Του Θανάση Κ.
— Ηλίθιος είναι όποιος του δείχνεις το φεγγάρι με το δάχτυλο κι αυτός κοιτάει… το δάχτυλο!
Αυτό το αστειάκι κυκλοφορούσε στη Σοβιετική Ένωση τα τελευταία χρόνια του Μπρέζνιεφ, όταν τα σημάδια της χρόνιας στασιμότητας και της έρπουσας παρακμής ήταν έκδηλα πια, αλλά η νομενκλατούρα του καθεστώτος αρνιόταν πεισματικά να τα δει…
Τα κομμουνιστικά καθεστώτα έπεσαν λίγα χρόνια αργότερα, η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε, αλλά το καλαμπούρι με το φεγγάρι και το δάχτυλο παρέμεινε να θυμίζει την ιδεοληπτική στραβομάρα που δείχνουν πάντα οι στυλοβάτες ενός καθεστώτος που παρακμάζει…
* Δείτε τι έγινε προχθές στη Γαλλία:
Στο δεύτερο γύρο των εκλογών, το πρώτο κόμμα σε ψήφους της “ακροδεξιάς κας Λεπέν” ήλθε… ΤΡΙΤΟ σε έδρες!
Στην πρώτη θέση σε έδρες βρέθηκε ένας συνασπισμός τεσσάρων κομμάτων της Αριστεράς, που σε ψήφους είχαν βρεθεί μακράν στη δεύτερη θέση…
Ενώ ο επικεφαλής του Αριστερού Συνασπισμού που βρέθηκε πρώτος σε έδρες, ο Μελανσόν, θεωρείται από τους περισσότερους, ακόμα κι από αυτούς που τον ψήφισαν, “εντελώς ακατάλληλος” και “ακραίος”!
Και το κόμμα του πήρε 70 έδρες (από τις 182 που πήρε ο Συνασπισμός της Αριστεράς, που νίκησε συνολικά…)
Μ’ άλλα λόγια το Κόμμα του “νικητή” Μελανσόν πήρε 70 έδρες, ενώ το “ακροδεξιό” Κόμμα της κας Λεπέν (που βρέθηκε τρίτο σε έδρες) πήρε 143!
Παράξενα πράγματα, έτσι;
— Από την άλλη πλευρά ο “Κεντρώος” Συνασπισμός του Προέδρου Μακρόν, έχασε γύρω στις 150 έδρες και τερμάτισε στη δεύτερη θέση με 163 έδρες!
Αλλά οι βουλευτές που ανήκουν στο Κόμμα του Μακρόν, δεν ξεπερνούν τους 100, οι υπόλοιποι είναι “ανεξάρτητοι συνεργαζόμενοι κεντρώοι”…
Από άποψη κομματικής δύναμης
πρώτο σε έδρες είναι το Κόμμα της κας Λεπέν (που τερμάτισε…Τρίτη),
δεύτερο είναι το Κόμμα του κ. Μακρόν
και τρίτο είναι το Κόμμα του κ. Μελανσόν που τερμάτισε “Πρώτος”!
Πλήρης αντιστροφή σειράς…
Σε ψήφους το Κόμμα της κας Λεπέν πήρε 10,1 εκατομμύρια, ο Συνασπισμός της Αριστεράς του κ. Μελανσόν πήρε 6,9 εκατομμύρια, ενώ ο Κεντρώος Συνασπισμός πήρε 6,4 εκατομμύρια.
Κι όμως αυτή που πήρε τις περισσότερες ψήφους βγήκε… τρίτη – κι ας έχει και τη μεγαλύτερη κομματική δύναμη μέσα στη Γαλλικά Εθνοσυνέλευση!
Στο δεύτερο γύρο των εκλογών τους οι Γάλλοι δεν ψηφίζουν αυτό που θέλουν – ψηφίζουν ενάντια σε αυτό που ΔΕΝ θέλουν.
Όμως αυτό μπορεί να λειτουργήσει όταν έχουμε δικομματισμό! Αλλά ΔΕΝ λειτουργεί όταν έχουμε κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων, όπως τώρα…
Γι’ αυτό και μετά την πρώτη “ανακούφιση” που ΔΕΝ πήρε “αυτοδυναμία” το “ακροδεξιό” Κόμμα της κας Λεπέν, οι πάντες μιλούν πια για τον κίνδυνο ακυβερνησίας ή παρατεταμένης αστάθειας, μια που δύσκολα στέκεται βιώσιμη κυβέρνηση, με τους Κεντρώους να φοβούνται τους “ακροδεξιούς”, και να σιχαίνονται τους ακροαριστερούς – ενώ αριθμητικά υστερούν κι από τους πρώτους και από τους δεύτερους.
