Για την εξέλιξη των τμημάτων υποδομής: «Εντυπωσιάστηκα κι εγώ από το πόσα παιδιά βρίσκονται στην ακαδημία. Οι Γαργαλιάνοι έχουν ανθρώπους, που ασχολούνται διαρκώς με αυτό το θέμα και προσπαθώ να βοηθήσω κι εγώ με την εμπειρία μου, ώστε εκτός από ποσότητα να έχουμε και ποιότητα. Υπάρχει, βέβαια, ένα κενό στα έτη 2006 και 2007, που είναι ουσιαστικά τα παιδιά της πανδημίας, καθώς ήρθε σε μια κρίσιμη στιγμή της ανάπτυξής τους, αλλά από το 2008 κι έπειτα έχουμε αρκετούς δυνατούς πρωταγωνιστές για το μέλλον».
Για το πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ και την πορεία των Γαργαλιάνων: «Το επίπεδο, κακά τα ψέματα, είναι πεσμένο, ακόμη και σε σχέση με το πώς το άφησα προ διετίας, όταν έφυγα από τον Δίωνα, αν και πρέπει να σημειώσω πως σε αυτό φταίει και η πανδημία και όσα έφερε. Υπάρχει, ωστόσο, μια ανάκαμψη στο δεύτερο γύρο του φετινού πρωταθλήματος, καθώς κάναμε μερικές δυνατές μεταγραφικές κινήσεις και ο Πολύβιος μας πήρε επίσης δύο παίκτες. Θεωρώ, επίσης, πολύ ευχάριστο το γεγονός, ότι στο πρωτάθλημα παίζουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο πολλά παιδιά γεννημένα από το 2005 κι έπειτα. Έχουμε κι εμείς ως βασικό πλέι μέικερ τον Τσαγκάρη και θεωρώ, ότι τα αρκετά ταλαντούχα παιδιά στην κατηγορία είναι μια ευχάριστη νότα για το μέλλον».
Για τις μεταγραφές Καλεμτζάκη-Λαφτσίδη και αν αυτές δείχνουν αλλαγή στόχων: «Όταν μια διοίκηση φέρνει δύο τέτοιους παίκτες στο τοπικό, δείχνει και τη διάθεση να ανελιχθεί σε πιο υψηλό επίπεδο. Δεν είναι μόνο αυτό, ωστόσο, καθώς όταν παίρνεις έναν παίκτη σαν τον Καλεμτζάκη, τότε τραβάς και περισσότερα παιδιά στο άθλημα, φτιάχνοντας νοοτροπία με την αγωνιστική ποιότητα και τον χαρακτήρα των συγκεκριμένων αθλητών, δίνοντας τα πιο σωστά ερεθίσματα. Δεν είναι τυχαίο, ότι στο ματς με την Καλαμάτα ’80 το γήπεδο ήταν γεμάτο από νέα παιδιά, που ήθελαν να δουν έναν παίκτη με τέτοια εμπειρία στις εθνικές κατηγορίες».
