Με διάταξη της Εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη και προφανώς επειδή ουδεμία έστω και απλή υπόνοια σε βάρος του προέκυψε, απ’ όσα οι περιλάλητοι τρεις προστατευόμενοι μάρτυρες είχαν καταθέσει, τέθηκε στο αρχείο η δικογραφία για την υπόθεση Novartis και ως προς τον Αντώνη Σαμαρά…
*Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος
Το γεγονός, για το οποίο η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης ουδεμία αμφιβολία είχε, με βάση τα όσα παιδαριώδη και γελοία είχαν διαρρεύσει από την σχετική δικογραφία, έλαβε χώρα δύο περίπου χρόνια μετά την διαβίβασή της στην Βουλή και την θεαματική υποδοχή της οποίας είχε τύχει εκ μέρους του τότε Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλου…
Θυμίζουμε ότι ο περίεργος αυτός πρώην εισαγγελικός λειτουργός είχε σπεύσει (σε μια πομπώδη συνέντευξη τύπου μαζί με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Κοντονή), με πρωτοφανή σπουδή και εμπάθεια αδικαιολόγητη για την θέση του, να δηλώσει (05.02.2018) ότι έλαβε «μερική ενημέρωση» της δικογραφίας και -επικαλούμενος την πείρα του- υποστήριξε ότι πρόκειται για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους»…
Όχι, δεν έγινε αντιληπτή μέχρι στιγμής κάποια δήλωση συγγνώμης εκ μέρους του Παπαγγελόπουλου, για το γεγονός ότι η «εμπειρία» του είχε συμβάλει στον διασυρμό ενός πολιτικού ανδρός του οποίο το ανάστημα, ούτως ή άλλως, δεν έχει σύγκριση με τα δικά του σπιθαμιαία μέτρα. Και όμως! Η τεράστια ηθική απαξία της μανιακής παραφοράς με την οποία ο άλλοτε διοικητής της Ε.Υ.Π. είχε «αγκαλιάσει» τις ενέργειες της Τουλουπάκη και των συνεργατών της, θα δικαιολογούσε, μετά την αρχειοθέτηση της υπόθεσης ως προς τον Αντώνη Σαμαρά, ακόμη και δημόσιο «αυτομαστίγωμα», εάν βεβαίως υπήρχε στοιχειώδες φιλότιμο εκ μέρους του… Μην ξεχνάμε όμως ότι ο Παπαγγελόπουλος «κοσμούσε» τα κυβερνητικά έδρανα της Βουλής δίπλα στον γνωστό Πολάκη, που είχε ζητήσει να στείλει ο Τσίπρας κάποιους πολιτικούς αντιπάλους του στην φυλακή για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές…
Θα ήταν ευτύχημα και για τον Παπαγγελόπουλο και για την Εισαγγελία Διαφθοράς η υπόθεση να έκλεινε εδώ, διότι, ασφαλώς, πίσω από τους πολιτικούς και δικονομικούς χειρισμούς της όλης υπόθεσης, κρύβονται προθέσεις, σκοπιμότητες, πράξεις και παραλείψεις, η διερεύνηση των οποίων κάθε άλλο παρά εφησυχασμό μπορεί να προκαλεί στους εμπνευστές και τους συντελεστές τους. Όμως, ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είχε, από την πρώτη στιγμή, αντιμετωπίσει, με δικαιολογημένη οργή, την στημένη εμπλοκή του στην υπόθεση, έχει καταθέσει μήνυση έναντι όλων εκείνων που μετείχαν στην ενοχοποίησή του χωρίς στοιχεία και έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι είναι αποφασισμένος η έρευνα να φθάσει ως το τέλος και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ιθύνοντες της ενοχοποίησης του. Η επιβεβαίωση αυτής του της πρόθεσης και μετά την αρχειοθέτηση της υπόθεσης κατά το σκέλος που τον αφορά, σηματοδοτεί εμφατικά την έναρξη της έρευνας για ένα σκάνδαλο, που πλέον έχει πάρει φορά και κατεύθυνση εντελώς αντίθετη από αυτή που αγωνιωδώς επεδίωξαν οι εμπνευστές του…
Η επί διετία εκκρεμότητα μιας υπόθεσης, με βάση την οποία επιχειρήθηκε, η ηθική σπίλωση και η πολιτική εξόντωση δέκα προσωπικοτήτων του δημοσίου βίου της χώρας, υπηρέτησε, χωρίς αμφιβολία, την αγωνιώδη προσπάθεια του Τσίπρα και της παρέας του, αφ’ ενός να στιγματίσουν ανεπανόρθωτα τον «παλιό πολιτικό κόσμο» και αφ’ ετέρου, δια της δήθεν καταλυτικής σε βάρος του σύγκρισης, να εξάρουν το πολυτραγουδισμένο (και αποδειχθέν τελικώς ανύπαρκτο) «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς». Και για μεν τους Πολάκηδες, τους Τζανακόπουλους και τους λοιπούς αναίσχυντους πολιτικάντηδες του Τσίπρα, αυτή η παντελώς ανήθικη προσπάθεια απλώς επιβεβαίωσε την ανυπαρξία πολιτικού ήθους και τα αξεπέραστα εκδικητικά συμπλέγματα από τα οποία παιδιόθεν διακατέχονται ο «ηγέτης» και η ακολουθία του. Όμως η πρόθυμη και κοπιώδης συνδρομή, σ’ αυτή την ευτελή προσπάθεια, μερίδας λειτουργών της Θέμιδας, υπό τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα κατευθυνόμενης παραδημοσιογραφίας, που είχε προνομιακή «πληροφόρηση» και «ενημέρωση» επί απορρήτων εγγράφων της σχετικής δυσώδους δικογραφίας, αποτελεί οδυνηρό στίγμα για την Δικαιοσύνη, που απαιτεί την δίκαιη τιμωρία των ενόχων.
