Μια ιδιαίτερα σοβαρή εξέλιξη υπάρχει στην επί 30 χρόνια κληρονομική αντιδικία στην Οικογένεια Καρέλια -αντιδικία μεταξύ Ινούς Καρέλια με τις Ασημίνα και Ιωάννα Καρέλια (σύζυγος και κόρη του αείμνηστου Κώστα Καρέλια)- και αυτή ανακύπτει από την απόφαση 1386/2025 του Αρείου Πάγου.
Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει πως τα περί… τέλους στην ενδοοικογενειακή διαμάχη δεν υφίστανται, εκ του αντιθέτου η υπόθεση παίρνει νέα τροπή, καθώς, όπως μας γνωστοποιεί η Ινώ Καρέλια -μέσα από το κείμενο με την παράθεση των θέσεών της επί του Νομοσχεδίου για τον εκσυγχρονισμό του κληρονομικού δικαίου- το Ανώτατο Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης σε ότι αφορά την προηγούμενη εφετειακή κρίση, με την υπόθεση ως φαίνεται να «ανοίγει ξανά». Χαρακτηριστικά μάλιστα αναφέρει πως: «…η Δικαιοσύνη, όμως, δεν εργαλειοποιείται επ’ άπειρον: κατόπιν αναίρεσης, ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1386/2025 απόφασή του αναιρεί την εφετειακή κρίση».
Συγκεκριμένα, σε ότι έχει να κάνει με την αλληλουχία των γεγονότων:
”Κατόπιν αγωγής (11.10.2021) ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας ζητήθηκε η διάγνωση και αναγνώριση της άκυρης – πλαστής διαθήκης του Ιωάννη Καρέλια.
Με την υπ’ αριθμ. 42/2022 απόφαση το Πολυμελές Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή· ωστόσο, το Εφετείο Καλαμάτας με την υπ’ αριθμ. 23/2023 απόφασή του έκανε δεκτή την έφεση, εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, αλλά απέρριψε την αγωγή με απαράδεκτους νομικούς λόγους.
Κατόπιν αναίρεσης, ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1386/2025 απόφασή του αναιρεί την εφετειακή κρίση”.
Η αντιδικία συνεχίζεται και οι απόψεις και θέσεις της Ινούς Καρέλια ενόψει του εκσυγχρονισμού του κληρονομικού δικαίου, όπως μας γνωστοποιήθηκαν έχουν ως κάτωθι:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Ινούς – Σταυρούλας Καρέλια του Ιωάννη και της Ναυσικάς
Θέμα : Θέσεις επί του Νομοσχεδίου για εκσυγχρονισμό του κληρονομικού δικαίου που διενεργείται υπό τον συντονισμό του καθηγητή ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ , προσώπου με ιδιαίτερη σχέση με την οικογένεια ΚΑΡΕΛΙΑ και εμπλοκή στην κληρονομική αντιδικία.
****************
Με αφορμή την συνέντευξη που παραχώρησε ο κος ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ στη NOMIKI BIBLIOTHIKI DAILY στις 3.3.2025 για τις επερχόμενες αλλαγές στο Κληρονομικό Δίκαιο και το νομοσχέδιο για την «Επανασύσταση του Κληρονομικού Δικαίου» που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 30 Ιουλίου 2025, με αποκλειστικό σκοπό την ανταλλαγή απόψεων με την κοινωνία πριν την ψήφισή του, σας γνωστοποιώ θέσεις και απόψεις ως πρόσωπο , που μετά από 30 χρόνια αντιδικίας γνωρίζει τις παθογένειες “εφαρμογής” του κληρονομικού δικαίου σε ένα Κράτος όπως θα έπρεπε Δικαίου :
“Α . Θέσεις επί της αναμόρφωσης του κληρονομικού δικαίου : Η προστασία των αναγκαίων κληρονόμων έχουν καίριο ρόλο στη δικαιοσύνη και στην αποφυγή κοινωνικών ανισοτήτων. Η εμπειρία έχει δείξει ότι όταν το κληρονομικό δίκαιο παραβιάζεται ή στρεβλώνεται, οδηγούμαστε σε πολυετείς αντιδικίες, σε αποξένωση μεταξύ συγγενών και σε απαξίωση της ίδιας της Δικαιοσύνης. Το κληρονομικό δίκαιο δεν είναι απλώς τεχνικό τμήμα του Αστικού Κώδικα. Είναι ακρογωνιαίος λίθος της οικογενειακής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής.
