Του Θανάση Κ.
Η φετινή χρονιά πλησιάζει προς το τέλος της, αλλά τα γεγονότα διεθνώς τρέχουν παντού!
Και γίνεται φανερό ότι:
— στην Συρία, η μεγάλη κρίση ΤΩΡΑ αρχίζει,
στην Ουκρανία, το δραματικά φινάλε ΤΩΡΑ ξεκινάει
και στην Ευρώπη, το δράμα της παράλυσης και την ακυβερνησίας ΤΩΡΑ αρχίζει να κορυφώνεται.
Η Ουκρανία ήδη διαμελίζεται, η Συρία το ίδιο, η Λιβύη το ίδιο, ο παγκόσμιος χάρτης αλλάζει στην περιοχή μας.
Στο επίκεντρο όλων αυτών των ανακατατάξεων βρίσκεται η Τουρκία, η οποία επιδιώκει να αποκτήσει στάτους “περιφερειακής υπερδύναμης”, ήδη μοιάζει να κερδίζει στη Συρία, αλλά στην πραγματικότητα οι αδυναμίες της είναι πολλαπλάσιες της ισχύος της.
Ας δούμε λοιπόν, κάποιες κραυγαλέες αντιφάσεις της σημερινής Τουρκίας:
— Από την μια πλευρά, είναι η χώρα που σημείωσε από τις πιο εντυπωσιακές αναπτυξιακές επιδόσεις τα τελευταία σαράντα χρόνια. Το ΑΕΠ της αυξήθηκε 22 φορές μέσα στη τεσσαρακονταετία!
Ιδιαίτερα τα τελευταία 23 χρόνια αναπτύχθηκε 7 φορές! Σε αυτό το χρονικό διάστημα, η ανάπτυξή της σημειώνει παγκόσμια πρωτιά.
— Παράλληλα όμως, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η Τουρκία γνώρισε τεράστια υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος: 16 φορές! Δηλαδή έχασε πάνω από το 93% της αξίας του! Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της απαξίωσης σημειώθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια…
Έχουμε λοιπόν, μιαν οικονομία που απελευθέρωσε τεράστια αναπτυξιακή δυναμική, μέσα σε μια χώρα που επέδειξε ανεπανάληπτη “καθίζηση” στα Δημόσια οικονομικά της…
Η Τουρκία επιβιώνει ως τεράστιο “πλυντήριο” μαύρου χρήματος – παλαιότερα από το Κατάρ κι από το “κοντραμπάντο” που έκανε το ΙΣΙΣ στη Συρία, ύστερα από άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Κόλπου που επιχείρησαν να την πλησιάσουν κατά καιρούς, από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, τελικά – και κυρίως – από την ίδια τη Ρωσία…
Η Τουρκία πέτυχε να “ανεξαρτητοποιηθεί” από παντού εντείνοντας την εξάρτησή της… επίσης από παντού, από διάφορα – ανταγωνιστικά μεταξύ – τους κέντρα!
Είναι προφανές ότι αυτό το “μοντέλο” ΔΕΝ είναι βιώσιμο…
Φέτος κατάφερε να στρέψει εναντίον της:
— και τη Ρωσία (επειδή ανέτρεψε το καθεστώς Άσαντ, και έθεσε σε κίνδυνο τις Ρωσικές βάσεις στη Συρία)
— και τις ΗΠΑ (επειδή απειλεί να εξαλείψει τους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους στηρίζουν οι ΗΠΑ, όπως και το Ισραήλ, όπως και άλλες αραβικές χώρες, μια που αποτελούν το βασικό τοπικό εγγυητή ότι δεν θα αναβιώσει το ΙΣΙΣ)
— και το Ισραήλ (επειδή απειλεί να δημιουργήσει τουρκικό προτεκτοράτο τζιχαντιστών στα βόρεια του Ισραήλ, πιο επίφοβο από τη Χαμάς, που μόλις εξόντωσε το Ισραήλ στη Γάζα)
— και την Αίγυπτο (επειδή ουσιαστικά ξαναφέρνει στο προσκήνιο τους τζιχαντιστές των “Αδελφών Μουσουλμάνων”, που αποτελούν το βασικό υπαρξιακό κίνδυνο και για το καθεστώς Σίσι στο Κάϊρο και για τα περισσότερα κοσμικά αραβικά κράτη).
— και το Ιράν (επειδή διέλυσε τον “Σιιτικό διάδρομο” που οικοδομούσε χρόνια το Ιράν ως τη Μεσόγειο, μέσω του καθεστώτος Άσαντ).
