Κυριακή
15
Δεκέμβριος
TOP

Ναυάγια στους βάλτους των «Πρεσπών»…

Του Θανάση Κ.
Συνήθως τα πλοία ναυαγούν στις ανοιχτές θάλασσες σε συνθήκες άγριας θαλασσοταραχής,
ή σε κρημνώδεις ακτές μέσα σε θυελλώδεις ανέμους…
Ναυάγιο μέσα σε… βάλτο δεν μπορούσαμε να φανταστούμε!
Όμως το είδαμε κι αυτό…
Η Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων έχει πια σοβαρό πρόβλημα.
Το πολιτικό ερώτημα ωστόσο, ΔΕΝ είναι, αν μπορεί να ανατραπεί.
Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ΝΟΜΙΚΟ ερώτημα, με προφανείς πολιτικές επιπτώσεις.
Αλλά το ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόβλημα, όσον αφορά την Ελλάδα, είναι άλλο…
* Πρώτον, η Συμφωνία των Πρεσπών ΔΕΝ υλοποιήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση των Σκοπίων, ενώ πλήρως αμφισβητείται από τη νέα κυβέρνηση.
Έχουμε λοιπόν, μια διμερή Συμφωνία, η οποία ήταν τόσο ΚΑΚΗ, που δεν μπορούσε να εφαρμοστεί ούτε από εκείνους που την υπέγραψαν, ενώ ήταν καταδικασμένη να πέσει στο κενό μόλις άλλαξε η κυβέρνηση στα Σκόπια.
Αυτοί που την επέβαλαν στις δύο χώρες κι εκείνοι που την υπέγραψαν από την πλευρά της Ελλάδας, δεν πρέπει να νοιώθουν και πολύ… “υπερήφανοι”.
* Δεύτερον, η χρεοκοπία της Συμφωνίας των Πρεσπών ΔΕΝ έχει σχέση με το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν ψήφισε ποτέ τα επόμενα “πρωτόκολλα” που προβλέπονταν.
Η πλευρά των Σκοπίων ΔΕΝ εφάρμοσε την ίδια την ΑΡΧΙΚΗ Συμφωνία!
Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έκανε τα ΕΠΟΜΕΝΑ βήματα, δεν μπορεί να “δικαιολογήσει” ότι τα Σκόπια δεν την εφάρμοσαν εξ αρχής.
* Τρίτον, τα μεγάλα προβλήματα με τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι τα εξής:
— Ότι τα Σκόπια δεν εφάρμοσαν στην πρώτη πενταετία μετά την Συμφωνία όσα προβλέπονταν από την πλευρά τους. Δεν έβγαλαν τα αλυτρωτικά σύμβολα από τα σχολεία τους, δεν άλλαξαν τα εμπορικά σύμβολα, δεν άλλαξαν τα διαβατήρια (ή άρχισαν να τα αλλάζουν προς το τέλος και σε μικρό βαθμό – τώρα κι αυτό σταμάτησε από τη νέα κυβέρνηση) κλπ.
— Ότι η Ελλάδα αναγνώρισε με την Συμφωνία των Πρεσπών “Μακεδονική γλώσσα”, αλλά στη συνέχεια η Βουλγαρία επέβαλε στα Σκόπια να παραδεχθούν ότι η γλώσσα τους είναι ιδίωμα της Βουλγαρικής γλώσσας.
Και αυτό συνιστά “θεμελιώδη μεταβολή συνθηκών”…
Εμείς λοιπόν, τότε αναγνωρίσαμε – πολύ κακώς – γλώσσα που δεν υπάρχει. Και κατά την ερμηνεία των ίδιων των Σκοπιανών, είχαμε αναλάβει την υποχρέωση να επιτρέψουμε να διδάσκεται η “Μακεδονική γλώσσα” στην Ελλάδα. Από τη στιγμή που τα Σκόπια παραδέχθηκαν επισήμως ότι η γλώσσα τους είναι βουλγαρικό ιδίωμα, η Ελλάδα αυτομάτως αποδεσμεύεται από αυτή της την “υποχρέωση”…
— Επίσης η Ελλάδα παραδέχθηκε στις Πρέσπες ότι υπάρχει “Μακεδονική εθνότητα”.
Στη συνέχεια οι Σκοπιανοί παραδέχθηκαν – και πάλι υπό την πίεση της Βουλγαρίας – ότι ένα τμήμα της “Μακεδονικής εθνότητας” αποτελείται από μειονότητα Βουλγάρων.
Άρα οι “Μακεδόνες” είναι – εν μέρει τουλάχιστον – Βούλγαροι! Ενώ ένα άλλο μέρος του πληθυσμού της χώρας είναι Αλβανοί!