Τα προβλήματα που ανέδειξε η πράξη είναι :
- Μεθοδεύσεις με άκυρες ή πλαστές διαθήκες: Η έλλειψη άμεσης και αυστηρής θεσμικής αντίδρασης οδηγεί σε εμπαιγμό των δικαιούχων και σε παρατεταμένη δικαστική ταλαιπωρία.
- Καταχρηστικές γνωμοδοτήσεις: Νομικές γνωμοδοτήσεις που δίνονται με σκοπό να επηρεάσουν και να δημιουργηθεί ψευδής εντύπωση στο Δικαστήριο,ενώ υπάρχει αμετάκλητο δεδικασμένο, αποδεικνύουν την ανάγκη θεσμικής θωράκισης .
- Καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης: Υποθέσεις κληρονομικού δικαίου ταλαιπωρούν διαδίκους επί δεκαετίες, με καθυστερήσεις στη δημοσίευση αποφάσεων .
Τον εκσυγχρονισμό θα αποτελούσαν :
- Αυστηροποίηση πλαισίου διαθηκών : Θέσπιση ειδικών εγγυήσεων γνησιότητας και διαδικασιών γραφολογικής επαλήθευσης. Αυστηρές ποινικές κυρώσεις για μεθοδεύσεις που αφορούν πλαστές ή άκυρες διαθήκες. Αυστηρές ποινικές κυρώσεις για παραπλανητικές πραγματογνωμοσύνες
- Διασφάλιση κληρονομικού δικαιώματος : Ενίσχυση των μηχανισμών ώστε ο αναγκαίος κληρονόμος να μη στερείται ποτέ του δικαιώματός του λόγω μεθοδεύσεων.
- Θεσμική ευθύνη γνωμοδοτούντων : Θέσπιση κανόνων δεοντολογίας για πανεπιστημιακούς και δικηγόρους που γνωμοδοτούν σε κληρονομικές υποθέσεις. Διαφάνεια στις παραδοχές που τίθενται στη βάση κάθε γνωμοδότησης, ώστε να μη χρησιμοποιείται το κύρος της επιστήμης για παραπλάνηση δικαστηρίων.
- Επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης : Υποχρέωση ταχείας έκδοσης και δημοσίευσης αποφάσεων σε κληρονομικές διαφορές. Ενίσχυση ειδικών τμημάτων στα δικαστήρια για την άμεση επίλυση τέτοιων διαφορών.
Η αναμόρφωση του κληρονομικού δικαίου πρέπει να στοχεύει όχι μόνο στον εκσυγχρονισμό των διατάξεων, αλλά και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο Κράτος Δικαίου. Δεν μπορεί να είναι ανεκτές οι μεθοδεύσεις, οι πλαστογραφίες και να χωρούν μη αντικειμενικές ερμηνείες που υπονομεύουν την Δικαιοσύνη και το ιερό δικαίωμα κάθε πολίτη στην οικογενειακή του κληρονομιά.
Η Πολιτεία έχει χρέος να διασφαλίσει ότι ο κληρονομικός νόμος θα παραμείνει ο πραγματικός «ακρογωνιαίος λίθος της οικογενειακής ειρήνης» και όχι εργαλείο καταστρατήγησης από τους οικονομικά ισχυρούς και καλά δικτυωμένους.
Β. Η αποκαλυπτική συνέντευξη του Καλαματιανού ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ στο NBDAILY στις 3.3.2025.
Όπως αναφέρεται στην συνέντευξη που παραχώρησε “είναι απόλαυση να τον ακούει κανείς να περιγράφει πως τρύπωνε πιτσιρικάς στα ακροατήρια, πώς ξεχώριζε , πώς ενισχύθηκε χρόνο με τον χρόνο η αγάπη του για τη Νομική Επιστήμη.”
