Του Θανάση Κ.
Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα εδώ και καιρό είναι αυτό ακριβώς που ΔΕΝ συζητήθηκε στην προεκλογική εκστρατεία: Η προοπτική «συμβιβασμού» με την Τουρκία για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Οι λεγόμενες «Πρέσπες του Αιγαίου». (Που αφορούν, ωστόσο και κυριαρχικά δικαιώματα πολύ πέραν του Αιγαίου, στην Ανατολική Μεσόγειο…)
Αυτή είναι η μεγαλύτερη εκκρεμότητα της «εθνικής μας ατζέντας» ήδη από το καλοκαίρι του 2020!
ΔΕΝ συζητήθηκε καθόλου προεκλογικά, αλλά ήλθε στην επιφάνεια ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ τις εκλογές…
Κι εμφανίζονται διάφορες «διακομματικές προσωπικότητες», εδώ στην Ελλάδα, να μας «ετοιμάζουν» να δεχθούμε τη «μεγάλη αναδίπλωση», το «μεγάλο συμβιβασμό»…
Μας λένε ότι «το Αιγαίο ΔΕΝ είναι Ελληνική λίμνη»!
Ότι «έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο».
Ότι «έχει τεράστια ακτογραμμή στο Αιγαίο».
Άρα κάτι πρέπει να πάρει κι αυτή…
Τα λένε σαν να προσπαθούν να «νουθετήσουν» κάποιους «κακούς»,
κάποιους… «ακραίους εθνικιστές»,
που μπορούν να καταλάβουν τα «προφανή» και τα «αυτονόητα»…
Κι έτσι υπηρετούν πλήρως την Τουρκική προπαγάνδα…
* Πρώτα-πρώτα, κανείς δεν λέει ότι η Τουρκία «δεν δικαιούται τίποτα» – στο Αιγαίο ή στις άλλες θαλάσσιες περιοχές όπου έχει ακτογραμμή.
Λέμε ακριβώς το αντίθετο: Πώς όσα «δικαιούται» η Τουρκία τα προβλέπει σαφώς και επακριβώς το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο όμως:
— Πρώτον, η Τουρκία αρνείται να προσυπογράψει (σε αντίθεση με όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες που βρέχονται από θάλασσα).
— Και δεύτερον, η Τουρκία διεκδικεί πολλά ΠΑΡΑΠΑΝΩ απ’ όσα η ίδια δικαιούται, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS, 1983)…
Και σχεδόν αποκλειστικά τα διεκδικεί σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου…
Αυτό είναι το πρόβλημα: Ότι η Τουρκία διεκδικεί εκβιαστικά πολύ περισσότερα απ’ όσα δικαιούται!
* Το Αιγαίο δεν είναι “Ελληνική λίμνη”, γιατί απλούστατα το Αιγαίο ΔΕΝ είναι «λίμνη»!
Το Αιγαίο είναι θάλασσα διάστικτη σχεδόν αποκλειστικά με ελληνικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Είναι ελληνικό Αρχιπέλαγος!
Εκατοντάδες νησιά και νησίδες, από τα οποία δεκάδες κατοικημένα, όλα Ελληνικά – εκτός από δύο (Ίμβρος και Τένεδος)…
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι τα ελληνικά νησιά έχουν μειωμένη εθνική κυριαρχία και ΔΕΝ έχουν καθόλου κυριαρχικά δικαιώματα!
Αυτό το λέει ΜΟΝΟ η Τουρκία. Και δεν συμφωνεί ούτε το Διεθνές Δίκαιο ούτε η πρακτική κανενός άλλου κράτους…
Εμείς λέμε ότι τα Ελληνικά νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας και πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα.
Αυτό συμφωνεί πλήρως με το Διεθνές Δίκαιο…
Σε τι ακριβώς προσπαθούν να μας… «νουθετήσουν»;
Μας λένε ακόμα ότι αν ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, θα «κλείσουμε», λέει, όλο το Αιγαίο»,
θα το μετατρέψουμε σε «κλειστή ελληνική λίμνη»,
εμποδίζοντας τη διεθνή ναυσιπλοΐα από και προς τη Μαύρη Θάλασσα!
Και θα «πνίξουμε» την Τουρκία, να μην μπορεί να βγει από τα παράλιά της…
Η οποία και… «δικαίως διαμαρτύρεται»! Έτσι;
Όχι!
Αυτό είναι ένα πελώριο ΨΕΜΑ!
(Το οποίο η Άγκυρα επαναλαμβάνει συνεχώς, και κάποιοι δικοί μας το υιοθετούν και το αναπαράγουν).