Αναγνωρίσαμε λοιπόν μιαν “εθνότητα”, που όπως προκύπτει αποτελείται από άλλες εθνότητες! Κι αυτό δημιουργεί μια σειρά από νέες περιπλοκές.
— Ακόμα, τα Σκόπια έχουν αναλάβει την υποχρέωση να περιλάβουν την ύπαρξη της Βουλγαρικής “μειονότητας” εντός της λεγόμενης “Μακεδονικής Εθνότητας” στο Σύνταγμά τους.
Αλλά μέχρι στιγμής ΔΕΝ είχαν την απαραίτητη “αυξημένη πλειοψηφία” στο Κοινοβούλιο τους για να αλλάξουν το Σύνταγμά τους. Και τώρα που κέρδισαν τις εκλογές στα Σκόπια, οι αντίπαλοι της Συμφωνίας των Πρεσπών, αυτό που ως τώρα ήταν “πολύ δύσκολο”, τώρα πια είναι εντελώς αδιανόητο!
Στο μεταξύ η Βουλγαρία, μέχρι να αλλάξει το Σύνταγμα των Σκοπίων, ασκεί βέτο για την ένταξη την Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
— Ακόμα κι αν μπορούσε να αλλάξει το Σύνταγμα των Σκοπίων για να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, είναι σημαντικό το “πόση” βουλγαρική μειονότητα θα αναγνωρίσει…
Δύο γενιές πριν οι άνθρωποι που ζούσαν στην περιοχή και μιλούσαν το βουλγαρικό ιδίωμα, αναγνωρίζονταν συλλήβδην ως “Βούλγαροι” ή “Βουλγαρίζοντες”.
Δεδομένου ότι ήδη έχει αναγνωριστεί Αλβανική μειονότητα της τάξης του 25-35%, κι ότι υπάρχουν πολύ μικρότερες μειονότητες Σέρβων Βλάχων κλπ, οι σημερινοί λεγόμενοι “Μακεδόνες” δεν ξεπερνούν το 60% του συνολικού πληθυσμού.
Ακόμα και το 20% των “Μακεδόνων” να είναι “Βουλγαρική μειονότητα” (δηλαδή 12% του συνολικού πληθυσμού) αυτό σημαίνει ότι οι “Μακεδόνες” είναι λιγότεροι από τους μισούς του συνολικού πληθυσμού!
Άρα αναγνωρίσαμε μια “Μακεδονική εθνότητα” που αποτελείται από… ΑΛΛΕΣ “εθνότητες”!
Κι αυτό επίσης συνιστά “θεμελιώδη μεταβολή συνθηκών”…
Κι όλες αυτές οι “μεταβολές συνθηκών” πιστοποιήθηκαν διεθνώς ΜΕΤΑ την επικύρωση των Συμφωνίας των Πρεσπών – και ΟΧΙ με Ελληνική υπαιτιότητα…
* Άρα στις Πρέσπες η Ελλάδα αναγνώρισε μια γλώσσα που, όπως προκύπτει εκ των υστέρων, ΔΕΝ υπάρχει! Και μιαν “εθνότητα” που, επίσης ΔΕΝ υπάρχει! Και που η επίκλησή τους παραβιάζει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού μερίδας των πληθυσμού των Σκοπίων, προσβάλλει τη γειτονική Βουλγαρία – χώρια, που προσβάλλει και την ίδια την Ελληνική ιστορία και την Ελληνική ταυτότητα…
Μιλάμε για τους Μακεδόνες, η κυριαρχία των οποίων επί τρείς αιώνες σε μεγάλο μέρος του κόσμου ονομάστηκε στην Παγκόσμια Ιστορία “Ελληνιστική Περίοδος”!
Μιλάμε για την Μακεδονία που θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας!
Και η απόπειρα υφαρπαγής της σήμερα, ΔΕΝ γίνεται μόνο για “ιστορικούς λόγους”. Προωθεί και αλυτρωτικά σχέδια που αποσταθεροποιούν σήμερα ολόκληρη την περιοχή μας. Κι όχι μόνον από τους Σκοπιανούς, βέβαια…
* Στις Πρέσπες υπογράψαμε μια Συμφωνία που μετέτρεπε το πρόβλημα των Σκοπίων, από μια διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων (για το όνομα) σε μια διαφορά μεταξύ Βουλγαρίας και Σκοπίων (για τη γλώσσα και την ύπαρξη βουλγαρική εθνότητας).
Δεν λύσαμε κανένα “πρόβλημα”!
Απλά υποστήκαμε ως Ελλάδα μια συμβολική εθνική ταπείνωση, που μετέτρεψε το πρόβλημα του ψευδο-μακεδονικού αλυτρωτισμού σε κάτι άλλο, ακόμα πιο περίπλοκο…
* Φυσικά το Δίκαιο των Συνθηκών (1969) προβλέπει πολλούς λόγους για τους οποίους μια διμερής συμφωνία μπορεί να ακυρωθεί.