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα γίνονταν αμέσως νέες εκλογές, αφού η τωρινή Εθνοσυνέλευση δύσκολα βγάζει βιώσιμη κυβέρνηση όπως παραδέχονται οι πάντες.
Το γαλλικό Σύνταγμα όμως απαγορεύει να γίνουν επαναληπτικές εκλογές για ένα χρόνο περίπου.
Επομένως για την ώρα πάμε σε μιαν εύθραυστη διακυβέρνηση – δηλαδή αστάθεια – για ένα χρόνο τουλάχιστον…
Και το ερώτημα είναι: Μετά Τι;
* Κι αυτό το ερώτημα μας αναγκάζει να πάψουμε να κοιτάμε μόνο την τωρινή “στιγμή” και μεταθέτει το ερώτημα: ποια είναι η ΤΑΣΗ και τι είναι πιθανό να γίνει ένα χρόνο από τώρα…
Το πιο αδιαμφισβήτητο στοιχείο της μακροχρόνιας τάσης είναι ή συνεχής άνοδος της “ακροδεξιάς” Εθνικής Συσπείρωσης της κας Λεπέν.
Από πλευράς εδρών, το Κόμμα Λεπέν δεν είχε καθόλου έδρες στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση ως το 2012 (κι ας συγκέντρωνε το 16-18%) του εκλογικού σώματος, το 2012 κέρδισε 8 βουλευτές, το 2017 έβγαλε 17 βουλευτές, το 2022 (πριν δύο μόλις χρόνια) έβγαλε 89 βουλευτές και τώρα κέρδισε 143.
Σε ψήφους, έφτασε το 37%, δηλαδή διπλασίασε την επιρροή του μέσα σε δώδεκα χρόνια.
Ενώ μόνο την τελευταία διετία σχεδόν διπλασίασε και τις έδρες του!
Σε ένα χρόνο από τώρα ΠΟΥ θα βρίσκεται;
Και με δεδομένη την πολιτική αστάθεια που χρεώνονται όσοι προσπάθησαν να το αποκλείσουν από τη διακυβέρνηση…
* Στο μεταξύ ο “κεντρώος Μακρόν” έχει γυρίσει αρκετά δεξιότερα το τελευταίο διάστημα. Και πριν τις εκλογές ακόμα εξήγγειλε ότι η Γαλλία θα δημιουργήσει οκτώ νέους πυρηνικούς αντιδραστήρες, ενώ η μέχρι τώρα πολιτική του ήταν να αποσύρει σταδιακά κι αυτούς που υπήρχαν.
Στο τέλος έκανε δηλαδή αυτό για το οποίο επέμεναν οι συντηρητικοί και οι…”ακροδεξιοί”!
Στα θέματα της παράνομης μετανάστευση και του Ισλάμ, επίσης ο κ. Μακρόν πειραματίστηκε με την “ανεκτικότητα”, αλλά τελικά προσχώρησε κι αυτός στον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Όχι πολύ πειστικά στην πράξη, αλλά όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα….
Βλέπουμε λοιπόν, ότι ακόμα και τα “Κεντρώα κόμματα” εγκαταλείπουν “με πλάγια πηδηματάκια” πλευρές της καταστροφικής ατζέντας που έχουν οδηγήσει την Ευρώπη σε αδιέξοδα κι έχει σπρώξει τις κοινωνίες της στα δεξιά…
Κι όπως θα δούμε πιο κάτω, δεν το έκαναν μόνον οι “Κεντρώοι” στη Γαλλία. Το ίδιο – κι ίσως ακόμα πιο απερίφραστα – δηλαδή μετακίνηση στα δεξιά, έκαναν και οι… Κεντροαριστεροί Εργατικοί στη Βρετανία. Που επίσης νίκησαν…
— Στο χώρο της “Αριστεράς” του κ. Μελανσόν, ο Συνασπισμός του οποίου “νίκησε” τις εκλογές, υποτίθεται, τα πράγματα είναι απλώς… χάλια!
