Από την παγκοσμιοποίηση της καταστροφής… στην καταστροφή της παγκοσμιοποίησης

Από την παγκοσμιοποίηση της καταστροφής… στην καταστροφή της παγκοσμιοποίησης

Η επόμενη μέρα είναι αυτό που απασχολεί όλους μας.

Θα μπορούσαμε όμως εμείς οι σύγχρονοι είλωτες να οργανώσουμε την σκέψη μας και να απαντήσουμε στα θεμελιώδη ερωτήματα που προκύπτουν για την συνέχιση της ζωής στον πλανήτη γη; Γιατί πάντα μία σωστή απάντηση, προϋποθέτει ένα σωστό ερώτημα…

Και το ερώτημα αφορά εμάς σαν πολίτες, τις χώρες μας και την παγκόσμια ισορροπία.

Σήμερα βρισκόμαστε στην αρχή της κρίσης, που την συγκρίνουν με αυτήν του 2008, αλλά σύντομα πιστεύω, θα αναβαθμισθεί στο ΚΡΑΧ του 1929 και  στους δύο μεγάλους πολέμους. Κι εμείς σαν Έλληνες σε μία δεκαετία χάσαμε πάλι τον βηματισμό μας. Έχουμε την δυνατότητα σήμερα  να μιλάμε, γιατί τα ψυγεία γέμισαν προσωρινά, τα τηλέφωνα και ίντερνετ αντέχουν για λίγο ακόμη, οι τραπεζικοί λογαριασμοί άδειασαν, υποχρεώσεις έμειναν απλήρωτες και οι ρυθμίσεις φαίνεται να αναστέλλονται για λίγο. Πολύ σύντομα οι κινητές τηλεφωνίες που μας “έγδερναν” επί χρόνια, με την ανοχή των κυβερνήσεων, θα κλείσουν τα μη εξυπηρετούμενα, το ίδιο και οι τράπεζες που διασώσαμε για να συνεχίσουν να υπηρετούν τον κόμη από τα Καρπάθια…

Αυτή είναι η εικόνα της πλειοψηφίας, ενώ φυσικά υπάρχουν λίγοι προνοητικοί και οι τυχεροί.

Σε γενικές γραμμές, αυτή αναλογικά είναι και η κατάσταση της χώρας, που στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη βρίσκεται με την πλειονότητα των κρατών σε δυσχερή θέση. 

Οι λίγες ισχυρές οικονομίες θα αντέξουν περισσότερο, όπως και οι οικονομικά ισχυροί της κάθε χώρας. Αλλά μια κατάρρευση δεν παύει να επηρεάζει τα πάντα.

Οι εθνικές οικονομίες θα αντιδράσουν ανάλογα με τις ατομικές μας συμπεριφορές σε κρίση.

Ήδη πολλές χώρες ανακοίνωσαν πάγωμα των εξαγωγών βασικών προϊόντων και ειδών. Σιγά σιγά πρώτες ύλες δεν θα εισάγονται, θα έχουμε ελλείψεις, οι τιμές θα αυξάνονται και οι μαυραγορίτες θα σηκωθούν από τους τάφους τους. Οι χώρες θα τείνουν να αποκτήσουν μία παραγωγική εσωστρέφεια, όσες δε κατορθώσουν να διαμορφώσουν συνθήκες στοιχειώδους αυτάρκειας, θα επιβιώσουν για να βοηθήσουν τους πολίτες τους έως ότου δημιουργηθούν οι νέες ευνοϊκές συνθήκες. Ανάλογα και τα άτομα θα στραφούν προς την φυσική οικονομία, όπως εκτιμά το Foreign Affairs των ΗΠΑ, αν δεν λυθεί σε σύντομο διάστημα (6-12 μηνών) το πρόβλημα του αόρατου εχθρού.

Και η παγκοσμιοποίηση που οι μισοί φοβόταν και άλλοι τόσοι επιθυμούσαν;

Τώρα προκύπτει δίλημμα … παγκοσμιοποίηση,  η επιστροφή στις ρίζες με εθνικές οικονομίες …

Φυσικά δεν πρόκειται να το απαντήσουμε εμείς, όσες κάλπες και στήσουν μπροστά μας … και πολύ περισσότερο εγώ που παίζω με τις λέξεις. Η απάντηση αφορά αυτούς τους λίγους που παίζουν με τις ζωές όλων μας.

