Η πανδημία του κορωνοϊού ανέδειξε το ευάλωτο της παγκόσμιας αλυσίδας τροφοδοσίας τροφίμων, με πολλά σουπερμάρκετ και εστιατόρια σε κάθε σχεδόν χώρα να βρίσκονται αντιμέτωπα με ελλείψεις σε είδη διατροφής. Μόνο στη Βρετανία, εκατομμύρια άτομα έχουν βιώσει σοβαρή ανασφάλεια ως προς την επάρκεια τροφίμων στη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με έρευνα της Foods Standards Agency. Ομως, το θέμα είναι ότι οι ελλείψεις σε είδη τροφίμων υπήρχαν πολύ πριν της πανδημίας.
Την ίδια στιγμή, το ένα τρίτο όλων των τροφίμων που παράγονται κάθε χρόνο σπαταλάται ή χαλάει πριν ακόμη καταναλωθεί. Έρευνες δείχνουν επίσης ότι οι χώρες υψηλού εισοδήματος σπαταλούν τόσο τρόφιμα όσο παράγει η υποσαχάρια Αφρική.
Αυτά τα απορρίματα τροφίμων καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής για να σαπίσουν – διαδικασία που απελευθερώνει αέρια τα οποία προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Και όταν αυτό συνδυαστεί με την ποσότητα ενέργειας που χρειάζεται για την παραγωγή, την κατασκευή, τη μεταφορά και την αποθήκευση των τροφίμων, απελευθερώνει στον πλανήτη περί τα 3 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Για να γίνει πιο κατανοητό, εάν τα απόβλητα τροφίμων ήταν χώρα, θα εξέπεμπε την τρίτη μεγαλύτερη ποσότητα αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Το θετικό ωστόσο είναι ότι υπάρχουν πολυάριθμες τεχνικές, τεχνολογίες και πολιτικές που θα μπορούσαν συνδυαστικά να βοηθήσουν στη μείωση των παγκόσμιων απορριμμάτων σε τρόφιμα σε κάθε σημείο της διαδικασίας παραγωγής και κατανάλωσής τους.
Γιατί σπαταλάται το φαγητό;
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), η έλλειψη υποδομών, οι περιορισμένες γνώσεις σχετικά με την αποθήκευση και τη διαχείριση των τροφίμων, σε συνδυασμό με τις δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες, μπορούν να οδηγήσουν σε αλλοίωση και σπατάλη των τροφίμων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος.
Επιπλέον, όσο ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, ασκεί πραγματική πίεση στην παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Η βιομηχανία θα χρειαστεί να αναπτυχθεί τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα μέχρι το 2050 ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής διατροφή για όλους στον πλανήτη.
Παρ΄όλα αυτά, η σπατάλη και η απώλεια τροφίμων βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών και εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, οι ελλείψεις τροφίμων σύντομα θα γίνουν μακροπρόθεσμη πραγματικότητα.
Τί μπορεί να γίνει?
Το «κλειδί» για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι να έχουμε μια ανθεκτική και επινοητική προσέγγιση «από το αγρόκτημα προς τον πάγκο του πωλητή» που θα συμβάλει στη μείωση των απορριμμάτων τροφίμων και στη διασφάλιση του μέλλοντος της επισιτιστικής ασφάλειας.
Αναφέρονται κάποιοι τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων:
1. Χρήση drones με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης και γεωργία ακριβείας
Η συνεργασία με τους παραγωγούς τροφίμων και οι περισσότερες επενδύσεις σε τεχνολογικές εφαρμογές και συνολική υποδομή στα πρώτα στάδια της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων μπορεί να βελτιώσει δραστικά τη σπατάλη και τις απώλειες τροφίμων σε χώρες χαμηλού εισοδήματος.
Τα drones με τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να βοηθήσουν τους αγρότες να γίνουν πιο επινοητικοί και να μειώσουν την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων στην παραγωγή τροφίμων. Αυτό είναι σημαντικό επειδή τα φυτοφάρμακα μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το οικοσύστημα των τροφίμων. Μολύνουν το νερό και μειώνουν τη γονιμότητα του εδάφους, οδηγώντας σε απώλεια και σπατάλη τροφίμων.
2. Στόχος τα πορτοφόλια των αγοραστών
Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος έγκειται στον τρόπο με τον οποίο ψωνίζουμε και βλέπουμε τρόφιμα καθώς και στη νοοτροπία μας για το τι αποτελεί απόβλητο. Ερευνες δείχνουν ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος μεταξύ των καταναλωτών είναι να αναδειχθούν τα πιθανά χρήματα που μπορούν να εξοικονομηθούν καθώς και ο «παράγοντα ευεξίας» ή η ηθική αξία του να κάνουμε καλό για το περιβάλλον.
3. Κυκλικές προσεγγίσεις και ανακύκλωση
Μια πιο δημιουργική προσέγγιση των απορριμμάτων τροφίμων μπορεί να γίνει μέσω ενός κυκλικού συστήματος τροφίμων, το οποίο εμποδίζει την απόρριψη των απορριμμάτων τροφίμων. Μπορούν, για παράδειγμα, να μετατραπούν σε ανανεώσιμη ενέργεια. Τα απόβλητα μπορούν ακόμη και να μετατραπούν σε περισσότερα τρόφιμα για τον άνθρωπο, καθώς και ζωοτροφές.
4. Προσωπικές αλλαγές
Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να κάνουν οι καταναλωτές για να βοηθήσουν.
Για παράδειγμα, η υποστήριξη επιχειρήσεων ή εστιατορίων που χρησιμοποιούν άχρηστα τρόφιμα στα προϊόντα ή τα γεύματά τους. Eπίσης, θα μπορούσαν να προγραμματίσουν τα γεύματά τους γύρω από τις ημερομηνίες πώλησης. Ακόμη, να μην πετούν τα τρόφιμα αν είναι λίγο μαραμένα ή να αγοράζουν μόνο ό, τι χρειάζονται.
πηγη: moneyreview.gr