Όσοι καιροσκοπικά στήριξαν την Τουρκία ως τώρα, πιστεύοντας ότι η Τουρκία εξυπηρετεί τα σχέδιά τους εναντίον των εχθρών τους, αντιλαμβάνονται πλέον, ότι η επεκτατικότητα της Τουρκίας βλάπτει τους ίδιους – και όλους τους υπόλοιπους.
Και απειλεί το σύνολο την ευρύτερης περιοχής.
* Η Τουρκία μπορεί να επιβιώνει παίρνοντας βοήθεια ή ανοχή από παντού, παίζοντας με τις αντιθέσεις όλων των υπολοίπων, αλλά έχει φτάσει στο σημείο όπου όλοι οι υπόλοιποι έχουν πια κίνητρο να τα βρουν μεταξύ τους – πράγμα που τους “απελευθερώνει” να στραφούν πια εναντίον της Τουρκίας! Που αποτελεί τον μεγαλύτερο “Ταραχοποιό” της περιοχής.
— Πράγματι, έχει ήδη μπει στην ημερήσια διάταξη ένας “ιστορικός συμβιβασμός” Δύσης-Ρωσίας. Η Ρωσία μοιάζει να κερδίζει καθαρά τον Πόλεμο στην Ουκρανία…
Ενώ στις δυτικές πρωτεύουσες, οι κυβερνήσεις που είχαν καταστήσει την Ρωσία “υπ’ αριθμό ένα εχθρό” καταρρέουν ή αντικαθίστανται από άλλες: πιο διατεθειμένες να συμβιβαστούν με την οριστική “απώλεια” της Ουκρανίας.
Ένας συμβιβασμός Δύσης-Ρωσίας θα φέρει αναγκαστικά αλλαγές στο Χάρτη – και στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Όπως θα οδηγήσει τελικά, και σε άρση των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας…
Η Τουρκία θα χάσει διπλά από αυτό: θα χάσει τη δυνατότητα να παίζει ανάμεσα σε Ρωσία και Δύση ως “επιτήδειος ουδέτερος”. Και θα χάσει, βέβαια, και τη δυνατότητα να είναι το “πλυντήριο”, όπου οι Ρώσοι ξέπλεναν τα χρήματά τους και παραβίαζαν τις δυτικές κυρώσεις…
— Ταυτόχρονα η εκλογή Τράμπ επαναφέρει τις “Συμφωνίες του Αβραάμ” στο προσκήνιο, δηλαδή την προοπτική πλήρους εξομάλυνσης των σχέσεων ανάμεσα σε Ισραήλ και τα υπόλοιπα Αραβικά κράτη. Χωρίς απαραίτητα αυτό να περνάει από τη λύση του “Παλαιστινιακού” που είναι άλυτο – γιατί οι ίδιοι οι “Παλαιστίνιοι” είναι… “σκοτωμένοι” μεταξύ τους!
Οι “Συμφωνίες του Αβραάμ” είχαν ξεκινήσει επί Τράμπ και ανεστάλησαν επί Μπάιντεν. Τώρα ανοίγει ο δρόμος για να ολοκληρωθούν.
Πολύ περισσότερο που τώρα Ισραήλ και Άραβες αντιμετωπίζουν κοινούς εχθρούς – τον ισλαμικό φονταμενταλισμό από τη μία και το Ιράν από την άλλη.
Η Τουρκία που στηρίζει τους τζιχαντιστές στη Συρία – και απειλεί να αφανίσει τους Κούρδους που είναι οι μόνοι που νίκησαν τους τζιχαντιστές επί τόπου – αναδεικνύεται ο μεγαλύτερος εχθρός όλων των υπολοίπων (Αράβων και Ισραήλ). Κυριολεκτικά τους συνασπίζει – εναντίον της.
Ο “ιστορικός συμβιβασμός” Δύσης-Ρωσίας μετά την ήττα της Ουκρανίας
και ο “ιστορικός συμβιβασμός” Αράβων-Ισραήλ μετά την νίκη του Τράμπ στις ΗΠΑ, αλλά και μετά τα συντριπτικά πλήγματα του Ισραήλ κατά της Χαμάς στη Γάζα και κατά του Ιράν, ανοίγουν το δρόμο για να πάψει η Τουρκία να παίζει με όλες τις αντιθέσεις όλων των υπολοίπων.