Όταν γίνεται γνωστό ότι οι θυρίδες της συζύγου του Αντώνη Σαμαρά (μιας υποδειγματικής κυρίας, που «διδάσκει» πως πρέπει να διάγουν και να συμπεριφέρονται οι σύζυγοι των πολιτικών ανδρών), αλλά και του αδελφού του, ανοίχθηκαν με μεθοδολογία «ριφιφί», από τον συνεργάτη της Εισαγγελέως Διαφθοράς Χρήστο Τζούρα, ενώ η Γεωργία Σαμαρά απουσίαζε στο εξωτερικό και ο Αλέξανδρος Σαμαράς νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, τότε δημιουργείται η απόλυτη βεβαιότητα ότι κάποιοι επίορκοι λειτουργοί ενεργούν με γνώμονα, όχι την αναζήτηση της αληθείας και την απονομή Δικαιοσύνης, αλλά την εξυπηρέτηση σκοτεινών σκοπιμοτήτων και επιδιώξεων. Επομένως, είναι η ανάγκη προστασίας του ίδιου του κράτους δικαίου που επιβάλλει επιτακτικά την ανάγκη εξαντλητικής διερεύνησης της όλης διαδικασίας, όπως αυτή οργανώθηκε, κατευθύνθηκε και υλοποιήθηκε από την Τουλουπάκη και τους συνεργάτες της, με προφανή σκοπό να «δικαιώσει» την ονείρωξη Παπαγγελόπουλου περί του, δήθεν, μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους… Για να μάθουμε επί τέλους τι σημαίνει «διαφθορά» και ποιοι είναι πράγματι οι διεφθαρμένοι…
Η επιμονή του Αντώνη Σαμαρά να πάει μέχρι τέλους τους βδελυρούς σκευωρούς και τα πειθήνια όργανά τους εντός των κόλπων της Δικαιοσύνης, είναι προφανές ότι δεν αποβλέπει απλά και μόνον στην παραδειγματική τιμωρία αθλίων υποκειμένων, που, με τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους, θέλησαν να διαμορφώσουν περιβάλλον σταλινικής τρομοκρατίας, με προκατασκευασμένες κατηγορίες, κατευθυνόμενους ψευδομάρτυρες, ενορχηστρωμένα δημοσιεύματα καθεστωτικών εγκαθέτων και βορβορώδη φημολογία εξουσιαστικών και παραεξουσιαστικών αρρωστημένων εγκεφάλων. Αποβλέπει, κυρίως, στην αποκατάσταση της θεσμικής ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και στην επιστροφή της στον συνταγματικώς κατοχυρωμένο ρόλο της ως προστάτιδας της νομιμότητας, των δικαιωμάτων των πολιτών και της σύννομης λειτουργίας των κρατικών οργάνων, με άλλα λόγια στην επιβολή και την κυριαρχία του κράτους δικαίου.
Υπό αυτή την έννοια, η επιβεβαιωθείσα πρόθεση του Αντώνη Σαμαρά για την πλήρη διερεύνηση του σε βάρος του κατασκευασμένου σκανδάλου και για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων εμπεριέχει υψίστης σημασίας ηθική επιταγή, η εκπλήρωση της οποίας θα είναι μια ακόμη προσφορά προς την χώρα.-
Ο Διονύσης Καραχάλιος είναι δικηγόρος