Από την συνέντευξή του προκύπτει επίσης ότι : “Ο κ. Γεωργιάδης αφενός δεν παραχωρεί συχνά συνεντεύξεις, αφετέρου παρουσιάζει δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ως πρόσωπο – «ΤΟΤΕΜ» στον νομικό κόσμο. Το άρθρο αναφέρεται επίσης στην πολυσχιδή προσωπικότητά του λέγοντας ότι: ” Οι αντιστάσεις του κάμπτονται.” και όπως αναφέρει : «Το Δίκαιο είναι κάτι ευρύ, δεν μπορεί ο καθένας να νομοθετεί κατά την πεποίθησή του και τις προσωπικές του πεποιθήσεις. Αλλιώς θα δίκαζε ο χριστιανός, ο πιστός, αλλιώς ο άθεος, αλλιώς ο αγνωστικιστής».
Στο άρθρο διαφαίνεται η δυνατότητα που έχει να επηρεάζει , να «μεταγγίζει » πείρα και γνώση μέχρι του βαθμού να προκαλέσει απρόσμενα νομοσχέδια, οραματιζόμενος να λύσει τον “γόρδιο δεσμό” στα απρόσμενα ζέοντα κληρονομικά ζητήματα , που απασχολούν νομικούς και μη, με ένα Νόμο που θα αναγνωρίζεται στην μεριδούχο ενοχικό δικαίωμα να απαιτήσει από τους εγκατάστατους κληρονόμους του χρηματικό ισάξιο.
Ο κ Γεωργιαδης , όπως αναφέρει και στην συνέντευξη του , θεωρεί την Νομική, μια επιστήμη η οποία τον διατηρεί συνεχώς ενεργό που του ανοίγει τους ορίζοντες και που μέσα από την νομική επιστήμη βλέπει να περνούν μπροστά από τα μάτια του η κοινωνία, η οικογένεια, οι σχέσεις και οι συναλλαγές.
Ο κ. Απόστολος Γεωργιάδης, το «τότεμ» της νομικής επιστήμης, φαίνεται ότι σκέφτηκε πως με μία ομιλία περί «παθογενειών» του κληρονομικού δικαίου θα μπορούσε να δημιουργήσει την ιδέα της ανάγκης αναθεώρησης και εκσυγχρονισμού. Έχοντας επιρροή στον δικαστικό κόσμο και ιδιαίτερες σχέσεις με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν δυσκολεύτηκε να οριστεί –σε ηλικία 91 ετών– επικεφαλής και συντονιστής της Ομάδας Εργασίας για την αναμόρφωση του κληρονομικού δικαίου.
Οραματίζεται , για λογαριασμό άλλου την «κληρονομική ενοχικοποίηση», δηλαδή τη μετατροπή της κληρονομικής μερίδας από εμπράγματο δικαίωμα σε ενοχικό, με το επιχείρημα ότι έτσι αποφεύγεται ο κατακερματισμός περιουσιακών στοιχείων, όπως ακινήτων ή επιχειρήσεων.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια τέτοια μεταβολή θα ικανοποιούσε και τον διακαή πόθο της κας Βίκυ Καρέλια που χωρίς να έχει προσωπική αντιδικία με εμένα, χωρίς να την αφορά το κληρονομικό μου δικαίωμα, διακατέχεται από μίσος προς εμένα και την οικογένειά μου, και αυτοσκοπό αποκλεισμού από νόμιμο κληρονομικό μου δικαίωμά .
Στη δική μου υπόθεση, που διαρκεί τρεις δεκαετίες, δεν δημιουργήθηκε η ανάγκη στον κον Γεωργιάδη να αναλάβει πρωτοβουλία για τις παθογένειες που υπήρξαν , διότι προφανώς συμμετείχε με τις γνωμοδοτήσεις του στο να δημιουργεί εμπόδια για να μη λυθεί η αντιδικία.
Αναμφίβολα, κάθε νομοσχέδιο μπορεί να έχει θετικά σημεία. Εάν, όμως, ο σκοπός της αναμόρφωσης του κληρονομικού δικαίου είναι να προστατευθούν εκείνοι που απέκτησαν παράνομα υπεραξίες με άκυρη και μη γνήσια διαθήκη, χωρίς ουσιαστικά να εργαστούν και να κοπιάσουν για αυτές , τότε θα μιλάμε για νομικές κατασκευές προς εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, συγκαλυμμένες κάτω από το κύρος της επιστημονικής αυθεντίας.