Άλλο παράδοξο κι αυτό…
Τα άλλα κόμματα που συνεργάστηκαν με τον Μελανσόν – δηλαδή οι Σοσιαλιστές, οι Κομμουνιστές και οι Πράσινοι – δεν του… μιλούσαν μέχρι λίγες βδομάδες πριν τις εκλογές! Ύστερα συνασπίστηκαν μαζί του για “να εμποδίσουν την Λεπέν να πάρει αυτοδυναμία”. Και τώρα που ο στόχος “επιτεύχθηκε με το παραπάνω” πάλι τον εγκατέλειψαν. Από την επομένη των εκλογών…
Κανείς δεν θέλει να συνεργαστεί κυβερνητικά με τους “τρελούς” του Μελανσόν…
Ο Μελανσόν δεν είναι απλώς “ακραίος”.
Είναι ο “χρήσιμος ηλίθιος”, που τον επιστρατεύουν κάθε φορά για να ανακόψουν την άνοδο της Δεξιάς κι ύστερα τον πετάνε…
Κι αυτό, βέβαια, δεν πάει μακριά.
— Για παράδειγμα στο Μεσανατολικό, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας είχε παραδοσιακά φιλο-Ισραηλινή στάση, ενώ ο Μελανσόν, δηλαδή ο “συνεταίρος” τους στο Αριστερό Μέτωπο είναι θερμός υποστηρικτές της Χαμάς!
Κι έτσι πολλοί Εβραίοι της Γαλλίας στήριξαν αυτή τη φορά το Κόμμα της Λεπέν…
Γιατί δεν άντεχαν τη φιλο-Χαμάς στάση του κ. Μελανσόν…
Κι όμως, αυτός ο “τρελός του χωριού” έχει καταφέρει, να διατηρήσει μιαν “ευπρεπή” κοινοβουλευτική παρουσία με 70 έδρες (στις 577 συνολικά). Οι υπόλοιποι “γνωστικοί” εταίροι ήταν κατακερματισμένοι και περιθωριοποιημένοι. Και μόνο με “δεκανίκι” τον Μελανσόν και με πρόσκαιρες εκλογές συμμαχίες μαζί του καταφέρνουν να εκλέξουν κάποιο αριθμό βουλευτών.
Τρελός του χωριού ο Μελανσόν, αλλά είδαμε και τους… “γνωστικούς” συνεταίρους του!
Στη Γαλλία όσοι “νίκησαν” σε έδρες προχθές ΔΕΝ αθροίζουν πρόταση διακυβέρνησης, ενώ όσοι “έχασαν” σε έδρες – αλλά κέρδισαν καθαρά σε ψήφους – ανεβαίνουν συνεχώς όλα τα τελευταία χρόνια και ετοιμάζονται για τον επόμενο γύρο, την επόμενη χρόνια.
* Τρείς μέρες πριν είχαμε και στη Βρετανία εκλογές, όπου συνέβησαν επίσης πολύ “παράξενα” πράγματα. Εντελώς διαφορετικά – αλλά εξ ίσου παράξενα…
Εδώ κέρδισε το Εργατικό Κόμμα με αρχηγό τον Κίρ Σταρμερ. Ενώ το Συντηρητικό Κόμμα υπέστη τη χειρότερη ιστορικά ήττα του (από το 1832)…
Φαινομενικά είναι “θρίαμβος” της Κεντροαριστεράς.
Σε έδρες είναι πράγματι εντυπωσιακότατη νίκη. Οι Εργατικοί κέρδισαν 412 έδρες (στις 650 της Βουλής των Κοινοτήτων), δηλαδή το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό εδρών που πέτυχαν ποτέ – πιο χαμηλά μόνο από το 1996 (με την νίκη τους τότε υπό τον Τόνυ Μπλαίρ).
Αλλά το ποσοστό των Εργατικών είναι τώρα 32%, το χαμηλότερο με το οποίο κέρδισε τις εκλογές βρετανικό κόμμα ποτέ – ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ κι από το ποσοστό με το οποίο οι Εργατικοί είχαν ΧΑΣΕΙ τις εκλογές το 2019!