Τα θαλάσσια περάσματα όταν «κλείνονται» από την αιγιαλίτιδα ζώνη ενός παράκτιου κράτους, ΔΕΝ αποκλείουν τη διεθνή ναυσιπλοΐα!
Υπάρχει σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο πλήρης ελευθερία ΜΗ πολεμικών σκαφών να διέρχονται ανεμπόδιστα από τέτοια περάσματα.
Υπάρχει ακόμα το δικαίωμα πολεμικών σκαφών τρίτων χωρών, να διέρχονται ανεμπόδιστα με όρους «αβλαβούς διέλευσης». Δηλαδή με τα κανόνια τους “κατεβασμένα”. Να διέρχονται, όχι να κάνουν γυμνάσια και «επιχειρήσεις εκφοβισμού»…
Ήδη και με χωρικά ύδατα μόνον έξη ναυτικών μιλίων, ανάμεσα στα ελληνικά Κυκλαδονήσια, υπάρχουν «περάσματα» που «κλείνουν» πλήρως από την ελληνική «αιγιαλίτιδα ζώνη» (χωρικά ύδατα)!.
Ανάμεσα από αυτά τα ελληνικά νησιά ασκείται ανεμπόδιστα, εδώ και δεκαετίες, το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης της διεθνούς ναυσιπλοϊας, αλλά και το δικαίωμα «αβλαβούς» διέλευσης, ξένων στόλων: Αμερικανικών, Ρωσικών, Γαλλικών, Τουρκικών, Βρετανικών και Ιταλικών πολεμικών πλοίων.
Εδώ και πολλές δεκαετίες!
Χωρίς να δημιουργηθεί ποτέ το παραμικρό πρόβλημα…
(Πριν την κρίση στην Ουκρανία, όταν ακόμα οι σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση ήταν σχετικά “ομαλές”, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, δηλαδή της μόνης χώρας που θα μπορούσε πράγματι να έχει πρόβλημα με την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, είχε δηλώσει επίσημα ότι ΔΕΝ έχει κανένα απολύτως πρόβλημα!
Αυτό βέβαια, δεν ισχύει αναγκαστικά και σήμερα. Αλλά για εντελώς διαφορετικώς λόγους: Γιατί η Ρωσία ευθυγραμμίζεται πλέον πλήρως με την Τουρκία!
Η τότε δήλωση Λαβρόφ, ωστόσο, δείχνει το καθαρά προσχηματικό χαρακτήρα του επιχειρήματος ότι θα προκαλέσουμε “ασφυξία” στην Τουρκία…)
Όσο οι Τούρκοι παραμένουν στην στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας» αμφισβητούν συνολικά την κυριαρχία μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα πάνω στα νησιά μας που είναι κοντά τους, επειδή ακριβώς… είναι «κοντά τους»! Αμφισβητούν και το αν έχουμε δικαίωμα να διατηρούμε επαρκείς αμυντικές δυνάμεις πάνω στα νησιά αυτά.
Επικαλούνται την Μικρασιατική Εκστρατεία του 1920, όταν ελληνικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στα παράλιά τους από τα ελληνικά νησιά.
Ξεχνούν βέβαια, ότι αυτό ΔΕΝ ήταν «μονομερής» ενέργεια της Ελλάδας! Η Ελλάδα αποβίβασε τότε στρατό στα μικρασιατικά παράλια μετά τη Συνθήκη των Σεβρών και μετά από «Εντολή» (Mandate) της πενταμελούς ηγεσίας της Κοινωνίας των Εθνών.
Πήγε με διεθνή “Εντολή”, με Mandate εκεί!
Ενώ όταν πενήντα τέσσερα χρόνια αργότερα, η Τουρκία αποβιβάστηκε στην Κύπρο, ΔΕΝ πήγε με διεθνή «Εντολή» εκεί, πήγε παρά το γεγονός ότι η ενέργειά της αυτή καταγγέλθηκε τότε ως «παράνομη» από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Και παραμένει εκεί επί 49 χρόνια, παρά το γεγονός ότι καταδικάζεται κάθε χρόνο η «παράνομη εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή» του βόρειου τμήματος της Κύπρου από τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα.
Περιέργως οι Τούρκοι (και οι εδώ «παπαγάλοι» τους) θυμούνται κάτι που έγινε από την Ελλάδα πριν 103 χρόνια – κι όταν έγινε ήταν απολύτως “νόμιμο”!
Ενώ περιέργως «ξεχνούν» κάτι πολύ πιο πρόσφατο, που έγινε πριν 49 χρόνια από την Τουρκία – κι ήταν τότε και παραμένει σήμερα απολύτως παράνομο!
Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται λοιπόν, είναι αν η Ελλάδα έχει πλήρη κυριαρχία στην επικράτειά της, ή έχει μειωμένη κυριαρχία σε κάποια τμήματα της επικράτειάς της, στα νησιά που βρίσκονται “κοντά” στην Τουρκία.
Και στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να υπάρχουν “πολλές και διαφορετικές” απαντήσεις. Η Ελλάδα ΔΕΝ είναι χώρα «μειωμένης κυριαρχίας»
Τελεία και παύλα.
Όσο και να επιμένει η Άγκυρα, όσο και να σκούζουν οι «παπαγάλοι» της…
Πέρα από την «ατόφια κυριαρχία» υπάρχουν και τα «κυριαρχικά δικαιώματα».
Δηλαδή τα δικαιώματα αποκλειστικής εκμετάλλευσης ευρύτερων θαλασσίων περιοχών, πέρα από την «αιγιαλίτιδα ζώνη», αυτό που ονομάζουμε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Η περιβόητη ΑΟΖ…
Εδώ το πρόβλημα τίθεται διαφορετικά. Πρόκειται για πολύ ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, αλλά δεν πρόκειται για “άσκηση” πλήρους κυριαρχίας, Πρόκειται για δικαιώματα “αποκλειστικής εκμετάλλευσης” οικονομικών πόρων. Κοιτασμάτων στο βυθό και αλιευμάτων στα “υπερκείμενα” ύδατα.
Κι επειδή πέρα από τα αλιεύματα υπάρχουν πολύ σοβαρές ενδείξεις για πολύ σοβαρά κοιτάσματα υδρογονανθράκων κάτω από τον βυθό, το πρόβλημα παίρνει ευρύτερες γεω-στραγικές διαστάσεις.
Κι εδώ το Διεθνές Δίκαιο επίσης είναι σαφέστατο. Τα ελληνικά νησιά έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα. Παντού. Και στο Αιγαίο και προς την Ανατολική Μεσόγειο.
Η Τουρκία αυτό το αμφισβητεί πλήρως.
Θα μπορέσει η Ελλάδα (και η Κύπρος) να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα όπου αυτά αμφισβητούνται από την Τουρκία;
— Αν ναι, τότε θα λυνόταν και το πρόβλημα ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης συνολικά, και της απεξάρτησής της από το ρωσικό αέριο για πάντα.
— Αν όχι, τότε η Δύση συνολικά θα εκχωρούσε τον έλεγχο του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης στην Τουρκία, η οποία πλέον συνεργάζεται πλήρως στα ενεργειακά με την Ρωσία!
Το πρόβλημα ειδικά της ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν είναι απλώς “διμερές”. Είναι πρωτίστως ευρύτερο γεω-στρατηγικό! Και αφορά στην ενεργειακή απεξάρτηση ολόκληρης της Ευρώπης.
Η προτεινόμενη από κάποιους – εδώ και δεκαετίες – “συνεκμετάλλευση” με την Τουρκία ΔΕΝ “λύνει” το πρόβλημα. Απλώς προσπαθεί να το παρακάμψει.
Γιατί η όποια “συνεκμετάλλευση” είναι λογική και είναι εφικτή, όταν έχει ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Δηλαδή της ΑΟΖ.
Συνεκμετάλλευση σημαίνει ότι ξέρουμε ποιά είναι τα όρια ανάμεσα στις θαλάσσιες ζώνες δύο παράκτιων χωρών και όταν υπάρχει ένα κοίτασμα που εκτείνεται ανάμεσά τους, προσπαθούμε να υπολογίσουμε τα όριά του κοιτάσματος και να βρούμε αντίστοιχο τρόπο να μοιράσουμε την εκμετάλλευσή του “δίκαια”, αφού είναι από το φύση του “ενιαίο”.
Εδώ όμως η Τουρκία δεν δέχεται ότι εμείς έχουμε οποιοδήποτε δικαίωμα πάνω στην ΑΟΖ των ελληνικών νησιών (της Κρήτης συμπεριλαμβανομένης!)
Οπότε τι νόημα έχει η “οριοθέτηση” ανάμεσα στην Τουρκία που ισχυρίζεται πώς “έχει” τα πάντα, και την Ελλάδα που (κατά την Τουρκία) δεν “έχει” τίποτα;
Αφού δεν έχει νόημα η “οριοθέτηση” ανάμεσά μας, δεν μπορεί να συμφωνηθεί ούτε “συνεκμετάλλευσή” κοινών κοιτασμάτων μεταξύ μας.
Εδώ και χώρες όπως το Ισραήλ και ο Λίβανος, που ΔΕΝ διαφωνούν για την οριοθέτηση μεταξύ τους, δεν προχώρησαν τελικά στην επικύρωση της “συνεκμετάλλευσης” γιατί… δεν αναγνωρίζει η μία την άλλη!
