το Μακεδονικό με βρίσκει σύμφωνο.
• Ιδεολογική ταύτιση: Συμφωνώ με τις κεντροδεξιές ή για κάποιους συντηρητικές του απόψεις, που συνδυάζονται με ακεραιότητα χαρακτήρα γενναιότητα. μετριοπάθεια και απόλυτη τιμιότητα.
• Αξιοπιστία και ήθος: Εκτιμώ την πολιτική του διαδρομή και το αδαμάντινο ήθος του.
Πιο συγκεκριμένα:
1.Οικονομική Πολιτική και Διαχείριση της Κρίσης
Ο Αντώνης Σαμαράς προικισμένος με σπάνια ψυχικά χαρίσματα, ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μας το 2012, σε μια κρίσιμη περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης.
• Κατάφερε με την ακαταπόνητη καταπληκτική εργατικότητα του και την ιδιαίτερη ευφυΐα του να σταθεροποιήσει την οικονομία και να μειώσει το έλλειμμα.
• Η Ελλάδα μπήκε σε τροχιά πρωτογενούς πλεονάσματος το 2013, ήτοι λίγους μόνο μήνες αφότου ανέλαβε την διακυβέρνηση της προ των πυλών πτωχευμένης χώρας μας.
• Υλοποίησε προς έκπληξη όλων των Ευρωπαίων μεταρρυθμίσεις για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη, χωρίς να υποθηκεύσει παρά τις ασφυκτικές πιέσεις των ευρωπαίων ηγετών στο «Υπερταμείο» τις ιδιοκτησίες του ελληνικού δημοσίου για 99 χρόνια, όπως έπραξε εν συνεχεία η κυβέρνηση του Τσίπρα.
• Επέτυχε την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές το 2014, πριν η πολιτική αλλαγή του 2015 ( ΣΥΡΙΖΑ) διακόψει την πορεία αυτή.
2.Εθνικά Θέματα και Πατριωτική Στάση
Η στάση του Αντώνη Σαμαρά στα εθνικά ζητήματα υπήρξε σταθερή, τίμια και πατριωτική.
• Υπήρξε από τους πρωταγωνιστές του αγώνα κατά της χρήσης του όρου “Μακεδονία” από τα Σκόπια κόντρα στα κελεύσματα των Μεγάλων Δυνάμεων, γεγονός που του επέφερε τεράστιο προσωπικό πολιτικό κόστος στηρίζοντας όμως κατ’ ουσίαν την πάγια θέση της Νέας Δημοκρατίας «Η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική», όπως εκφράστηκε με δάκρυα από τον ιδρυτή της παράταξής μας και Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή .
• Ως πρωθυπουργός, διατήρησε αυστηρή στάση στο Σκοπιανό, αρνούμενος συμφωνίες που θα έβλαπταν τα εθνικά συμφέροντα, στηρίζοντας την ελληνικότητα της Μακεδονίας και την ιστορία αυτής της γεωγραφικής περιοχής.
• Είχε αποφασιστική στάση στα ελληνοτουρκικά και το κυπριακό, στηρίζοντας την ενίσχυση της άμυνας της χώρας και την θωράκιση της με στρατηγικές συμμαχίες.
3. Η στάση στο κίνημα κατευνασμού με την Τουρκία
• Η στάση του Αντώνη Σαμαρά απέναντι στην Τουρκία ήταν σταθερά σκληρή, πατριωτική, με πολιτικό θάρρος και αντίθετη σε οποιονδήποτε κατευνασμό.
• Διαχρονικά, έχει εκφράσει ξεκάθαρες θέσεις υπέρ μιας αποφασιστικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, χωρίς υποχωρήσεις καταδεικνύοντας στους ευρωπαίους εταίρους μας ότι η επιδίωξη ιδιοτελών σκοπών εκ μέρους της Τουρκίας είναι παράγοντας αστάθειας στην περιοχή και όχι σταθερότητας.
• Εναντίωση στον κατευνασμό – Ο Σαμαράς έχει υποστηρίξει με γενναίο πολιτικό λόγο, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να υιοθετεί παθητική στάση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, καθώς αυτό ενθαρρύνει την Άγκυρα να επιμένει στις διεκδικήσεις της. Υποστηρίζει ότι ο σταθερός και αμετάκλητος στόχος της αναθεώρησης του καθεστώτος στο Αιγαίο από την Τουρκία η οποία έχει παραβιάσει σχεδόν όλες τις διεθνής συμφωνίες, από τη Συνθήκη της Λοζάνης το 1923 μέχρι σήμερα, δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτός από μια ελληνική κυβέρνηση.
• Αντίθεση στην προσέγγιση μέσω διαλόγου υπό πίεση – Έχει εκφράσει έντονες αντιρρήσεις για προσπάθειες “εξημέρωσης” της Τουρκίας μέσω διπλωματικών υποχωρήσεων, τονίζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν πρέπει να σύρεται σε διαπραγματεύσεις με τετελεσμένα. Είναι γνωστή η θέση του Αντώνη Σαμαρά για την Τουρκία ότι «Όσο συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως πειρατής, δεν υπάρχει θετική ατζέντα». Άλλωστε αυτές ήταν οι πάγιες θέσεις της παράταξής μας στο ζήτημα των ελληνοτουρκικών. Θυμίζω ενδεικτικά τη φοβερή επισήμανσή που εξέφρασε 1991 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής σε επίσκεψη του τότε Προέδρου των ΗΠΑ, ότι «το Αιγαίο είναι 50% ελληνικός χώρος, 42% διεθνής και 8% τουρκικός. Και παρά ταύτα οι Τούρκοι θέλουν να τον μοιράσουμε στη μέση. Αν γίνει αυτό, διχοτομείται η ελληνική επικράτεια».
