Ο Γιώργος Νταβουτιάν είναι μόλις 22, όμως φαίνεται να είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος. Περίπου… δύο δεκαετίες πριν, ανέβηκε για πρώτη φορά σε ποδήλατο και έκτοτε δεν κατέβηκε ποτέ. Ο καλαματιανός rider μπορεί να μην είχε πάντα τη σύμφωνη γνώμη των γνωστών και των συγγενών του, όμως δεν το έβαλε κάτω. Δούλεψε πολύ με σκοπό να γίνει ο κορυφαίος έλληνας BMXας και πλέον, ενώ προπονείται καθημερινά στο σπίτι του στην Καλαμάτα, βλέπει μπροστά του μόνο τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
© Alex Grymanis
Η ζωή του Γιώργου είναι ολόκληρη πάνω σε ένα ποδήλατο. Πάνω του ανέβηκε λίγο πριν κλείσει τα 3 του χρόνια και από τότε ερωτεύτηκε. «Ο πατέρας μου ήταν και αυτός τρελός με το ποδήλατο, οπότε με έβαλε από νωρίς στο κόλπο. Πρωτοξεκίνησα να ασχολούμαι με το mountain bike και καταβάσεις βουνών και το 2011, απλά και μόνο χαζεύοντας ένα παιδί στην πλατεία να κάνει bmx, κατάλαβα αμέσως τι ήθελα να κάνω. Σύντομα είχα αγοράσει και το πρώτο μου bmx».
Ένας καλλιτέχνης του δρόμου
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά και ο ίδιος νιώθει πιο ελεύθερος από ποτέ. Όπως λέει, έριξε αρκετή δουλειά στη γυμναστική, όμως η μεγαλύτερη διαφορά που εντοπίζει έρχεται στον τρόπο με τον οποίο «βλέπει» την πόλη. «Αν ένας περαστικός έβλεπε ορισμένα σημεία της πόλης, σαν κάτι νορμάλ, εγώ αμέσως το κοιτούσα σαν ένα πιθανό spot. Υπάρχουν στιγμές που βλέπω ένα απλό παγκάκι και λέω ουάου!»
Σε νορμάλ συνθήκες προπονείται στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και κυρίως στο εξωτερικό. Η πανδημία όμως τον επέστρεψε στα πάτρια εδάφη και την Καλαμάτα, εκεί που από παιδί όλοι τον αναγνώριζαν από τις φιγούρες που έκανε μέσα στην πόλη. Τον τελευταίο χρόνο με τη βοήθεια της RedBull δημιούργησε το δικό του χώρο προπόνησης μέσα στο σπίτι του κάτι που αν μη τι άλλο τον συναρπάζει και τον βοηθά ιδιαίτερα. «Είναι κάτι ονειρικό για μένα. Μου πήρε χρόνο να συνειδητοποιήσω ότι έξω από την πόρτα μου θα είχα ράμπες και θα μπορούσα να προπονούμαι όποτε θέλω. Τρώω το μεσημεριανό και μέσα σε λίγη ώρα μπορώ να κάνω την προπόνησή μου!»
Ένας Καλαματιανός rider σε Ολυμπιακούς Αγώνες;
Ο «Νταβού» έχει για είδωλο του, τον αμερικανό Κέβιν Περάζα και δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα κάποιο από τα στυλ του BMX. Αρέσκεται τόσο στον δρόμο, όσο και στις ράμπες και λατρεύει να συνδυάζει τους δύο κόσμους του extreme sport. «Θέλω να χρησιμοποιώ κόλπα του πάρκου, στον δρόμο και το ανάποδο. Το στυλ μου είναι allaround και νιώθω ότι ο συνδυασμός τους, μου δίνει μεγαλύτερη άνεση στις επιλογές μου».
Ίσως πολλοί δεν το γνωρίζουν, όμως το BMX είναι από το 2008, Ολυμπιακό Άθλημα. Ο Γιώργος όχι απλά παρακολουθεί το σπορ, αλλά ετοιμάζεται πυρετωδώς, ώστε να είναι έτοιμος για την επόμενη Ολυμπιάδα. Είναι το όνειρό του και ο απόλυτος στόχος του και ήδη σκέφτεται τα αγωνίσματα που θα του χαρίσουν τους απαιτούμενους πόντους, για να βρεθεί εκεί.
Βέβαια, για να φτάσει σε αυτό το σημείο χρειάστηκε να περάσει από πολλές δύσκολες αλλά και πλέον αστείες στιγμές. «Μπορεί σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα για το BMX να είναι αρκετά καλή, όμως δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που μας θεωρούσαν αλήτες. Στην Καλαμάτα παλιότερα με έδιωχναν από τις πλατείες που έκανα ποδήλατο, ενώ σήμερα παρόλο που δεν έχει φύγει εντελώς η προκατάληψη, τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα. Με χαιρετάνε και συνήθως με ρωτάνε πόσες φορές έχω σπάσει τα μούτρα μου. Όμως πλέον, ακόμα και εκείνοι που ήταν αρνητικοί και με απέτρεψαν από το να ασχοληθώ με το BMX, είναι μαζί μου και αυτό είναι το πιο σημαντικό!»
