Τους είχατε ανεβάσει στα αστέρια, και τους προσκυνούσατε σαν θεούς.. Σας κοιτούσαν σαν μικρά ερπετά, κι εσείς με ένα δέος μπροστά στο υπέρλαμπρο άστρο, που σας έκανε χάρη να σταθεί μπροστά στα μάτια σας…
Και όσο εσείς νοιώθατε υποτελείς και ανθρωπάκια, μπροστά στους τιτάνες, τους γίγαντες και τους κολοσσούς της υποκριτικής, της πολιτικής και της μουσικής, τόσο τα μυαλά τους έπαιρναν αέρα, και νόμιζαν ότι μπορούν να υπερβούν τα πάντα, και νόμους και ηθική, και κοινωνία και κανόνες, και να γευτούν τα πάντα…
Κάτι συνομοταξίες είναι αυτές που μπλέκονται ο ένας στα πόδια του άλλου, και αντάλλασσαν τις διασημότητες τους, σε πάρτι και σε κότερα, με κοκαινες ξεδιάντροπα, και με την άνεσή που τους έδιναν οι παχυλοί μισθοί τους, οι μίζες και οι αρπαχτές, από τα χαϊβάνια που συνωστίζονταν σε θέατρα, σε πολιτικά γραφεία και συγκεντρώσεις για να συνεισφέρουν στα μεγαλεία τους…
Και έτσι και για αλλαγή ατμόσφαιρας, ο ένας δοκίμαζε το ρόλο του άλλου, γιατί το πόπολο όλα τα επέτρεπε και όλα τα επιβράβευε… Τον ημίθεο της υποκριτικής τέχνης ,τον έστελνες στη βουλή για να κάνει το σωτήρα του ελληνικού λαού, αφού ήταν πολύ καλός στο θέατρο…
Και τώρα που ο ιός γκρέμισε τελείως κάθε όνειρο υποκριτικής τέχνης, και καριέρας, κυριολεκτικά ξεβράκωτοι όλοι, δεν ξέρετε που να κρυφτείτε…
Ποιος θα σας σώσει; ο φίλος σας ο πολιτευτακιας ; δεν μπορεί να σώσει το τομάρι του.. Ο δημοσιογράφος ο κολαούζος;; που δεν ξέρει αν θα έχει αύριο τον ιό για να έχει το ψωμάκι του;; Και έτσι πέσανε όλα τα φύλλα συκής.. και καλά κάνανε, για να δει και ο κόσμος ότι πίσω από τη μεγάλη λάμψη των φώτων, τι σκουπιδια κρύβονται…
Όσο για τους πολιτικούς και αυτων τα βρακιά λίγα λάστιχα τα κρατάνε ακόμα, και κάτι πανδημίες που θα αποκαλυψουν τελικα τις δικές τους τις αηδίες…
καλά ξεβρακώματα…
Θόδωρος Γαλανόπουλος