Φανταστείτε:
Πλειοψηφικό σύστημα με μονοεδρικές έχουν και σε Γαλλία και σε Βρετανία. Αν και στη Γαλλία με “δύο γύρους”…
— Στη Γαλλία με πάνω από 37% η κα. Λεπέν ήλθε πρώτη σε ψήφους (μακράν) αλλά ΤΡΙΤΗ σε έδρες…
— Με πολύ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ποσοστό – μολις 32% – οι Εργατικοί στη Βρετανία σημείωσαν “θριαμβευτική νίκη” και μεγάλη πλειοψηφία σε έδρες!
* Εκείνο που ΔΕΝ λέγεται ωστόσο, είναι ότι το Εργατικό Κόμμα σήμερα, υπό τον Κιρ Στάρμερ, έχει κάνει σαφή πολιτική στροφή δεξιότερα, σε σχέση με προ πενταετίας εποχή, με ηγέτη τότε τον Τζέρεμυ Κόρμπιν.
Κι ο ίδιος ο “αριστερός” Κόρμπιν διαγράφηκε από το Εργατικό Κόμμα!
Ούτε αυτοί τον άντεχαν…
— Σήμερα το Εργατικό Κόμμα υπό τον κ. Στάρμερ έχει κάνει “δεξιά στροφή” στα θέματα του Brexit.
Ο νέος Βρετανός Πρωθυπουργός δήλωσε απερίφραστα πριν τις εκλογές πως “όσο ζει ο ίδιος, η Βρετανία ΔΕΝ θα επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε καν στην Τελωνειακή Ένωση”!
— Στο Μεσανατολικό, ο κ. Στάρμερ, σε αντίθεση με όλους τους Αριστερούς της Ευρώπης, έχει υποστηρίξει – όπως και η κα… Λεπέν, άλλωστε – ότι “το Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα” να αμυνθεί”! Και η Χαμάς γι’ αυτόν είναι “τρομοκρατική οργάνωση”.
— Επίσης ο κ. Στάρμερ έχει υποστηρίξει τη μείωση των φόρων. Των άμεσων, για να καταπολεμηθεί η ύφεση και των έμμεσων, για να συγκρατηθούν οι τιμές. Τελικά υιοθέτησε την κληρονομιά της κας Θάτσερ, που όταν τα έλεγε πριν σαράντα χρόνια την αποκαλούσαν ακραία “νεοφιλελεύθερη”!
Τέλος η πιο εντυπωσιακή στροφή στα δεξιά (σε σύγκριση με την εποχή Κόρμπιν) είναι στη Μετανάστευση. Όπου ο Στάρμερ είναι αντίθετος πλέον και με τη… νόμιμη μετανάστευση. Για την παράνομη – την οποία, παρά τις υποσχέσεις τους, οι Συντηρητικοί δεν κατάφεραν να ανακόψουν – ούτε συζήτηση…
Μάλιστα ο πρώην Πρόεδρος των Εργατικών της Βρετανίας, ο Τόνυ Μπλαίρ, σε δημόσια επιστολή του μετά τις εκλογές, διαμήνυσε στον κ. Στάρμερ, ότι η υψίστη προτεραιότητά του είναι να σταματήσει τις “μεταναστευτικές ροές”. Γιατί αυτό είναι που αποσταθεροποιεί όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες – κι όχι μόνο τη Βρετανία.
Αυτοί τουλάχιστον το κατάλαβαν!
Όλα τα κόμματα που επιβιώνον ή νικούν, το επιτυγχάνουν γιατί εγκαταλείπουν τις ιδεοληψίες της νέας “Προοδευτικής” ατζέντας” και προσχωρούν στην… Κοινή Λογική.
Πράγμα που βιώνεται ως “μετακίνηση στα δεξιά”!
Το έκαναν οι Εργατικοί της Βρετανίας και κέρδισαν “θριαμβευτικά” έστω και με το χαμηλότερο ποσοστό ever…
To έκαναν – έστω και την τελευταία στιγμή – οι Κεντρώοι του Μακρόν στη Γαλλία και διασώθηκαν σε έδρες, παρά την ραγδαία συρρίκνωσή τους σε ψήφους.
Όπου το κάνουν, ανακόπτεται η άνοδος της άκρας δεξιάς.
Όπου δεν το κάνουν, την τροφοδοτούν και την εκθρέφουν…
Κι όταν το λες στους δικούς μας, πώς αντιδρούν, άραγε;
Όπως ο εκείνος ο καημένος, που του έδειχναν με το δάχτυλο το φεγγάρι – κι αυτός κοιτούσε το… δάχτυλο!