• Θέση για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ – Ως Υπουργός Εξωτερικών στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά και αργότερα, ήταν δύσπιστος ως προς την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, θεωρώντας με τεκμηριωμένες θέσεις που επαληθεύτηκαν πλήρως στο μεσοδιάστημα ότι η Άγκυρα δεν πληροί τα κριτήρια και ότι η Ελλάδα πρέπει να διατηρεί επιφυλακτική στάση.
• Κριτική σε κυβερνήσεις για ενδοτικότητα – Μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, σε μία προσπάθεια αφύπνισης της κυβέρνησης, με προσήλωση στις πάγιες θέσεις στα ελληνοτουρκικά υποχρεώθηκε ακόμη και να επικρίνει της μη ενδεδειγμένες απόπειρες προσέγγισης με την Τουρκία, είτε μέσω διερευνητικών επαφών είτε μέσω συμφωνιών που θεωρεί ότι ενέχουν κινδύνους εθνικών υποχωρήσεων. Ο Αντώνης Σαμαράς με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως δύο πρώην Προέδροι της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργοί, ανέλαβαν την ιστορική ευθύνη απέναντι στους εαυτούς τους και στη χώρα, καθώς ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να επηρεάσουν τις εξελίξεις, με απώτατο στόχο να καταγραφούν τα ελληνικά αδιαμφησβήτητα κυριαρχικά μας δικαιώματα και οι πάγιες ελληνικές θέσεις ενάντια σε αυτά που είχαν δρομολογηθεί στα ελληνοτουρκικά και να αποτραπεί η υπαναχώρηση των πάγιων ελληνικών θέσεων.
• Αντίθεση στη Χάγη αν περιλαμβάνει κυριαρχικά ζητήματα – Έχει ξεκαθαρίσει σε όλες τις τοποθετήσεις του ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να πάει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αν η ατζέντα περιλαμβάνει θέματα πέρα από την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, καθώς η Τουρκία επιδιώκει ευρύτερη αναθεώρηση του status quo στο Αιγαίο.
• Ο Αντώνης Σαμαράς θεωρεί ότι ο κατευνασμός δεν λειτουργεί με την Τουρκία και υποστηρίζει μια στρατηγική αποτροπής, ενισχυμένης αμυντικής πολιτικής και ξεκάθαρων κόκκινων γραμμών. Αυτή η στάση τον διαφοροποιεί από πιο διαλλακτικές προσεγγίσεις που προωθούν κάποιες ελληνικές κυβερνήσεις.
4. Ιδεολογική Συνέπεια και Πολιτική Πορεία
• Ξεκίνησε από τη Νέα Δημοκρατία και παραμένει ιδεολογικά πιστός στην Παράταξη της στη ΝΔ, αποδεικνύοντας ότι το κόμμα είναι το φυσικό του σπίτι.
• Όμως δεν έμεινε και δεν θα μείνει σιωπηλός στις παραφωνίες και στην αλλοίωση της φυσιογνωμίας και των ιδεών της Παράταξης.
• Ως πρωθυπουργός, έμεινε πιστός στο «Χρέος του» όπως το ονόμαζε ότι «πρέπει να σωθεί η πατρίδα μας», επιλέγοντας δύσκολες αλλά αναγκαίες αποφάσεις για τη χώρα, αντί να υποκύψει στον λαϊκισμό.
• Δρούσε πάντα ισορροπημένα στηρίζοντας τη μεσαία τάξη και τους επιχειρηματίες, προωθώντας πραγματικές φιλελεύθερες πολιτικές.
• Διαφώνησε σκληρά με τόλμη στο Νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, υπερασπίζοντας την ελληνική οικογένεια και τα γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων.
5. Το Πολιτικό του Κεφάλαιο Σήμερα
• Παραμένει σημείο αναφοράς για τη φυσιογνωμία της συντηρητικής κεντροδεξιάς παράταξη μας.
• Η κριτική του για τη Συμφωνία των Πρεσπών δικαιώθηκε από τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού αλλά και από τα εν τοις πράγμασι αποτελέσματα, δεδομένου ότι η πρώην FYROM με τη δική μας υπογραφή είναι πλέον «Μακεδόνες», μιλούν τη «Μακεδονική» γλώσσα, έχουν «Μακεδονικά» προϊόντα, διαφημίζουν τον «Μακεδονικό» τουρισμό, οι δε αθλητικές τους ομοσπονδίες αυτοαποκαλούνται ως «Μακεδονικές».
• Θεωρείται από πάρα πολλούς συμπολίτες μας, μια προικισμένη ιδιαίτερη πολιτική προσωπικότητα με ακεραιότητα χαρακτήρα, ιδιαίτερη ευφυΐα και αγάπη για την πατρίδα μας, αποτελώντας τον εγγυητή μιας εθνικά υπερήφανης πολιτικής.
Κλείνοντας θέλω να γράψω σαν επίλογο ένα αφήγημα που είχα πάντα στο μυαλό μου και έλεγα όταν ήμουν ενεργός στα κοινά.
Δεν μετανιώνω για τα λάθη που έκανα αλλά μετανιώνω για τα σωστά που έκανα στους λάθος ανθρώπους