
Της Ευγενίας
Κατά πως φαίνεται είναι μέγιστο κατόρθωμα, ενώ δεν υπάρχεις, η πολιτικά ανύπαρκτη ύπαρξη σου να καθορίζει το αν θα συζητηθεί η όχι στο Ευρωκοινοβούλιο, το ζήτημα του εγκλήματος των Τεμπών. Γιατί «η κατάσταση είναι απελπιστική, αλλά όχι σοβαρή» στην πολιτική σκηνή της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας, όπως έγραφε ο Φρέντυ Γερμανός στα ευθυμογραφήματά του. Είναι επίσης εκτός από απελπιστική, δύσοσμη, ζοφερή και σάπια.
Γιατί καλά γελάσαμε, όσοι γελάσαμε, γιατί κάποιοι πήραν στα σοβαρά τη φαρσοκωμωδία με τίτλο “εσύ τώρα από που ξεφύτρωσες;”. Πλέον, όμως, εκτραχύνεται προς το γελοιότερο, γλοιωδέστερο και θρασύτατο το όλο σκηνικό των υπαρκτών ανύπαρκτων προσώπων, τύπου “ξεράσογλου” (όπως τους αποκαλεί ο Νίκος Μουρατίδης σε σχετική ανάρτησή του), που μπαίνουν στα σπίτια του κάθε Έλληνα από τις πολλαπλές οθόνες που παίζουν στο σπίτι του. Του Έλληνα που ισχυρίζεται πως πια δεν βλέπει τηλεόραση! Γιατί, παρεμπιπτόντως, “κανείς μας πια δεν βλέπει τηλεόραση”! Ωστόσο, φαίνεται πως τα συμβατικά ΜΜΕ εξακολουθούν να καθορίζουν την ημερήσια διάταξη του δημόσιου διαλόγου και των πολιτικών επιλογών μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού.
Στην χώρα της διαφθοράς, των συγκαλύψεων, του ακαταδίωκτου, της ασυλίας βουλευτών, της ατιμωρησίας, της διαβρωμένης και διεφθαρμένης Δικαιοσύνης (που ήδη από τα μνημόνια είχαμε δει ποιος είναι ο ρόλος της και τι μεταλλάξεις έχουν συμβεί στο εσωτερικό της), τα “απόλυτα τίποτα με μπόλικο καθόλου”, οι υπερπροβεβλημένοι, φυτευτοί διάττοντες αστέρες της τηλεοπτικής δημοσιογραφικής επικαιρότητας, τα “νέα πρόσωπα” σε φθαρμένα συστήματα με σπόνσορες και χρηματοδότες, να ιδρύουν κόμματα και να κατεβαίνουν στις εκλογές – και μάλιστα να εκλέγονται.
Τέμπη, Ευρωκοινοβούλιο και Λατινοπούλου
Κάποιοι “κάνουν πολιτική” με βίντεο στο τικ τοκ, στο instagram και στο youtube, πουλώντας την ομορφάδα της φάτσας τους και τις καλλίγραμμες διαστάσεις τους περισσότερο από τις πολιτικές τους θέσεις. Τα illustration προϊόντα του πολιτικού μάρκετινγκ που είδαν φως (η πιο σωστά σκοτάδι) και μπήκαν, διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού λαού και θέση στον πολιτικό χώρο, παίζοντας πολλαπλώς με τις δημοκρατικές ευαισθησίες του.
Χωρίς να διαθέτουν καμία επαγγελματική πορεία που να τους καθιστά “χρήσιμους στην κοινωνία”, που λέγανε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, δηλώνουν επισήμως επαγγελματίες πολιτικοί(!), χωρίς άλλα σοβαρά πολιτικά στελέχη τα οποία να διατυπώνουν δημόσιο λόγο, παίζουν μονοθεματικά τη woke ατζέντα και το μεταναστευτικό. Πώς μπορούν όχι απλώς να κοροϊδεύουν –γιατί από κοροϊδία ο ελληνικός λαός έχει καταπιεί αμάσητη μπόλικη και πλέον δεν μπορεί καν να τη χωνέψει– αλλά και να καθορίζουν την πορεία τόσο σοβαρών σκανδάλων και εγκλημάτων, όπως το σιδηροδρομικό “δυστύχημα” στα Τέμπη; Ε, αυτό πάει πολύ!
