Ευρωπαϊκές οικονομίες σε τροχιά αβεβαιότητας
Η προειδοποίηση της ΕΚΤ ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα κρίση χρέους ήρθε να επιβεβαιώσει ότι σε πείσμα των κατά καιρούς ενέσεων αισιοδοξίας, οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε τροχιά αβεβαιότητας. Τα προβλήματα για τα οποία κρούει τον κώδωνα του
Η φθορά που γίνεται κρίση
του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου από το www.in.gr Η Νέα Δημοκρατία κινήθηκε για μεγάλο διάστημα θεωρώντας ότι η κυριαρχία της στο πολιτικό σκηνικό είχε τα χαρακτηριστικά μιας παντοδυναμίας. Και όντως διάφορες πλευρές της συγκυρίας θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν μια τέτοια εκτίμηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε
Όταν και οι αριθμοί κάπως δυστυχούν…
Μια φράση του Γεωργίου Παπανδρέου, που χρησιμοποιώ συχνά, είναι αυτή που λέει ότι «ευημερούν οι αριθμοί, οι άνθρωποι δυστυχούν». Το κάνω για να υπογραμμίσω ότι παρά την εικόνα ανάπτυξης, όπως αυτή καταγράφεται στους επίσημους δείκτες, η κοινωνική πραγματικότητα παραμένει δύσκολη. Μόνο που
Το «Ακραίο Κέντρο» τροφοδότησε την Ακροδεξιά – Γι’ αυτό και δεν μπορεί να την ανακόψει
Γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος Εδώ και χρόνια το «Κέντρο» προβλήθηκε ως η μόνη «σωστή» πολιτική ταυτότητα που μπορεί να έχει κάποιος. Τα μεγάλα συστημικά μέσα του εξωτερικού πάντοτε σημειώνουν θετικά το ότι κάποιος μπορεί να χαρακτηριστεί ως «κεντρώος πολιτικός», το προσμετρούν στα «προσόντα»
Η πολιτική δεν είναι talent show
Κάποια στιγμή πρέπει να θυμηθούμε ξανά τι σημαίνει πολιτική και τι σημαίνει ηγεσία, ιδίως στον προοδευτικό χώρο. Πολύ φοβάμαι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης, παρά τη βραχεία παρουσία του στην πολιτική ζωή του τόπου, έχει ήδη αφήσει μια αρνητική κληρονομιά. Δεν αναφέρομαι τόσο
Ναυάγιο της Πύλου: χρωστάμε σε πάνω από 500 ψυχές την αλήθεια – και να σταματήσει η Μεσόγειος να είναι νεκροταφείο
Λίγοι θάνατοι είναι πιο φριχτοί από τον πνιγμό. Ιδίως όταν γίνεται σε συνθήκες πανικού, σε ένα πλοίο γεμάτο εκατοντάδες ανθρώπους που ανατρέπεται και πολύ σύντομα αρχίζει να βουλιάζει. Και αυτόν τον θάνατο είχαν πάνω από 500 άνθρωποι στο αλιευτικό σκάφος Adriana την
Γινόμαστε κοινωνία μειωμένων προσδοκιών – χρειαζόμαστε ξανά «δικαίωμα στο όνειρο»
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα επιμένω πως είναι ότι έχουμε συνηθίσει να βάζουμε πολύ χαμηλά τον πήχη ως προς το τι σημαίνει «τα πράγματα πηγαίνουν καλά». Αυτό προφανώς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο το ότι ζήσαμε μια περίοδο κατά
Δυσαρέσκεια που αναζητά διέξοδο
Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος Φαντάζομαι ότι η κυβέρνηση αντιμετώπισε την απεργία ως περίπου εθιμοτυπική. Άκουγα, άλλωστε και ορισμένους σχολιαστές της κοινής γνώμης τις προηγούμενες μέρες να τοποθετούνται σε ανάλογο τόνο, δικαίωμα που έχει δώσει βέβαια και το ίδιο το συνδικαλιστικό
Ρήγματα που δεν κλείνουν και νίκες που είναι ήττες
Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος πηγή: www.in.gr Στην πολιτική υπάρχουν πάντα σημεία καμπής. Εκεί, δηλαδή, όπου συμπυκνώνονται ιστορικές δυναμικές και κοινωνικές αντιθέσεις. Το σημείο στο οποίο στοιχεία που προϋπήρχαν έρχονται και συναντιούνται διαμορφώνοντας μια νέα συνθήκη στο κοινωνικο-πολιτικό σκηνικό. Ορίζοντας ένα πριν και ένα μετά. Ένα
Η μεταπολιτική είναι ήδη εδώ
Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος Εάν κανείς ήθελε να περιγράψει τη συνθήκη στην οποία βρίσκεται το πολιτικό σύστημα στη χώρα, θα έλεγε ότι αναζητείται αντιπολίτευση. Γιατί βιώνουμε μια κατάσταση όπου η κυβέρνηση μοιάζει παντοδύναμη όχι γιατί στηρίζεται σε συντριπτική πλειοψηφία, αλλά γιατί
Όταν βλέπεις την Αριστερά ως «διαβατήριο», τότε δεν κατανοείς τι χωρίζει τη Δεξιά με την Αριστερά
του Λευτέρη Θ. Χαραλαμπόπουλου Μου κάνει εντύπωση πόσο συχνά ο Στέφανος Κασσελάκης χρησιμοποιεί τη λέξη «Αριστερά» και τα παράγωγά της. Και μην μου πείτε ότι αυτό είναι αυτονόητο, επειδή είναι πλέον ο ηγέτης ενός κόμματος που εξακολουθεί να ονομάζεται Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Γιατί
Τώρα καταλάβατε ότι όταν αδειάζει από περιεχόμενο η πολιτική θα έρχονται ηγέτες «από το πουθενά»;
Γράφει ο Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος Οι παλιοί θυμούνται ίσως την εποχή που στη μαρξιστική αριστερά γινόταν η μεγάλη συζήτηση για τον «ρόλο της προσωπικότητας στην ιστορία». Βλέπετε έπρεπε να συνδυάσουν την επιμονή του μαρξισμού ότι την ιστορία την καθορίζουν οι κοινωνικές