Αυτό το ερώτημα έπρεπε να μας είχε απασχολήσει πολλά χρόνια και πολλές γενιές πριν … Αλλά δυστυχώς και αυτές οι γενιές πλανημένες και μουδιασμένες λειτούργησαν σαν ακέφαλα κοτόπουλα, όπως εμείς σήμερα. Συνήθως δε, όταν κάποιοι προσπαθούν να απαντήσουν στο προηγούμενο ερώτημα, να καταθέσουν σκέψεις και έργο χρόνων, δέχονται το δεύτερο καταιγιστικό,  “και τι προτείνεις να κάνουμε” …

Για αυτή την φυλή “τιπροτείνειςνακάνουμε” έχω να πω ένα μόνο … πληροφορηθείτε, βγάλτε πιθανές παρωπίδες και ελάτε να σκεφτούμε όλοι μαζί τι θα κάνουμε, γιατί αλλιώς δεν γίνεται … Γιατί αλλιώς θα μας φορέσουν, η εξ ουρανού θεούς (μακάρι να υπάρχουν αλλά δε …), η επίγειους ημίθεους της απολυταρχίας για να μας πουν μετά ότι έφταιγαν αυτοί κι εμείς … Για να ζήσουν όσοι επιβιώσουν απλά … και “λίγοι” κάλλιστα.

Αν θα χωρίζαμε σε δύο, τις βασικές θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν το πλανητικό management, θα διακρίναμε αυτούς που πιστεύουν ότι διοικούμαστε από 3-4 αυτοκρατορίες που έχουν μοιράσει τον κόσμο και ισορροπούν με τον τρόμο των όπλων και και την ισχύ της οικονομίας και τους άλλους που πιστεύουν ότι οι αυτοκρατορίες είναι εργαλείο χειραγώγησης και διοικούνται από μια διεθνή οικονομική ελίτ.

Η πρώτη περίπτωση υποδιαιρείται σε πολλές υποκατηγορίες, φιλελευθέρους, μαρξιστές, ολοκληρωτικούς, θεοκράτες … και ότι γνωρίζουμε ως κόμμα και απόκομμα. Αυτών την εκδοχή παρακολουθούμε συνήθως και με τις δικές τους σκέψεις προσπαθούν οι ακαδημαϊκοί και οι γεωπολιτικοί, να μας εξηγήσουν αυτά που ιστορικά συμβαίνουν.

Η δεύτερη εκδοχή είναι ελάχιστα αποδεκτή και εμπεριέχει από σκεπτικιστές μέχρι συνωμοσιολόγους (που δεν λείπουν και από τους πρώτους).

Οι θεωρητικοί της σχολής “Αυτοκρατοριών”  έχουν εξηγήσει τα ανεξήγητα των όσων έχουν προηγηθεί, αυτά που ζούμε στο παρόν, ενώ κάθε τόσο προβαίνουν σε προβλέψεις. Υπάρχουν τόσες εκδοχές, όσα τα δόγματα μαζί με τις αιρέσεις τους …  Όμως δεν έχω δει με τις εξηγήσεις τους να μου λύνονται οι απορίες … Η εγώ ζω σε άλλο πλανήτη η είμαι ηλίθιος, και δεν έχω κανένα πρόβλημα να  το αποδεχτώ ευτυχισμένος και λυτρωμένος.

Να μην αναφερθώ στο παρελθόν για να μην κουράσω, αλλά ρωτάω, υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που έχουν καταλάβει τι παίζεται στην Μέση Ανατολή;  Ποιος είναι με ποιόν σύμμαχος και πότε αλλάζει και γίνεται εχθρός; Ο μόνος που μου εξηγεί τα γεγονότα είναι ο Όργουελ και κανένας Μαρξ. Πιο πολύ με κούρασαν οι Μαρξιστές που δεν έχουν ανοίξει βιβλίο του και οι Μαρξιστές που τον διάβασαν λεπτομερώς, αποκτώντας έναν ξύλινο δογματικό και ανοργασμικό λόγο. Και τα λέω προκλητικά ίσως αυτά, μήπως και ανοίξει επιτέλους ένας διάλογος πριν δούμε το Κεφάλαιο να ψέλνετε ακαταλαβίστικα στις εκκλησίες σαν τα ευαγγέλια.

