Μία μέρα απεργία και 360 υποταγή.. Και στη φυλακή και στην εξορία, περισσότερες ευκαιρίες δίνεις στον εαυτό σου για απόδραση.
Δεν χρειάζεται να απαριθμήσω το τι συμβαίνει γύρω μας, που έπρεπε να έχουμε βγει στο δρόμο και θα τους έχουμε πετάξει έξω από καρέκλες, από γραφεία και από υπουργεία.. Αλλά περιμένουμε υπομονετικά να μας δώσουν το επίδομα ,να πάμε στο σουπερμάρκετ με χαρά να πάρουμε τα σκουπίδια που μας έχουν σε προσφορά ,και να χαιρετίσουμε με πολλή χαρά και βαθιά υπόκλιση το λ@μόγιο που στείλαμε στη βουλή, για να μας εκπροσωπεί ,και σε λίγο θα βγει και στη γειτονιά για κανένα ψήφο, και θα περάσει και από τη λαϊκή αγορά να δει τι καλά που ψωνίζουν τα χαϊβάνια, και θα ψηφίσουν και ένα λαοπρόβλητο μιζαδόρο, που τα έχει αρπάξει από 40 μεριές, και θα αρπάξει και τη δική σου ψήφο.
Βέβαια για να μην αδικούμε και κανέναν που περπατά μέσα στο βάλτο και στη λάσπη, όπου και να πατήσει θα λασπωθεί, οπότε και ο πολίτης χαρίζει την ψήφο του, την πετάει οπουδήποτε, γιατί τα πάντα δοκίμασε και τίποτα δεν βγήκε, δεκαετίες τώρα. Και δεξιά δοκίμασε και ακροδεξιά, και αριστερά και σοσιαλισμό. Και τι του έμεινε; Αν θέλει υγεία πρέπει να πληρώσει αδρά να βρει καμία ιδιωτική κλινική, αν θέλει εργασία για το παιδί του πρέπει να βρει ποια χώρα θα το στείλει, αν θέλει παιδεία όσα έχεις στο κομπόδεμα να πάνε, κι αν θέλεις σπίτι να μείνεις να το πληρώνεις με τη μέρα.. σαν τουρίστας.. Έτσι λοιπόν, όταν δεν υπάρχει απάντηση για τα όσα τραβά ο πολίτης, και η κάθε παράταξη μάχεται μόνο για την καρέκλα και τη μίζα, ακόμα και να συγκυβερνήσει με τους «υποτιθέμενους αντιπάλους» και φως και ελπίδα δεν υπάρχει από πουθενά, τι να διαλέξει και ο πολίτης ψηφοφόρος; πριν τα μουντζώσει όλα για τα καλά και φύγει απο τη χώρα;
Όταν δεν μπορείς ούτε καν να ξεχωρίσεις σε αυτή χώρα ,ανάμεσα στα λ@μόγια το λιγότερο αρπακτικό… Όπως είπε και ο παππούς «@ρχ….@ καπαμά» , κατεψυγμένο κιμά, και κυβέρνηση μπαγλαμά…
Θόδωρος Γαλανόπουλος