Η Πολιτεία, που εμπιστεύθηκε στον κ. Γεωργιάδη την αναμόρφωση του «ακρογωνιαίου λίθου της οικογενειακής ειρήνης», οφείλει να διασφαλίσει ότι η διαδικασία θα γίνει με αντικειμενικότητα και καθαρότητα σκοπών. Να απορριφθούν προσωπικές εξυπηρετήσεις και μεθοδεύσεις. Η αναμόρφωση του κληρονομικού δικαίου είναι μια θετική και αναγκαία πρωτοβουλία, αρκεί να μη μετατραπεί σε εργαλείο εξυπηρέτησης ημετέρων.
Γ. Ο Άρειος Πάγος, με την υπ’ αριθμ. 1386/2025 απόφασή του, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης. Κι όμως, συνεχίζεται η παραπληροφόρηση του Τύπου περί «τέλους στην ενδοοικογενειακή διαμάχη».
Κατόπιν αγωγής (11.10.2021) ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας ζητήθηκε η διάγνωση και αναγνώριση της άκυρης – πλαστής διαθήκης του Ιωάννη Καρέλια. Με την υπ’ αριθμ. 42/2022 απόφαση το Πολυμελές Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή· ωστόσο, το Εφετείο Καλαμάτας με την υπ’ αριθμ. 23/2023 απόφασή του έκανε δεκτή την έφεση, εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, αλλά απέρριψε την αγωγή με απαράδεκτους νομικούς λόγους. Η Δικαιοσύνη, όμως, δεν εργαλειοποιείται επ’ άπειρον: κατόπιν αναίρεσης, ο Άρειος Πάγος με την υπ’ αριθμ. 1386/2025 απόφασή του αναιρεί την εφετειακή κρίση.
Η μεθόδευση της κατάθεσης πλαστής διαθήκης, η προσπάθεια αποκλεισμού εμένα και των παιδιών μου από κάθε πρόσβαση, οι συμμαχίες πλειοψηφίας–μειοψηφίας που άλλοτε ενώνονται κι άλλοτε συγκρούονται γύρω από μερίσματα και θυγατρικές του εξωτερικού, δείχνουν έναν μηχανισμό που λειτουργεί με γνώμονα το κοινό οικονομικό τους συμφέρον και όχι τη νομιμότητα.
Επί της πολύχρονης αντιδικίας, δυστυχώς, έπεται συνέχεια. Η υπόθεση Καρέλια δεν είναι μια απλή οικογενειακή διαμάχη·, είναι ο καθρέφτης της λειτουργίας των θεσμών. Και το μήνυμα είναι σαφές: η Δικαιοσύνη δεν θα μείνει τυφλή ούτε θα παραμείνει βουβή μπροστά σε φαινόμενα που θίγουν το ίδιο το Κράτος Δικαίου.
Γνωρίζουν καλά όλες οι πλευρές ποιοι τους βοήθησαν, με όχημα την πλαστή και άκυρη διαθήκη, να παραμένουν οι αντίδικοί μου εγκατεστημένοι σε περιουσιακά στοιχεία που μου ανήκουν . Ποιοι τους βοήθησαν να συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται περιουσία μου, ποιοι τους βοήθησαν να χάνονται σκόπιμα βαθμοί δικαιοδοσίας, ώστε να κινδυνεύει το δικαίωμα καθότι σε επίπεδο αναίρεσης, κρίνεται μόνο το νομικό σκέλος, ποιοι τους βοήθησαν να μη δοθεί ποτέ η αναγκαία δικαστική συνδρομή, παρότι διακυβεύονταν ζητήματα δημοσίου συμφέροντος, αποστέλλοντας την αίτηση για δικαστική συνδρομή στα «αζήτητα». Και όλα αυτά, επειδή ίσως κάποιοι φοβήθηκαν ότι θα ανακαλύπτονταν ιλιγγιώδη αδήλωτα ποσά.
Δ. Οι επίπλαστες συμμαχίες στην ΚΑΡΕΛΙΑ
Οι δύο ισχυροί πόλοι – η οικογένεια της Βικτωρίας Καρέλια (πλειοψηφία) και η οικογένεια της Ασημίνας Καρέλια (ισχυρή μειοψηφία) – κατέχουν περίπου το 95% των μετοχών και έχουν προσωρινά συμπράξει εναντίον μου. Η συμμαχία των απέναντί μου στηρίζεται αφενός στη συντήρηση της αδιατάρακτης διοίκησης της πλειοψηφίας και αφετέρου στο οικονομικό όφελος που αντλεί η μειοψηφία από τη μη απόδοση των μετοχών που παρανόμως ιδιοποιούνται εις βάρος μου.
