Πολλά μπορεί να ειπωθούν για το που έστριψε -και πως- το… καράβι Ελλάδα, αλλά ότι στις μεγαλύτερες φουρτούνες του έμεινε στα ευρωπαϊκά ύδατα και βρήκε πυξίδα με συγκεκριμένο προσανατολισμό ανάπτυξης και προοπτική, αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στη διακυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Θα μπορούσε να είναι μια ακόμη επιτομική αναφορά, το παραπάνω, αλλά βρίσκει συγκεκριμένο συντονισμό με την πολιτική ιστορία που πάντα στέκεται -αμείλικτα- δίκαιη, για το ποιος υπογράφει τις μεγάλες επιλογές στη διαδρομή της.
Όταν στη διακυβέρνησή του ο Αντώνης Σαμαράς έβαζε μπροστά μια μεγάλη προσπάθεια ενεργειακής αυτονομίας της χώρας, κάποιοι κοιτούσαν… περίεργα. Δεν είχαν καταλάβει πως η αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου και των κοιτασμάτων της χώρας θα μπορούσαν να την είχαν κάνει πρωταγωνίστρια, εξασφαλίζοντάς της έσοδα 150 δισ. ευρώ!
ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΔΕΙΞΕΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ
Όμως ο Μεσσήνιος πολιτικός και το είχε… πιάσει με τη μια και έτρεξε τον όλο σχεδιασμό βρίσκοντας συμπαραστάτη και οδηγό τον τότε Υπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη. Έκανε όλα τα δύσκολα βήματα, από το πλαίσιο, την ίδρυση εταιρείας, και, έβαζε τη βάση για τη νέα εθνική στρατηγική, φέρνοντας την Ελλάδα ως κυρίαρχο ενεργειακό παίκτη.
Οκτώ χρόνια πήγανε χαμένα… Και τώρα θυμηθήκαμε από τα… συρτάρια τους υδρογονάνθρακες στις ίδιες περιοχές που ο σχεδιασμός από το 2012 έως και το 2014 είχε τρέξει.
Ο Αντώνης Σαμαράς είχε το 2013 προχωρήσει όλο τον βηματισμό!
Ο Αντώνης Σαμαράς μάλιστα παρουσίασε τον Αύγουστο του 2013 στον Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα τα Ευρωπαϊκά Κοιτάσματα Υδρογονανθράκων!!!
Τι σημειωνόταν λοιπόν στις 26 Φεβρουαρίου του 2014;
“Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, της Ηπείρου και του Ιουνίου, που θα μπορούσαν να αποφέρουν μακροπρόθεσμα στο Δημόσιο έσοδα έως 150 δισ. ευρώ, ανέφερε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μετά την σύσκεψη στο ΥΠΕΚΑ με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Χαρακτηρίζοντας τη μέχρι στιγμής εικόνα που υπάρχει ως «αφετηρία καλών ειδήσεων για το μέλλον» ο κ. Σαμαράς ανέφερε ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι σε διάστημα 25 έως 30 ετών το Δημόσιο μπορεί να αποκομίσει φορολογικά έσοδα 150 δισ. ευρώ, από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων”.
Διαβάστε εδώ και εδώ τις χαρακτηριστικές αναφορές από τα ρεπορτάζ για τις τότε! εξελίξεις γύρω από τις έρευνες για τους υδρογονάνθρακες.
Και τι έλεγε ο πρώην Πρωθυπουργός για τη διαμόρφωση νέας εθνικής ενεργειακής στρατηγικής;
“Αυτή στηρίζεται σε πέντε άξονες που περιλαμβάνουν:
- Έρευνα και αξιοποίηση υδρογονανθράκων που θα γίνει με διαφάνεια, σεβασμό στο περιβάλλον και με τη μέγιστη δυνατή ελληνοποίηση του τεχνικού εργατικού δυναμικού.
- Αξιοποίηση των γεωπολιτικών συνεπειών που προκύπτουν από τη θέση της χώρας και του ρόλου που μπορεί να παίξει στη διακίνηση ενεργειακών πόρων προς την Ευρώπη.
- Ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, καθώς τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες θα κατευθυνθούν στο ασφαλιστικό σύστημα, κατά το πρότυπο της Νορβηγίας, αλλά και στη δημιουργία υποδομών.
- Συνέργειες με τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας, με στόχο ο ορυκτός πλούτος να γίνει εφαλτήριο για συνολική αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
- Ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο στους τομείς της έρευνας, παραγωγής και διακίνησης ενεργειακών προϊόντων.”
Διαβάστε πατώντας σε αυτό τον σύνδεσμο OJ3AC3A20143A4003AFULL3AEL3ATXT την επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχε ως θέμα: την Ανακοίνωση της κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με την οδηγία 94/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων .
ΣΗΜΕΡΑ 8 ΧΡΟΝΙΑ… ΧΑΜΕΝΑ
Σήμερα, λοιπόν, τρέχουμε να… προλάβουμε την απεξάρτησή μας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Την ώρα που το ενεργειακό ζήτημα κλυδωνίζει κυβερνήσεις στην Ευρώπη. Και σήμερα κάποιοι πάνε να βάλουν μπροστά τον σχεδιασμό, ευτυχώς με τα πρώτα και βασικά, αναγκαία και απαραίτητα βήματα να υπάρχουν. Δυστυχώς με 8 χρόνια χαμένα. Γιατί σήμερα θα είμασταν παίκτες και όχι… εξαρτώμενοι.
Θα μπορούσαν να γραφούν πολλά όμως για κλείσιμο υπάρχουν τρία σημεία μετά από όλα αυτά:
1. Ο πολιτικός οφείλει να πιάνει το… τάιμινγκ της ιστορίας και των προκλήσεων, αλλιώς η ιστορία τον ξεπερνά και τον φέρνει αντιμέτωπο με ότι δεν… θέρισε.
2. Επειδή στην πολιτική το… κάλλιο αργά παρά ποτέ έχει στάθμιση, εάν μια επιλογή πάει να “σπείρει” προσδοκίες, αυτό γίνεται γιατί βρίσκει έναν χώρο γόνιμο και δεν ψάχνει να βρει τώρα “χωράφι”.
3. Καλό είναι να θυμάται κανείς από που και πότε ξεκίνησαν όλα. Η αναγνώριση στην πολιτική κάνει το… άλμα από τη φθορά της αγνωμοσύνης.
