Είναι φορές που η πραγματικότητα ξεπερνά ακόμη και τις χειρότερες σκέψεις, τα πιο σκοτεινά όνειρα, τους μεγαλύτερους φόβους ενός ανθρώπου.
Όταν η χαρά και η αξιοπρέπεια παραχωρούν τη θέση τους στην ανέχεια, στη δυστυχία, στον μαρασμό, όταν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής φτάνουν σε επίπεδα που δεν θα μπορούσε κανένας να περιμένει.
Η Κ.Γ που κατάγεται και ζει σε χωριό της ορεινής Ηλείας είναι ένα θύμα της αρρωστημένης κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που πολλές φορές αντιμετωπίζει αδυσώπητα πονεμένους ανθρώπους… Ανθρώπους της διπλανής πόρτας που κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να τους συμβαίνει στην καθημερινή τους ζωή και να τους συνθλίβει ψυχολογικά.
Μέσα στο μέσα μαύρο της ζωής η Κ.Γ προσπαθεί να βρει την ελπίδα και τον προσανατολισμό της, που θα την οδηγήσει σε μια ήρεμη, χωρίς εφιάλτες ζωή… Μια ζωή μακριά από τα όσα… βασανιστικά έζησε μέχρι σήμερα.
ΤΗΝ ΝΑΡΚΩΝΑΝ
Η εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» βρέθηκε στο χωριό της γυναίκας, τη συνάντησε και αποκάλυψε τα όσα… προσπαθεί σήμερα να ξεχάσει… Όπως μας εκμυστηρεύτηκε, της χορηγούσαν ναρκωτικά χάπια και την εξανάγκαζαν σε σκοτεινά μονοπάτια.
«Δεν έπαιρνα λεφτά όταν βρισκόμουν με τους άνδρες. Με νάρκωναν για να βρίσκομαι μαζί τους… Δεν είχα δει τι χάπια ήταν, μου τα έριχναν στο ποτό μου».
ΚΛΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ
Η 29χρονη γυναίκα, σε μία από τις συνευρέσεις της έμεινε έγκυος. Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζει ποιος είναι ο πατέρας του παίδιού… Όσο για το αγοράκι της, η… τύχη του αγνοείται αφού απ’ το νοσοκομείο που γέννησε στην Αθήνα, δεν της το έδωσαν ποτέ.
«Έκανα ένα αγόρι, το έβλεπα συνέχεια όταν ήταν στο νοσοκομείο αλλά μου το πήραν. Μου λείπει το παιδί μου, στεναχωριέμαι και κλαίω που δε το έχω μαζί μου. Έχω καταλάβει γιατί δε μου το έδωσαν. Δεν ξέρω ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού. Πέρασα δύσκολα, πέρασα πολλά και δε θέλω να την ξαναπατήσω πάλι».
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΡΧΗ…
Αυτό που ζητά σήμερα η Κ.Γ είναι να μπορέσει να σταθεί μόνη της στα πόδια της, να αφήσει πίσω τη ζωή στο χωριό και να ανοίξει μια καινούργια σελίδα στη ζωή της, μακριά από όλα αυτά που την έκαναν να… υποφέρει για χρόνια.
«Θέλω να φύγω, δεν αντέχω άλλο το χωριό. Ζητάω μια καλύτερα ζωή και μια δουλειά. Θέλω να τελειώσω το σχολείο, να πάρω το απολυτήριο και να φύγω».
ΑΠΟΘΗΚΗ… ΨΥΧΩΝ
Πάντως, η ίδια, τα αδέλφια και ο πατέρας της ζουν κάτω από άσχημες συνθήκες σε μια αίθουσα που τους έχει παραχωρηθεί από τον δήμο, αφού το σπίτι τους καταστράφηκε. Μάλιστα, από τον πρόεδρο έγιναν και όλες οι ενέργειες προκειμένου να βρεθεί ένα λυόμενο για να μπορέσουν να ζήσουν με μια κάποια αξιοπρέπεια το υπόλοιπο της ζωής τους.
«Στο χωριό με έβριζαν, δε με χώνευαν με τίποτα. Με βοηθούσε ο πρόεδρος. Το σπίτι μας ήταν παλιό όταν έβρεχε έσταζε μέσα, το γκρέμισαν. Μας έφεραν ένα λυόμενο αλλά θέλει δουλειά για να φτιαχτεί».
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
Κάποια άτομα που μίλησαν στην «ΠΑΤΡΙΣ» και θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους, επιβεβαιώνουν τα όσα συνέβησαν με την 29χρονη γυναίκα πριν από τουλάχιστον έξι χρόνια, ωστόσο ανέφεραν πως είναι πολύ πιθανό, να έγιναν με τη θέλησή της.
Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Την ίδια ώρα, αστυνομικές πηγές ανέφεραν στην «Π» πως σχετικά με τα περιστατικά που αφορούν τον… εξαναγκασμό της σε σεξουαλικές πράξεις ότι δεν έχει γίνει καμία -επίσημη καταγγελία ή μηνυτήρια αναφορά ώστε να ξεκινήσει η προανακριτική διαδικασία και ο σχηματισμός δικογραφίας.