Πολύ περισσότερο στη δική μας περίπτωση όπου η Τουρκία δεν δέχεται καν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και δεν μπορεί να υπάρξει οριοθέτηση βάσει του Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία ισχυρίζεται πώς αυτά είναι όλα δικά της! Τελεία…
Κάποιοι θυμήθηκαν ξαφνικά και τη ρήση του Προέδρου των ΗΠΑ Τζών Κένεντυ ο οποίος έλεγε ότι ΔΕΝ πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο, αλλά και νη ΜΗ φοβόμαστε να διαπραγματευθούμε.
Συμφωνούμε απολύτως!
Πολύ σωστό αυτό που είχε πει ο Κένεντυ, πράγματι.
— Πρώτον να μην διαπραγματευόμαστε από φόβο! Αυτό να το θυμούνται κάποιοι “παπαγάλοι” στην Αθήνα, που μας επαναλαμβάνουν μονότονα ότι πρέπει να διαπραγματευθούμε με την Τουρκία για να μην οδηγηθούμε σε Πόλεμο – γιατί η Τουρκία αυτό ακριβώς μας απειλεί. Δηλαδή μας καλούν να διαπραγματευθούμε υπό το κράτος του φόβου και της απειλής…
— Δεύτερον να μην φοβόμαστε να διαπραγματευτούμε! Πολύ σωστά. Όταν τα έλεγε αυτά ο Κένεντυ, είχε προηγουμένως στείλει τον αμερικανικό στόλο να κάνει ναυτικό αποκλεισμό στην Κούβα και να εμποδίσει την εγκατάσταση σοβιετικών πυραύλων στην Κούβα.
Δηλαδή ματαίωσε τα τετελεσμένα που προσπαθούσαν να επιβάλουν οι Σοβιετικοί δίπλα του!
Πρώτα ματαίωσε την δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος της χώρας του, κι ΥΣΤΕΡΑ πήγε σε διαπραγμάτευση μαζί τους.
Καμία αντίρρηση.
Πότε οι γνωστοί “παπαγάλοι” έβαλαν ως προϋπόθεση για τη διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, την ΜΑΤΑΙΩΣΗ των τουρκικών τετελεσμένων σε βάρος μας;
Ποτέ!
Ούτε τους περνάει απο το μυαλουδάκι…
Εδώ δεν μας προτείνουν αυτό…
Μας προτείνουν να αποδεχθούμε πλήρως τα τετελεσμένα,
να υποχωρήσουμε πλήρως στην απειλή χρήσης βίας
και να μοιραστούμε με την Τουρκία τα… δικά μας!
Δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που έλεγε ο Κένεντυ…
Μη μπερδεύουμε τα σώβρακα με τις γραβάτες!
Δεν μας προτείνουν διαπραγμάτευση.
Μας σέρνουν σε άνευ όρων συνθηκολόγηση!
Κι αυτό η Ελλάδα απλώς δεν θα το δεχθεί!
Ποτέ!
Να το βγάλουν από το μυαλοδουδάκι…
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, το να λέμε ότι βάση κάθε διαπραγμάτευσης – ή διαιτησίας με την Τουρκία (στη Χάγη) – μπορεί να είναι “το Διεθνές Δίκαιο ΚΑΙ το Δίκαιο της Θάλασσας”, είναι ελαφρά “μετατόπιση γραμμής”. Εκ μέρους μας..
Πιθανόν όχι και τόσο “αθώα”…
Βάση διαπραγμάτευσης είναι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας! Τελεία.
(Το λεγόμενο UNCLOS 1983, του Montego Bay).
Οι Τούρκοι και κάποιοι “καλοθελητές” μας καλούν να ζητήσουμε “διαιτησία” από τη Χάγη με συνυποσχετικό, βάσει προηγουμένων προβλέψεων του Διεθνούς Δικαίου (π,χ, Συμφωνία της Κοπεγχάγης του 1957).
Όπου δεν υπήρχε η έννοια της ΑΟΖ, όπου ΔΕΝ προβλεπόταν ότι τα νησιά έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα, δηλαδή βάσει αρχών που έχουν ξεπεραστεί πλέον από το Δίκαιο της Θάλασσας!
Δηλαδή μας ζητούν να παραιτηθούμε από τα δικαιώματα που μας αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας! Το οποίο έχουν πλήρως αναγνωρίσει πάνω από 160 κράτη…
Όταν μιλάμε για Διεθνές Δίκαιο εννοούμε αυτό που ισχύει σήμερα! Και μόνο…