Δύο νύφες των ΚΑΡΕΛΙΑ (ΒΙΚΥ και ΑΣΗΜΙΝΑ) που αντανακλούσαν και επηρεάζουν τους δύο μετοχικούς πόλους είχαν και έχουν συμπράξει στον κοινό όπως φαίνεται στόχο: την παρακώλυση και τον αποκλεισμό του κληρονομικού δικαιώματός μου ως θυγατέρας εκ των ιδρυτών Καρέλια.
Η στάση αυτή δεν περιορίζεται στα κληρονομικά. Το κλίμα μίσους και εχθρότητας έχουν διαχυθεί στην καθημερινότητα, αποκλείοντας κάθε μορφή επικοινωνίας. Η εχθρική στάση της πλειοψηφίας, που δεν είχε καμία σχέση με την κληρονομική μου αντιδικία , εξ αρχής εκδηλώθηκε στην οικογένειά μου με διάφορους τρόπους [ Απόρριψη πρόσληψης της κόρης μου, Χημικού Μηχανικού ΑΠΘ, στο εργοστάσιο, διαγραφή του γιου μου από τη λίστα προμηθευτών για ασήμαντες συναλλαγές, λόγω της αντιδικίας και πολλούς άλλους που δεν θα αναφερθώ με την παρούσα].
Ωστόσο, η συμμαχία αυτή τείνει να έχει χαρακτήρα πρόσκαιρο και συγκυριακό καθώς η πλευρά της Ασημίνας Καρέλια προφανώς δεν γνωρίζει ότι «αγγελιοφόρος» από το προσφιλές περιβάλλον της πλειοψηφούσας πλευράς, είχε αποτανθεί , σε δικηγόρο της πλευράς μας , να διερευνήσει δυνατότητα προσυμφωνίας , αποσκοπώντας να ανεβάσει το ποσοστό της, πριν την έκβαση της αντιδικίας γεγονός που αναδεικνύει πως λειτουργεί ο χώρος και τα πράγματα. Στόχος της πλειοψηφίας: η διατήρηση ή αύξηση της κυριαρχίας άλλως ο παράνομος αποκλεισμός μου. Στόχος της ισχυρής μειοψηφίας : να μην παραδίδει ότι δεν της ανήκει και να εκμεταλλεύεται περιουσία τρίτων , αλλά πιθανόν να αντιληφθεί σύντομα ότι, μόλις εξαντληθεί η χρησιμότητά της στην κοινή συμμαχία ,θα βρεθεί απομονωμένη και αντιμέτωπη με την πραγματικότητα του θέματος.
Ίσως να μην είναι τυχαίο ούτε ο χρόνος που επιλέχτηκε να γίνει το “απρόσμενο” γεγονός του εκσυγχρονισμού του κληρονομικού δικαίου, ούτε ο συντονιστής και ο επικεφαλής του έργου. Η αλήθεια θα αποκαλυφθεί και οι επίπλαστες συμμαχίες θα καταρρεύσουν, αφήνοντας εκτεθειμένους όσους επιβουλεύτηκαν τη νομιμότητα.
Ε. Ο επίτιμος δημότης και η υπόσχεσή του ότι θα τιμούσε τους συμπολίτες του :
Ο κ. Απόστολος Γεωργιάδης, καταγόμενος από την Καλαμάτα, διατηρεί άριστες σχέσεις με την Πρόεδρο της Καπνοβιομηχανίας, κα Βίκυ Καρέλια, και με την ισχυρή πλευρά της αντιδικίας. Τιμήθηκε ως επίτιμος δημότης Καλαμάτας, παρουσία της κας Βικτωρίας Καρέλια, δηλώνοντας μάλιστα στην ομιλία του ότι «ουσιαστικά και ψυχικά ουδέποτε έπαψα να είμαι Καλαματιανός» και ότι θα τιμούσε τους συμπολίτες του.
