Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της όλης αναμέτρησης στο β’ γύρο των εκλογών ήταν η αποχή-ρεκόρ. Όντας ακόμα μέρος της νεολαίας θέλω να εκφράσω την στεναχώρια μου για την κατάσταση αυτή.
Αρκετοί νέοι με τους οποίους συνομίλησα σε φιλικές συνάξεις μη μπορώντας να τους αλλάξω γνώμη πριν την πρώτη Κυριακή των εκλογών μου είχαν πει με χαλαρότητα και καθόλου συναίσθηση της πράξης τους ότι δεν θεωρούν σημαντικό να πάνε να ψηφίσουν, δεν τους εκφράζει κανείς, χωρίς ωστόσο να έχουν παρακολουθήσει και κανέναν όπως μου δήλωσαν, οπότε δεν θα πήγαιναν. Υποτίθεται ότι είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας, η εικόνα αλλά και η ελπίδα ενός καλύτερου αύριο.
Ενός αύριο που δεν θα έχει να αντιμετωπίσει το brain drain των νέων, που δεν θα μιλά για χαμηλούς μισθούς και άθλιες συνθήκες εργασίας και το κυριότερο που θα διασφαλίσει με ίσο τρόπο την ασφάλεια της υγείας όλων. Πως γίνεται να τα αγνοούμε όλα αυτά και να καθόμαστε απλά και να πίνουμε τον καφέ μας ανενόχλητοι σε μια καφετέρια; Ποιος περιμένουμε να μεριμνήσει για όλα αυτά;
Οι γονείς μας ή οι παππούδες μας; Αυτοί τις ψήφους τους τις έριξαν χρόνια πριν για το δικό τους μέλλον… Με ενοχλεί τόσο πολύ το υψηλό ποσοστό της αποχής σε αυτές τις εκλογές, διότι ακόμα και κανείς να μην σας εξέφραζε, «το λευκό» ήταν μια απάντηση. Μια ξεκάθαρη θέση ,όχι η αποχή. Δυστυχώς η αποχή υπήρξε όχι μόνο από νεολαία αλλά απ’ όλες τις ηλικίες, πράγμα που σημαίνει ότι για ακόμη μια φορά το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε σαν Έλληνες είναι να κατακρίνουμε ένα σύστημα , μία κυβέρνηση, ένα δήμαρχο, έναν πολιτικό κ.ο.κ. ενώ όλα αυτά τα οποία ζούμε είναι οι επιλογές μας. Γιατί σε στιγμές που η φωνή μας μπορεί να πάρει σάρκα και οστά και αυτή είναι η ψήφος μας, εμείς την αγνοούμε.
Πως μπορούμε και πετάμε μια ευκαιρία τέτοια και με τι εμπιστοσύνη ο καθένας από αυτούς που απείχαν άφησε να αποφασίσει κάποιος άλλος για το μέλλον και τις συνθήκες ζωής του για τα επόμενα 4 χρόνια; Μου προκαλεί πραγματικά μεγάλη εντύπωση. Άραγε θα κάνατε το ίδιο και σε υποθέσεις προσωπικές σας; Θα αφήνατε κάποιον άλλο να αποφασίσει για παράδειγμα το τι δουλειά θα κάνετε;
Η χώρα μας έχει αρκετά προβλήματα τα οποία καλείται να επιλύσει και το κυριότερο την μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό κα εμείς απαντάμε με την φράση «ΑΠΕΧΩ… ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ»