Οι αντιθέσεις όλων των άλλων αρχίζουν να ξεπερνιούνται και η Τουρκία αναδεικνύεται ως ο μεγάλος “Ταραξίας” της περιοχής. Στα μάτια όλων πλέον…
* Τέλος, η πρόσφατη Χριστουγεννιάτικη σφαγή στο Μαγδεμβούργο, επιβεβαίωσε ότι στην Ευρώπη έχει χαθεί πλήρως κάθε έλεγχος στη λαθρομετανάστευση. Ο δράστης, ένας Σαουδάραβας ψυχίατρος που είχε αναγνωριστεί ως “πρόσφυγας” το 2016, έπεσε με το αυτοκίνητό του πάνω στους αμέριμνους πολίτες που έκαναν τα εορταστικά ψώνια τους σε έναν εμπορικό πεζόδρομο. Σκοτώθηκαν επί τόπου πέντε άτομα (μεταξύ των οποίων ένα 9χρονο παιδί) και τραυματίστηκαν 200 περίπου – εκ των οποίων 86 σοβαρά και 41 σε κρίσιμη κατάσταση (μεταξύ τους αρκετά παιδιά).
Αρχικά κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο “πρόσφυγας” ήταν… “ακροδεξιός”, με “ισλαμοφοβικές” απόψεις! “Μετανοιωμένος πρώην τζιχαντιστής”, λέει…
Αυτό βέβαια, δεν εξηγεί γιατί σκόρπισε το θάνατο σε Χριστιανούς, τις παραμονές της πιο σημαντικής Χριστιανικής γιορτής…
Τελικά η ίδια η Σαουδαραβία διέρρευσε ότι είχε ειδοποιήσει τις Γερμανικές αρχές ότι ο εν λόγω ήταν επικίνδυνος τζιχαντιστής.
Και οι Γερμανικές αρχές ΔΕΝ αντέδρασαν εγκαίρως.
Την αλήθεια ίσως τη μάθουμε κάποτε. Ίσως και όχι…
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το αιματηρό περιστατικό αύξησε τα ποσοστά της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς στην προεκλογική Γερμανία.
Παντού στην Ευρώπη υιοθετούν πια πολιτική μηδενικής ανοχής προς την παράνομη μετανάστευση. Πράγμα που ενισχύεται και από την εκλογή Τράμπ, ο οποίος με αυτό το σύνθημα κέρδισε τις εκλογές στις ΗΠΑ (με όλους εναντίον του)…
— Η Τουρκία είναι η κύρια πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη.
— Η Τουρκία είναι η χώρα που στηρίζει τους ισλαμιστές παντού! Τους υποκινεί και τους διακινεί.
— Η Τουρκία είναι η χώρα που εκβιάζει τους Ευρωπαίους ότι θα στείλει κι άλλους (από την ώρα που οι Ευρωπαίοι άνοιξαν τα σύνορά τους στην παράνομη μετανάστευση).
— Και η Τουρκία απειλεί να εξαλείψει τους Κούρδους στη Συρία που κρατάνε φυλακισμένους γύρω στις 60 χιλιάδες τζιχαντιστές, από το Ισλαμικό Κράτος (ΙΣΙΣ): 9 χιλιάδες καταδικασμένους κακούργους και άλλες 50 χιλιάδες οπαδούς και συγγενείς τους.
Αν η Τουρκία χτυπήσει τους Κούρδους στη Συρία και τους νικήσει, 60 χιλιάδες τζιχαντιστές θα απελευθερωθούν να κατακλύσουν την Ευρώπη, σκορπώντας τον όλεθρο παντού…
Η Τουρκία “κατάφερε” να μπει στο στόχαστρο και της “νωθρής” Ευρώπης!
* Την ώρα που η Αμερικανική Γερουσία ετοιμάζει διακομματικό ψήφισμα που απειλεί με νέες κυρώσεις την Τουρκία, αν χτυπήσει του Κούρδους της Συρίας,
κι ενώ η απερχόμενη κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι αυξάνονται οι αμερικανικές δυνάμεις που στηρίζουν τους Κούρδους στη Συρία.
Την ώρα που το Ισραήλ διαμηνύει ότι η αεροπορία του δεν θα επιτρέψει προέλαση της Τουρκίας στα εδάφη των Κούρδων.
Και την ώρα που οι ίδιες οι Κουρδικές δυνάμεις του SDF, όχι μόνο απωθούν τις φιλοτουρκικές δυνάμεις του ΝSA, αλλά πραγματοποιούν και επιτυχείς αντεπιθέσεις, τρέποντάς τους σε φυγή δυτικά του Ευφράτη.
Οι τζιχαντιστές, που με τη βοήθεια της Τουρκίας ανέτρεψαν το καθεστώς Άσαντ, δεν μπορούν να τα βάλουν μόνοι τους με τους Κούρδους της Συρίας.
— Αν επέμβει ανοιχτά η Τουρκία κατά των Κούρδων, διακινδυνεύει να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου προκαλώντας την άμεση αντίδραση όλων των υπολοίπων.
