Είναι Δεκέμβριος του 2009, η χώρα γνωρίζει ότι τα πολύ υψηλά ελλείμματα -δημοσιονομικό και τρεχουσών συναλλαγών- δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην οικονομία όμως δεν έχει ιδέα τι σημαίνει αδυναμία εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, μνημόνιο ή τρόικα. Τα στοιχεία του ΙΚΑ της περιόδου, δείχνουν ότι ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα διαμορφώνεται στα 1450 ευρώ με τους άνδρες να εισπράττουν 1650 ευρώ και τις γυναίκες 1250 ευρώ καθώς το μισθολογικό χάσμα με βάση το φύλλο ήταν ανέκαθεν χαρακτηριστικό της ελληνικής αγοράς εργασίας.
Επίλυση του προβλήματος γίνεται με έναν τρόπο ειδικά σε περίοδο πληθωριστικής κρίσης, κατά την οποία δεν υπάρχει ουσιαστική δυνατότητα ελέγχου των τιμών: με αυξήσεις στους μισθούς.
Στόχος, το 2024 να κλείσει με μέσο μισθό πάνω από τα 1300 ευρώ. Να σημειωθεί ότι οι δικαιούχοι αύξησης λόγω κατώτατου μισθού είναι περίπου ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα (περίπου 600.000). Για τους υπόλοιπους, θα πρέπει να υπάρξει κινητοποίηση των εργοδοτών.
Ήδη κάποιες μεγάλες εταιρείες (supermarket, αλυσίδες καταστημάτων κλπ) έχουν προχωρήσει σε σημαντικές αυξήσεις ειδικά στα κατώτερα κλιμάκια ωστόσο για να ανέβει περισσότερο ο μέσος όρος χρειάζεται ευρεία κινητοποίηση. Το πρόβλημα είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες απασχολούνται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες πληρώνουν συνήθως με βάση τον κατώτατο μισθό ή προσανατολίζονται στην μερική απασχόληση για να συγκρατούν το μισθολογικό κόστος.
Οι μεγάλες εταιρείες δίνουν τους καλύτερους μισθούς με βάση τα επίσημα στοιχεία του e-ΕΦΚΑ όμως πρόκειται για την μειοψηφία στην Ελλάδα.
