Ως ποινικολόγος επί 40 και πλέον χρόνια και καθαρά από στενό, το τονίζω, νομικό ενδιαφέρον αλλά και αγάπη για τη Δικαιοσύνη, θέλω να τοποθετηθώ για την ποινική δίωξη και το ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε και εκτελέστηκε εις βάρος του Κων/νου Μπαρμπαρούση.
Περίμενα από την ημέρα που ο ανόητος, και χρησιμοποιώ επιεικές επίθετο, Μπαρμπαρούσης στο πολιτικό του παραλήρημα στη Βουλή, επιπέδου αναλόγου του κόμματος, στο οποίο ανήκει, κάλεσε τις ένοπλες δυνάμεις να συλλάβουν τον Πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις θέσεις τους στο Σκοπιανό ζήτημα, να τοποθετηθούν για την απαράδεκτη νομικά ποινική δίωξη που ασκήθηκε και για το απαράδεκτο ένταλμα συλλήψεως που εκδόθηκε από Τακτική Ανακριτή, δηλ. από Τακτική Δικαστή, οι θεσμικοί φορείς της χώρας, οι οποίοι έχουν υποχρέωση να αποτρέψουν στα πλαίσια πολιτικών σκοπιμοτήτων να υποβαθμίζεται ο μόνος θεσμός που, κατά την προσωπική μου κρίση, έχει μείνει πραγματικά όρθιος στην περίοδο που ζούμε από το 2009 και μέχρι σήμερα.
Ο θεσμός αυτός είναι η Δικαιοσύνη και μου κάνει εντύπωση που ούτε η Ένωση Εισαγγελέων ούτε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ούτε η Ένωση Ποινικολόγων και Μαχομένων Δικηγόρων ούτε καθηγητές του Ποινικού Δικαίου σε όλα τα Πανεπιστήμια της Χώρας αλλά ούτε και ένας μεμονωμένα Εισαγγελέας ή ένας μεμονωμένα Δικαστής δεν αντέδρασαν σ’ αυτή τη φαρσοκωμωδία.
Είναι δυνατόν, κύριοι Συνάδελφοι Νομικοί (Δικαστές, Εισαγγελείς, Δικηγόροι), να απουσιάζετε και να μην παίρνετε θέση για μια τέτοια προσπάθεια ταπεινής πολιτικής εκμετάλλευσης, που στο τέλος θα υποβαθμίσει και τη κοινωνική και νομική απαξία του αδικήματος της εσχάτης προδοσίας, της συμπεριφοράς ενός αγραμμάτου ανοήτου, που στα πλαίσια ενός προσωπικού του παραληρήματος εξέφρασε μια κωμική και αδύνατη να πραγματοποιηθεί πρόσκληση προς τις ένοπλες δυνάμεις, και να μη σκέφτεστε ότι δεν υπάρχει Δικαστήριο στην Ελλάδα και Έλληνες Δικαστές, οι οποίοι, αν τελικώς παραπεμφθεί η υπόθεση αυτή, θα καταδικάσουν τη συγκεκριμένη γραφική προσωπικότητα για το αδίκημα που σήμερα κατηγορείται.
Επιτέλους, θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος δεν κάνει διακρίσεις για το ποιος είναι ο κατηγορούμενος, σε ποιο κόμμα ανήκει, αν είναι πλούσιος ή φτωχός, αν είναι μορφωμένος ή αγράμματος, αν είναι διανοούμενος ή όχι, αλλά επιτάσσει όλοι οι πολίτες της Ελληνικής Δημοκρατίας να απολαμβάνουν ίσης νομικής μεταχειρίσεως.
Προσωπικά, αν με ρωτούσατε για τον Μπαρμπαρούση, θα σας έλεγα ότι πρόκειται για ένα γραφικό αγράμματο πρόσωπο που δυστυχώς, όπως καταντήσαμε, και υπάρχουν αρκετοί όμοιοί του στη Βουλή σε όλα τα κόμματα, είναι Βουλευτής, άρα ψηφίζει για τη ζωή μας, αλλά ακόμη και αυτού του είδους η προσωπικότητα έχει το δικαίωμα να τυγχάνει μεταχειρίσεως από τη Δικαιοσύνη, όπως θα τύγχανε και ο οποιοσδήποτε άλλος Βουλευτής οποιουδήποτε άλλου Κόμματος ή χρώματος που θα τολμούσε να εκφράσει στη Βουλή μια τέτοια πρόσκληση προς τις ένοπλες δυνάμεις, και η μεταχείριση αυτή είναι μία και μοναδική: θα αντιμετωπιζόταν όχι ως νομικά ενδιαφέρων αλλά ως γελοίος.
Ακόμη και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής γνωρίζει τι είναι προπαρασκευαστικές πράξεις, αλλά και ακόμη και ο νεαρότερος Έλληνας Δικαστής γνωρίζει με ποιες νομικές προϋποθέσεις εκδίδονται εντάλματα συλλήψεως.
Με προσωπικό και νομικό αυτοσεβασμό
Αλέξιος Χ. Κούγιας