— Κι αν δεν το κάνει, διακινδυνεύει να δει αυτό που περισσότερο φοβάται. Τον άμεσο διαμελισμό της Συρίας με τη δημιουργία του πρώτου Κουρδικού κράτους εκεί.
Η Τουρκία, εκεί που πίστευε ότι κέρδισε πολλά, κινδυνεύει να χάσει πολύ περισσότερα…
* Κι ερχόμαστε στα δικά μας: Μεταξύ άλλων η Τουρκία ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε νέο Τουρκοσυριακό Μνημόνιο για την ΑΟΖ, ανάμεσα στη νέα κυβέρνηση της Συρίας και την Τουρκία. Υφαρπάζοντας την Κυπριακή ΑΟΖ στα ανατολικά…
Όπως ακριβώς έκανε, το 2019 (πριν πέντε χρόνια ακριβώς), υφαρπάζοντας την Ελληνική ΑΟΖ τότε, πολύ δυτικότερα, με το Τουρκολυβικό Μνημόνιο…
Το οποίο είναι βέβαια εντελώς παράνομο – αφού αμφισβητεί ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ – αλλά η Τουρκία προσπαθεί να το επιβάλει στην πράξη με απειλή χρήση βίας. Σε βάρος της Ελλάδας…
Και η Ελλάδα ΜΕΤΑ την ανακήρυξη του Τουρκολυβικού Μνημονίου, έχει υπογράψει… Συμφωνία περί Φιλίας με την Τουρκία, στη διάρκεια της οποίας η Τουρκία προσπάθησε να το επιβάλλει εμπράκτως έξω από την Κάσο.
Κι εμείς, που εξακολουθούμε να έχουμε “Συμφωνία περί Φιλίας” με την Τουρκία, αναρωτιόμαστε τι θα κάνουμε με την απειλή νέου Τουρκοσυριακού Μνημονίου, που θίγει πλέον την Κύπρο…
Και πώς θα απαντήσουμε, λέει, στην νέα πρόκληση της Τουρκίας, όταν στην προηγούμενη πρόκληση που στρεφόταν εναντίον μας απαντήσαμε με… “Συμφωνία περί Φιλίας”!
Και για μια απειλή (το νέο Τουρκοσυριακό μνημόνιο) που απαιτεί προηγουμένως να έχει υπάρξει διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στη Συρία – που τώρα δεν υπάρχει και που θα πάρει χρόνο για να προκύψει, ενώ ήδη στα Συριακά παράλια ξεκίνησε εξέγερση των Αλεβιτών κατά των τζιχαντιστών…
Φυσικά, υπάρχει πάντα η δυνατότητα η Ελλάδα να ανακηρύξει – επιτέλους – ΑΟΖ παντού!
Πράγμα που μπορεί να το κάνει – ΔΕΝ συνιστά “μονομερή” ενέργεια, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Και μετά να οριοθετήσει αμέσως την ΑΟΖ της με την Κύπρο, αλλά και να ολοκληρώσει την οριοθέτηση με την Αίγυπτο (υπάρχει τριπλή Συμφωνία γι’ αυτό, ήδη από τον Νοέμβριο του 2014 μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου και Κύπρου!)
Όμως αυτά προϋποθέτουν, να έχει πάει σπίτι του ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών (που διαλαλούσε ότι προκειμένου να εξασφαλίσει καλή γειτονία με τον …”Ταραξία” ολόκληρης της περιοχής μας, ας τον πούνε και μειοδότη! Και ο Πρωθυπουργός τον κράτησε στη θέση του…)
Προϋποθέτουν ακόμα, να πάνε σπίτι τους κι όσοι στήριξαν αυτή τη “Συμφωνία περί Φιλίας”, όπως για παράδειγμα ολόκληρο το… Κονκλάβιο του ΕΛΙΑΜΕΠ, μέλη του οποίου δημόσια “έριξαν την ιδέα” να αναγνωρίσει η Ελλάδα το… ψευδοκράτος!
Όταν τέτοιοι άνθρωποι εξακολουθούν κι βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά κι όταν προβάλλονται ως βασικοί “σύμβουλοι” της Κυβέρνησης, η Ελλάδα δεν μπορεί ούτε να αντιδράσει στις προκλήσεις της Τουρκίας που στρέφονται εναντίον της, ούτε να “ευθυγραμμιστεί” με τις άλλες χώρες, που αναγνωρίζουν σιγά-σιγά την Τουρκία ως το κράτος “Ταραξία” της περιοχής μας.
Είμαστε η μόνη χώρα που βρίσκεται “δεσμευμένη” αυτή τη στιγμή σε μια… ΜΗ δεσμευτική “Συμφωνία περί Φιλίας”, με κράτος Ταραξία!
Ποιός να μας πάρει στα σοβαρά;