Επειδή σήμερα μας αφορά το τι θα συμβεί στο επόμενο διάστημα, παρακάμπτω όλα αυτά και τα αφήνω για το μέλλον. Θεώρησα αναγκαίο να διευκρινίσω, έστω και έτσι, για το που στηρίζομαι να δώσω κάποιες πρωτόλειες απαντήσεις στις αγωνίες μου.

Ενώ οι οικ. κοινότητες διαψεύστηκαν, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή με PIGS, BREXIT, διάλυση της Ελλάδας και άρνηση αλληλεγγύης (πχ ευρωομόλογα) στις δύσκολες ώρες που περνάμε, θα ήταν άραγε λύση μία ακόμη πιο διευρυμένη ενότητα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης; Αν κάτι τέτοιο θα συνέβαινε σήμερα θα κατέρριπτε την πρώτη παραδοχή των Αυτοκρατοριών και θα ήταν πασιφανές σε όλους ότι άλλοι ασκούν την πραγματική διοίκηση, πιο πάνω από αυτές.

Είναι όμως η ώρα για παγκόσμια κυβέρνηση και ενιαίο νόμισμα; Η ιστορία μας λέει πως όχι. Πρέπει να προηγηθεί μια περίοδος μεγάλης καταστροφής!

Αυτή η περίπτωση του κορωνoϊού είναι μια καλή ευκαιρία για τους διεθνής τζογαδόρους και τους γκρουπιέρηδες για να μετατρέψουν τα ασύλληπτα νούμερα που γεννά το καζίνο τους, σε εμπράγματες αξίες αλλά κυρίως για την πορεία προς κάποιον ανώτερο στόχο που εμπεριέχει και την παγκοσμιοποίηση. Για τον τελικό στόχο όσοι περιμένουν δελτίο τύπου είναι πιο γραφικοί από τους συνωμοσιολόγους.

Η αλήθεια είναι κάπου ανάμεσα. Αλλά είναι δυνατόν εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι, με ελάχιστες γνώσεις και χρόνο, με ξεπερασμένα εργαλεία, να ανταγωνιστούμε την Ελίτ, με υπερτεχνολογία, με τις μηχανές να εκδίδουν χρήματα, να μοιράζουν χρέη και να εισπράττουν τόκους, τα χρηματιστήρια για παιχνίδια, την επιστήμη με τα καλύτερα μυαλά σε μισθοδοσία και τις πολύχρωμες πολεμικές στρατιές πληρωμένες με το ίδιο νόμισμα;

Όχι δεν είναι δυνατόν οι μοναχικοί Δον Κιχώτες να αγνοήσουν τον ανεμόμυλο, αφού αυτόν αναγνωρίζουν ως εχθρό. Όσοι φιλόσοφοι κι αν γεννιόνται, μαζί τους φυτρώνουν η φυτεύονται άλλοι τόσοι εκπρόσωποι του μίσους, Ροβιεσπιέροι, Χίτλερ, Στάλιν , Μάο και οι μαφιόζοι που τους ακολουθούν. Εμείς μόνο υποθέσεις δικαιούμαστε να κάνουμε και να ανιχνεύουμε την ιστορία. Και η ιστορία κραυγάζει και μας διδάσκει ότι οι πρόγονοι αυτών δεν έδειξαν ΠΟΤΕ ΟΙΚΤΟ, καθοδήγησαν πολέμους, ισοπέδωσαν πόλεις, έβαλαν τους δικούς μας προγόνους να εκτελούν διαταγές αυτοκτονίας, απανθρωπιάς και κανιβαλισμού. Και αφού συγκέντρωναν κάθε φορά την λεία, άφηναν τους ταπεινωμένους επιζήσαντες στην διαδρομή του Σισύφου. Και να που πάλι μας πήρε η κατηφόρα …

Ας είμαστε έτοιμοι, δεν θα μας λυπηθούν … Ο παλιός πρωθυπουργός της Αγγλίας Ντεσραέλι έλεγε ότι για τον αιφνιδιασμό των κατώτερων τάξεων, πρέπει να τους κλέβουμε τα ρούχα την ώρα που κάνουν μπάνιο, έτσι χαλαρά μας βρήκαν πάλι …

Αν θα μου επιτρεπόταν να κάνω μία πρόγνωση θα έλεγα ότι στο βάθος ανατέλλει η παγκοσμιοποίηση με όλες τις επιπτώσεις. Όμως πριν θα τους βόλευε μια μεγάλη αναστάτωση με πολλές απώλειες όπως πάντα. Δεν μεγάλωσαν με άλλες αρχές οι επίγονοι, εκλεκτοί αριστοκράτες.