Και η Ελλάδα θα μπορούσε να επικαλεστεί διάφορες πραγματικές αιτιάσεις για να το επιτύχει αυτό. Χωρίς, ασφαλώς, να είναι βέβαιο εκ των προτέρων το αποτέλεσμα μια τέτοιας “νομικής μάχης” σε διεθνή δικαστήρια.
Για παράδειγμα, η Ελλάδα θα μπορούσε να επικαλεστεί δύο τουλάχιστον fundamental changes of circumstances (θεμελιώδεις ανατροπές συνθηκών) βάσει του άρθρου 62.
Ενώ η πλευρά των Σκοπίων, υπό τη σημερινή κυβέρνηση, θα μπορούσε να επικαλεστεί ότι η Συμφωνία των Πρεσπών επιβλήθηκε σε εκείνους με εξαγορά ή εκφοβισμό των βουλευτών της.
Αυτά μπορούμε να τα συζητάμε όσο θέλουμε, αλλά για την ώρα όλα αυτά δεν είναι το πιο σημαντικό…
Η Ελλάδα μπορεί να κάνει κάτι πολύ πιο απλό και άμεσο:
— Να δηλώσει ότι από την στιγμή που η κυβέρνηση των Σκοπίων παραβιάζει εμμέσως ή αμέσως την Συμφωνία που ήδη υπάρχει, η ίδια η Ελλάδα ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ από την υποχρέωσή της να ΜΗΝ ασκήσει βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Βουλγαρία, άλλωστε, ήδη ασκεί βέτο για τα Σκόπια. Τώρα το βέτο θα είναι ΚΑΙ από την Ελλάδα.
— Κι αμέσως στη συνέχεια, η Ελλάδα να προχωρήσει σε Συμφωνία με τη Βουλγαρία για την από κοινού αντιμετώπιση των ψευδο-μακεδονικού αλυτρωτισμού των Σκοπίων στο σύνολό του!
Πράγμα που έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια.
Και τώρα πια ΜΠΟΡΕΙ να γίνει…
— Κι αν κάποιοι στις Βρυξέλλες προσπαθήσουν να “εκβιάσουν” την Ελλάδα να ΜΗΝ ασκήσει βέτο για τα Σκόπια (πράγμα που ΔΕΝ έκαναν στη Βουλγαρία, βεβαίως), η Ελλάδα μπορεί εμμέσως να τους ειδοποιήσει ότι, αν συνεχίσουν τους εκβιασμούς τους, τότε η Ελλάδα έχει πολλούς λόγους να ασκήσει βέτο ΚΑΙ για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ.
Η Ελλάδα έχει πολλά διπλωματικά όπλα στα χέρια της. Περιέργως από άλλα παραιτείται μόνη της, και άλλα απλώς δεν τα χρησιμοποιεί.
Αυτό είναι καιρός να αλλάξει.
Διεθνής διπλωματία σημαίνει πάνω απ’ όλα “συμμαχίες” πάνω σε κοινά συμφέροντα και έναντι κοινών εχθρών.
Οι νομικοί χειρισμοί έπονται…
Η Ελλάδα είναι καιρός να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Εξωτερική Πολιτική.
Και στο θέμα των Σκοπίων.
Γιατί μέχρι τώρα ΔΕΝ έχει.
Απλώς σύρεται από μια Συμφωνία – των Πρεσπών – την οποία η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού τη θεωρεί “προδοτική”, το σημερινό Κόμμα που κυβερνά στην Ελλάδα τη θεώρησε “εθνικά επιζήμια”, στην πορεία αποδείχθηκε ανεφάρμοστη, ενώ ουσιαστικά ΔΕΝ την αποδέχονται ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Βούλγαροι, ούτε οι ίδιοι οι Σκοπιανοί.
Καιρός κι αυτό να αλλάξει!
ΥΓ.1 Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω αν το προσέξατε: Το Κόμμα που πέρασε τη Συμφωνία των Πρεσπών στα Σκόπια ήδη… “εξαερώθηκε”!
Ενώ το Κόμμα που πέρασε την Συμφωνία των Πρεσπών στην Ελλάδα, επίσης “εξαερώθηκε”.
Σύμπτωση;
Δεν νομίζω…
ΥΓ.2 Κι αν κάποιοι “ενοχλήθηκαν” που τους αποκαλώ “Σκόπια” κι όχι “Βόρεια Μακεδονία”, τους θυμίζω ότι η ίδια η Συμφωνία των Πρεσπών μου ΔΙΝΕΙ αυτό το δικαίωμα.
Εγώ τουλάχιστον φρόντισα να τη διαβάσω.
Άλλοι δεν την έχουν διαβάσει καν…