Μας ανακάτεψε για τα καλά η Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ. Όσα δεν κατάφερε τόσα χρόνια μια άγνωστη δημοσιογράφος, ανταποκρίτρια σε άγνωστα ολλανδικά ΜΜΕ, τα πέτυχε με μια εμφάνιση στο Μαξίμου: έζησε κι αυτή τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που της αναλογούν.
Θυμίζω το σκηνικό: Ντυμένη με κόκκινο καπέλο-μάσκα η Ολλανδή στήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου αποφασισμένη να κάνει σόου. Επέλεξε, για τον στόχο αυτό, την εύκολη δημοσιογραφία: βάζεις τις φωνές, αποκαλείς τον πρωθυπουργό μιας χώρας ψεύτη, τον κατηγορείς για ανύπαρκτα πράγματα και αντί για ερώτηση κατεβάζεις ένα λογύδριο υπέρ των μεταναστών. Ο Μητσοτάκης μπορεί να αιφνιδιάστηκε για λίγα δευτερόλεπτα, αλλά οσμίστηκε την ευκαιρία και απάντησε, ενθουσιάζοντας με την αντίδρασή του πολύ κόσμο: σε έντονο ύφος, επανέλαβε τη θέση της Ελλάδας για το μεταναστευτικό και εξήγησε, κομψά και αγγλιστί, στην Μπέουχελ ότι μαγκιές στο Μαξίμου δεν περνάνε.
Όσα ρυπαρά ακολούθησαν κατά της Μπέουχελ είναι καταδικαστέα. Γράφει και η ίδια αρκετές ανοησίες στα social media, αλλά οι επικριτές της το παράκαναν: γέμισε το τουίτερ με σχόλια ότι φιλοξενεί επίτηδες νεαρούς αλλοδαπούς στο σπίτι της, ότι κάνει αναρτήσεις υπέρ του Ερντογάν, ή ότι κοινοποιεί όλα τα χυδαία hashtag του ΣΥΡΙΖΑ. Τα σεξιστικά και χυδαία σχόλια δεν χρειάζονταν.
Τι δουλειά είχε στο Μαξίμου η Ολλανδή δημοσιογράφος; Πήγε τυχαία, από μόνη της, πήγε βαλτή, δεν το γνωρίζω. Προφανώς ήθελε να περάσει ένα μήνυμα. Να πει όσα κατά καιρούς λένε βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ευρωβουλευτές, ΜΚΟ και λοιποί δικαιωματιστές: ότι πρέπει να ανοίξουν τα σύνορα σε όλους ανεξαιρέτως τους μετανάστες. Όσοι μπαίνουν σε βάρκες ή εισβάλλουν από τα σύνορα να μην επαναπροωθούνται. Να μένουν στη χώρα μας και να λιάζονται, που έλεγε και γνωστή πρώην υπουργός. «Και στον Έβρο πρέπει να υπάρχει ανοιχτός δρόμος, ώστε όποιος πρόσφυγας θέλει να μπει στην Ελλάδα, να μπορεί να μπει», δήλωνε η γνωστή υπουργός. «Να καταδικαστεί η πολιτική των φραχτών, των τειχών και των κλειστών συνόρων», έλεγε ο πρώην πρωθυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είπε, με δικά της λόγια, και η Ολλανδή δημοσιογράφος με το κόκκινο καπέλο, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Μητσοτάκης βρίσκεται στον αντίποδα αυτής της φιλοσοφίας και επέλεξε να τα επαναλάβει συνοπτικά στην Μπέουχελ: εθνικός στόχος της Ελλάδας είναι πλέον η μείωση των μεταναστευτικών ροών. Στη χώρα μας θέλουμε να έχουμε μια ισορροπημένη μεταναστευτική πολιτική, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι, χωρίς σύνορα. Η Ελλάδα έχει συνταγματικό δικαίωμα και συνταγματική υποχρέωση να προστατεύει τα θαλάσσια και τα χερσαία σύνορά της. Η Ελλάδα δεν θέλει να είναι η πύλη προς την Ευρώπη για τα δίκτυα λαθρεμπόρων. Υπάρχει μια προπαγάνδα από την Τουρκία, η οποία προσπαθεί να δώσει την εικόνα ότι η Ελλάδα δεν ανταποκρίνεται στις διεθνείς της υποχρεώσεις, αλλά παίρνει την κατάλληλη απάντηση.
Δικαίωμα του καθενός να είναι με τον Μητσοτάκη ή με την Μπέουχελ. Να του αρέσουν ή όχι τα κόκκινα ή τα πράσινα καπέλα. Σημασία έχει ότι η Ολλανδή δημοσιογράφος έδωσε άθελά της στον πρωθυπουργό τη χρυσή ευκαιρία να βάλει τη διαχωριστική γραμμή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη μεταναστευτική πολιτική. Να περάσει, δηλαδή, το μήνυμα ότι τελείωσε η εποχή Τσίπρα («Η θάλασσα δεν έχει σύνορα») και ήρθε η ώρα της Frontex (κατασταλτικός μηχανισμός της ΕΕ) να συμμετέχει στις επαναπροωθήσεις μεταναστών. Η Ελλάδα εφαρμόζει την Κοινή Δήλωση ΕΕ – Τουρκίας, προϊόν της οποίας είναι οι επαναπροωθήσεις, και η οποία -ειρήσθω εν παρόδω- υπογράφηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Με αυτές τις θέσεις όποιος θέλει διαφωνεί, όποιος θέλει συμφωνεί.
Η υπόθεση Μπέουχελ είχε κι ένα δεύτερο καλό: Έφερε ξανά στον αφρό τις δήθεν αγωνίες ορισμένων για τα όρια και τις αξίες της ελληνικής δημοσιογραφίας: γράφηκε σε κομματικά έντυπα της αντιπολίτευσης ότι ο Μητσοτάκης δεν αντέχει τις δύσκολες ερωτήσεις και γι’ αυτό εκνευρίστηκε με την Ολλανδή. Κάποια τρολ έκαναν και προσωπικές επιθέσεις εναντίον «φιλικών» δημοσιογράφων στον πρωθυπουργό, ανήρτησαν φωτογραφίες τους, σαν κοινοί καταδότες.
Είναι σαν να μιλάς στο σπίτι του κρεμασμένου για σχοινί. Διότι ποιος δεν θυμάται τον έξαλλο Τσίπρα όταν τον είχε ρωτήσει η δημοσιογράφος του Alpha, το 2016, τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι στα τηλεοπτικά κανάλια που ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να κλείσει. Ή τον δημοσιογράφο του 9,84 που κατήγγειλε το 2018 ότι του ζήτησαν προσυνεννόηση για την ερώτηση που θα υπέβαλλε στον τότε πρωθυπουργό στη ΔΕΘ. Το βραβείο Πούλιτζερ ανεξάρτητης και αδέσμευτης δημοσιογραφίας πέφτει βέβαια στον Πολάκη, που όταν του έκαναν κριτική από τον ΣΚΑΪ, είπε το αμίμητο: «Έπρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει ο δημοσιογράφος τρία μέτρα κάτω από τη γη, αλλά κράτησα την ψυχραιμία μου»!
Πηγή: iefimerida.gr