Η διάλυση των κοινοτήτων είναι το πιθανότερο. Η Ευρωπαϊκή ένωση ίσως δεν βγάλει την χρονιά, όχι γιατί δεν μπορεί αλλά γιατί δεν θέλει, γιατί δεν εξυπηρετεί τον τελικό στόχο. Πιθανό και το πρόσφατο BREXIT προέκυψε για να διασώσει καταστάσεις και προσχήματα για την επόμενη μέρα, με σύνθημα ο καθένας μόνος του. Η επιστροφή για λίγο στις εθνικές οικονομίες, ίσως είναι η αναγκαία καταστροφική πράξη, πριν τον τελικό στόχο. Υποτιμήσεις των υπαρχόντων νομισμάτων, νέα νομίσματα (ψηφιακά δεν έχει σημασία), φτώχεια, απελπισία όπου οι οικονομίες από παροχής υπηρεσιών πρέπει να γίνουν αυτάρκεις και παραγωγικές…μέχρι να ανατείλει μια νέα ΠΟΠ εποχή σε έναν άλλο κόσμο…Αυτό είναι το κακό σενάριο.

Το καλό σενάριο είναι να να ξημερώσει το αύριο, όπου θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, όπως ακριβώς στα παραμύθια με τις μαγεμένες βασίλισσες και πρίγκιπες …

Υπάρχει και καλύτερο … να μην τους αφήσουμε να μας πάρουν τα ρούχα!

Βλέπω τώρα να τρώγονται οι “τιπροτείνειςνακάνουμε” … Δεν θα προτείνω θα θυμίσω μόνο!

Ο Περικλής  σε ελεύθερη μετάφραση είπε στον Επιτάφιο : “Δεν είναι ντροπή σε μια Δημοκρατία να είναι κανείς φτωχός, ντροπή για την Δημοκρατία είναι να μην προκόβει κάποιος με τους κόπους του“.

Ο Ηράκλειτος αφήνοντας την περιουσία του για να ζήσει απλά είπε στους συμπολίτες του: “Σας καταριέμαι να κατέχετε τα πλούτη σας, για να διακρίνουν την διαφθορά σας “

Ο Δημόκριτος είπε: Καλύτερα να ζω σε μια φτωχή χώρα με δημοκρατία, παρά σε μία πλούσια με τυραννία”

Δεν θα σας πω τι είπε ο Ρήγας Φεραίος, βρείτε το μόνοι σας αυτό …

Όμως Αν οι χώρες ήταν ελεύθερες να επιλέξουν τις συμμαχίες τους και τις ενώσεις τους, αν … φανταστείτε τα Ενωμένα Βαλκάνια … Φανταστείτε ενωμένη τη Νότια Ευρώπη, ναι τα PIGS , που έχουμε τόσα κοινά … τι φωτεινό πολιτισμό θα δημιουργούσαμε …

Κι ας ήμασταν φτωχοί …

Ν.Σ.

(συνεχίζεται …)

ΥΓ. Επί της ουσίας τίθεται το ερώτημα, “κι εμείς τι φταίμε”. Είτε είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα είτε όχι ο “αόρατος εχθρός”, η σύγχρονη επιστήμη δεν προέβλεψε, δεν απέκλεισε εστίες, ενώ όλοι γίναμε μάρτυρες των εικόνων στην Κίνα. Στην εποχή του Τσερνομπιλ έλεγαν ότι το πρόβλημα ήταν τοπικό, ενώ οι Κνίτες έπιναν δημόσια γάλα για να αποδείξουν, όπως και οι θρησκευόμενοι σήμερα, ότι όλα είναι θεωρίες συνωμοσίας. Κι όμως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό και όπως και σήμερα κανείς δεν αποζημίωσε αυτούς δεν έφταιγαν … Αν τα λιγνιτικά ΔΕΗ  της Πτολεμαΐδας λειτουργούσαν σήμερα, θα αποζημιώναμε την Παγκόσμια κοινότητα … ΟΧΙ δεν υπάρχουν διεθνείς κανόνες … ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ … Μήπως αργήσαμε για να φτιάξουμε το νέο Μανιφέστο;