Βέβαια, πάντα οι κούφιοι κάνουν θόρυβο, γιατί ευνοούν τον αντίλαλο. Και για να μιλάμε με δεδομένα, ας αναφερθούμε στο δελτίο Τύπου που σε απολύτως προσωπαγές ύφος εξέδωσε η πρόεδρος του κόμματος “Φωνή Λογικής” και ευρωβουλευτής κ. Λατινοπούλου. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει για να “εξηγήσει” το γιατί δεν συνέπραξε στο να συζητηθεί το θέμα των Τεμπών στο Ευρωκοινοβούλιο (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Θα ανέβαιναν ένας ένας όλοι οι ακροαριστεροί στο βήμα υβρίζοντας την Ελλάδα και διασύροντάς μας πανευρωπαϊκά. Ε, λοιπόν, εγώ δεν θα επέτρεπα ποτέ στους ενορχηστρωτές των ανοιχτών συνόρων και προστάτες των λαθροδιακινητών να κάνουν κάτι τέτοιο»! Ή όπως επισημαίνει στην αρχή του παραπάνω εξοργιστικού δελτίου Τύπου: «Στο Ευρωκοινοβούλιο στις 12/02 οι ακροαριστεροί, μαζί με τους αριστερούς και τους σοσιαλοδημοκράτες σκόπευαν να σκυλεύσουν τη χώρα μου και να εργαλειοποιήσουν τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών».
Όπως παρατηρούμε για την κυρία πρόεδρο του κόμματος “Φωνή Λογικής”, το εγώ της ταυτίζεται τόσο με το κόμμα της, όσο και με την πατρίδα. Ένα πρόσωπο, ένα κόμμα! Ούτε ο homo universalis της Αναγέννησης δεν ήταν τέτοιο κλειδί πασπαρτού για κάθε κοινωνικό ζήτημα και πολιτικό διακύβευμα. Ένα άτομο για όλα! Και τι άτομο: Τα κάνει όλα και συμφέρει! Να προσμετρηθεί λοιπόν αυτή η πολιτική αρετή στις υπόλοιπες που διαθέτει…
Δεν πείθετε κ. Λατινοπούλου…
Στην ουσία: το δήθεν πατριωτικό “Εμείς”, που προωθείται από κάποιο αυτάρεσκο “εγώ”, τόσο κραυγαλέα κενό ουσιαστικού πολιτικού περιεχομένου, όσο εκείνο της κ. Λατινοπούλου, δηλαδή το ναρκισσευόμενο, τηλεπροωθούμενο “απόλυτο τίποτα” που παριστάνει τον προασπιστή της εθνικής αξιοπρέπειας με ψυχροπολεμικού τύπου αντιαριστερά ρητορικά τεχνάσματα, είναι ένα πολιτικά και κοινωνικά επικίνδυνο, δυστοπικό, διχαστικό “εμείς”.
Όχι μόνο δεν πείθει κανέναν σκεπτόμενο πολίτη για την πατριωτική του γνησιότητα ή τις ειλικρινείς δημοκρατικές του ευαισθησίες, αλλά και εκθέτει ανεπανόρθωτα τα δημοκρατικά, πατριωτικά αντανακλαστικά του ελληνικού λαού. Με ένα όντως σε αυτή την περίπτωση παραδοσιακά ακροδεξιό παραλήρημα, τα υποβαθμίζει στο επίπεδο του κούφιου, ψευδεπίγραφου, συνθηματολογικού πατριωτισμού του χουντικού “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”.
Όσοι προώθησαν αυτό το τίποτα στο Ευρωκοινοβούλιο και όσοι επιχειρούν να το σπρώξουν στην ελληνική πολιτική σκηνή ως το βολικό “πατριωτικό” δεκανίκι του μητσοτακικού καθεστώτος, να την χαίρονται! Όσον αφορά στην ίδια την κ. Λατινοπούλου και στις δηλώσεις της, η μόνη χρήσιμη συμβουλή που θα μπορούσε να της δώσει κανείς είναι η εκείνη του Παντελή Αμπαζή: «Καλύτερα να μείνεις σιωπηλός και να αναρωτιούνται όλοι αν είσαι ηλίθιος, παρά να ανοίξεις το στόμα σου και να διαλυθεί κάθε αμφιβολία». (Μετασοφίες, εκδ. 24 Γράμματα: 2024, σ. 250).
Κλείνοντας, θα σημειώναμε πως καλό είναι ο ελληνικός λαός να μην παρασύρεται από την απόγνωσή του και να προσέχει τα κριτήρια των επιλογών του. Να αξιώνει κάτι περισσότερο από ομορφιά, εμπορεύσιμη υπερπροβολή (μιντιακή και προφορική) της κοινής λογικής, μαζί με αυτονόητη μπουρδολογία. Να προσέχει, γιατί όπως λέει η λαϊκή θυμοσοφία, “όποιος μπλέκεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες”. Και μάλλον στην κατηγορία των ψυχοδιανοητικών πίτουρων μάς έχουν ταξινομήσει για να μας σερβίρουν στις πλουμιστές τους κότες…
Ο τίτλος είναι εύστοχο απόφθεγμα του Παντελή Αμπαζή.
ΠΗΓΗ slpress.gr