Το ποιος είναι ο στόχος της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν είναι καθόλου σαφές. Ισως γιατί υπάρχουν σημαντικές διαφωνίες ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επιδείξει μαξιμαλιστική ασάφεια, που αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών. Ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε κάνει λόγο για την ανατροπή του Πούτιν ως στόχο, αν και αργότερα τον «άδειασαν» άλλοι αξιωματούχοι. Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ δήλωσε μετά το ταξίδι στο Κίεβο ότι σκοπός είναι η στρατηγική αποδυνάμωση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.
Δεν βρίσκει, όμως, σύμφωνους τους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα ήθελαν –για πάρα πολλούς λόγους– να σταματήσει ο πόλεμος όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η Ευρώπη πληρώνει το μεγαλύτερο κόστος για τη συνέχισή του και αντιμετωπίζει το ρίσκο μιας σοβαρής ύφεσης αν κρατήσει καιρό.
Είναι σαφές ότι στο παρασκήνιο εκτυλίσσεται μια διελκυστίνδα. Οι Αμερικανοί δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να βοηθήσουν την Ουκρανία να κερδίσει τη Ρωσία. Δεν πιέζουν τον Ζελένσκι για μια συμβιβαστική λύση ούτε βιάζονται. Ταυτόχρονα ασκούν πιέσεις στη Γερμανία να ενισχύσει εξοπλιστικά το Κίεβο. Στο μυαλό τους είναι πολύ καθαρό ότι στο πεδίο της Ουκρανίας θα κριθεί το αν η Ρωσία θα παραμείνει μια ισχυρή δύναμη που μπορεί να κάνει «ζημιές» ή όχι. Και ο στόχος τους είναι να ηττηθεί η Μόσχα, όποιο κι αν είναι το κόστος.