Ωστόσο, η προσπάθειά του να επηρεάσει αρνητικά, με σκοπό να με ζημιώσει, συνιστά κατάφωρη αδικία. Και τούτο, διότι εκτιμώ ότι το έπραξε όχι τόσο προς εξυπηρέτηση της αντίδικης πλευράς του αδελφού μου Κωνσταντίνου Καρέλια, αλλά κυρίως χάριν της κας Βίκυ Καρέλια και των τέκνων της, Ανδρέα και Στάθη, οι οποίοι –χωρίς να έχουν οποιαδήποτε εμπλοκή στην προσωπική μου κληρονομική υπόθεση– διακατέχονται από μίσος ακόμη εντονότερο από αυτό των αντιδίκων μου.
Όταν όμως, σε πληρωμένες γνωμοδοτήσεις αποσιωπούνται ουσιώδη πραγματικά περιστατικά και νομικά δεδομένα που έχουν ήδη δημιουργήσει δεδικασμένα, και οι γνωμοδοτήσεις αυτές χρησιμοποιούνται για να επηρεαστούν δικαστές, τότε η κατάσταση υπερβαίνει κάθε όριο θεμιτής αντιπαράθεσης.
Η γνωμοδότηση του κ. Γεωργιάδη προς την αντίδικο πλευρά δεν είναι μια απλή νομική άποψη, είναι ένα κείμενο που αναδεικνύει όλες τις διαστάσεις της τακτικής των ισχυρών που χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να δημιουργήσουν προϋποθέσεις παθογένειας. Σύντομα θα συγκεκριμενοποιηθούν και θα αναλυθούν οι βαθύτερες βλέψεις και οι ιδιοτελείς προσδοκίες που τη συνοδεύουν.
Αξίζει επίσης να αναδειχθεί αν ο κ. καθηγητής γνώριζε –ή του αποσιωπήθηκε– η ύπαρξη της αμετάκλητης απόφασης ΑΠ 1638/2005, η οποία είχε επικυρώσει την αγωγή λογοδοσίας, γεγονός που νομίμως απέκλειε την προβολή τέτοιων ενστάσεων στην κύρια δίκη περί κλήρου, διότι εάν, παρά ταύτα, το 2013, οκτώ χρόνια μετά την παραπάνω δημοσιευμένη αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου, παρείχε γνωμοδότηση προτείνοντας την προβολή ενστάσεων που είχαν ήδη νομικά αποκλειστεί, τότε μιλάμε για γνωμοδότηση με κατασκευασμένη επιχειρηματολογία, που έλαβε χώρα με σκοπό να στερηθεί δικαιώματος συμπολίτισσά του, γνωρίζοντας ότι αυτή είχε κατάφωρα αδικηθεί, και ενώ γνώριζε ότι ενστάσεις καταχρηστικότητας και αποδυνάμωσης δικαιώματος είχαν ήδη αποκλειστεί.
Γνώριζε επίσης ότι η μεθόδευση εμφάνισης πλαστής και άκυρης «ιδιόγραφης» διαθήκης δεν μπορεί να γεννήσει έννοια παραίτησης. Η παράνομη ενέργεια τρίτων δεν μπορεί ποτέ να θεμελιώσει σιωπηρή παραίτηση του θιγόμενου κληρονόμου.
Καθηγητής του ιδιωτικού και κληρονομικού δικαίου τέτοιου βεληνεκούς οφείλει να φωτίζει αντικειμενικά το Δικαστήριο. Δεν επιτρέπεται να μετατρέπεται σε εργαλείο επιρροής και συνεννόησης για να δικαιολογηθούν ηθικά απαράδεκτες θέσεις.
ΣΤ. Οι επιλεγμένοι επίκουροι καθηγητές και οι σχέσεις αλληλεπίδρασης
Όπως ο ίδιος ο κ. Απόστολος Γεωργιάδης ανέφερε σε συνέντευξή του, ξεχώριζε τους «ταλαντούχους» δικηγόρους. Έτσι, ξεχώρισε και τον επίκουρο καθηγητή κ. Θεόδωρο Λύτρα, δικηγόρο της Ασημίνας Καρέλια.
Για το ποιος είναι ο κ. Θεόδωρος Λύτρας, ποια υπήρξαν τα κίνητρα και με ποιον τρόπο λειτούργησε απέναντί μου, δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα σχετικά δημοσιογραφικά άρθρα για να καταλάβει.
