Γράφει ο Επίτροπος
Καλημέρα, και καλό… βόλι
Το «σύστημα» του Πέτρου Τατούλη τα δίνει όλα… και εμφανίζει το πραγματικό του πρόσωπο. Λίγες μόνο ημέρες αυτής της εβδομάδας ήταν ικανές να καταδείξουν, το τι ακριβώς είναι (αν)ίκανο να πράξει και που να οδηγήσει τον τόπο.
Με τοξικές συμπεριφορές οι οποίες με κάθε τρόπο βγαίνουν προς τα έξω -χαρακτηριστικό το σποτ που έκανε μόνο και μόνο για να επιτεθεί στον Πτωχό- με πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές -χωρίς να ρωτήσει χρησιμοποιεί ανθρώπους στο βωμό της επικοινωνίας- με ύβρεις σε κάθε επίπεδο με bullying σε σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με διλήμματα που δεν το… χωράει ο πολιτικός νους -εκφράζει την ανανέωση και την Πελοπόννησο του 2030- έρχεται να μας… σώσει (ξανά), εμφανιζόμενος ως «πεφωτισμένος ηγέτης»[1].
Αφού ξύπνησε από το σοκ της περασμένης Κυριακής -από τους πολίτες που τους γύρισαν την πλάτη- μέσα σε λίγες ώρες δώσανε… πόνο. Βέβαια, δεν περίμενε κανείς κάτι λιγότερο, όσο και να λένε πως αλλάζουν τα… προσωπεία και οι προθέσεις.
Όμως εδώ υπάρχουν ορισμένα σημεία που θα πρέπει να σταθούμε.
Όχι άλλο… κάρβουνο (μέρος 1)
Ο Δημήτρης Κουτσούλης -που τα «πρωτοπαλίκαρα» του ΠΑΣΟΚ που δεν είναι πια… ΠΑΣΟΚ στην Αρκαδία έκαναν όλο τον χαμό και τον «κρέμασαν»- τους το ξέκοψε από την πρώτη στιγμή και το ξεκαθάρισε πως οι πολίτες δεν είναι «πρόβατα» και μπορούν να κρίνουν.
Ενώ ο ίδιος έδειξε, με τη μετάφραση των λόγων του, πως δεν στηρίζει Τατούλη και όλους αυτούς που επιχείρησαν το κίνημα να μην κατέβει αυτόνομο, εκείνους που τον «πολέμησαν» μέσα και έξω, πάνω και… υπογείως.
Και φυσικά δεν ξέχασε και τα… παιδιά της Μεσσηνίας που του έδωσαν ένα… κουλούρι ξεγυριστό στην Καλαμάτα. Αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ, κύριοι, τοπικά;
Οι «πολιτικοί γενίτσαροι» και οι «λεμούριοι της Μεσσηνίας»[2] παρά το ότι προσπάθησαν με κάθε τρόπο δεν κατάφεραν τον σκοπό τους, και σύμφωνα με τις καταγγελίες του Δημήτρη Κουτσούλη κάποιοι (ποιοι άραγε) χρησιμοποίησαν το κίνημα στην Αρκαδία για να τηλεφωνούν και να λένε πως «στηρίξτε τον Πέτρο» και άλλα τέτοια «δακρύβρεχτα πολιτικά παρακάλια». Έπεσε και το τελευταίο «φύλλο συκής».
Όχι άλλο… κάρβουνο (μέρος 2)
Όσοι δεν θυμούνται στο ΠΑΣΟΚ -και κυρίως οι… νεοσσοί που το παίζουν «κόκορες»- το ότι ο Τατούλης βγήκε αιρετός περιφερειάρχης το 2010 δεν ήταν ένα τυχαίο αποτέλεσμα. Αυτό οφειλόταν στη Μεσσηνία -κατά βάση- και Μεσσηνία, τότε σήμαινε Αντιπεριφερειάρχης Χρήστος Μαλαπάνης. Ο αείμνηστος πολιτικός που η δική του συμμετοχή ήταν καταλυτική στο να πετύχει ο κ. Πέτρος τον στόχο του. Ποια όμως ήταν η συμπεριφορά και η αναγνώριση του κ. Τατούλη στο πρόσωπο του κ. Μαλαπάνη; Μετά από έναν περίπου χρόνο τον οδήγησε στην παραίτηση, επιχειρώντας την αποδόμηση και την απαξίωσή του. Αυτή είναι η στάση του Πέτρου απέναντι (και) στο ΠΑΣΟΚ. Για να μην ξεχνιόμαστε και να ξέρουν τα «συντρόφια» για να μην… απορούν μετά.
Όχι άλλο… κάρβουνο (μέρος 3)
Πλέον μετά και την ανακοίνωση Μάκαρη περί στηρίξεων του «ακομμάτιστου» δεν άφησε κόμμα για κόμμα. Βέβαια στον ΣΥΡΙΖΑ, το… τερμάτισαν ποικιλοτρόπως. Από τη μια, διαγράφουν την Τζένη που πήγε στο ψηφοδέλτιο Τατούλη πριν περίπου 1,5 μήνα, και τώρα, δίνουν στήριξη στον Τατούλη! Από την άλλη ο κ. Κασσελάκης που εκφράζει την ανανέωση και βγήκε με αυτό το όχημα πάει και στηρίζει Τατούλη που εκφράζει ότι πιο «πολιτικά παλιό».
Τόσο… κάρβουνο δύσκολα μπορείς να το πετύχεις μαζεμένο.
Κυριακή κοντή γιορτή.
[1] η φράση αποδίδεται στον Π. Νίκα)
[2] οι δύο αυτές φράσεις αποδίδονται σε Δ. Κουτσούλη και Γ. Πουλοκέφαλο αντιστοίχως
