Η λαϊκή σοφία του λαού μας είναι εξαιρετική. Μία από τις όμορφες παροιμίες της λέει: «έπιασα έναν κλέφτη τον αφήνω αλλά δεν με αφήνει»…
Κι αν εν τέλει δεν είναι κλέφτης και είναι παιδεραστής ,παιδόφιλος;; Εντάξει θα αναλάβει η δικαιοσύνη ,αλλά άλλο είναι να είναι ένας τσοπάνος ψηλά στον Κίσσαβο, κι άλλο είναι να είναι ένας πρωταγωνιστής του θεάτρου… Να έχει φωτογραφηθεί με τη μισή βουλή και να έχει φάει και να έχει πιει παρέα με πολλούς από τους εθνοσωτήρες μας… Και κάποιοι να είναι του ίδιου συναφιού, αλλά λατρεμένοι από τους ψηφοφόρους και στυλοβάτες παρατάξεων… Έλα ντε τι κάνεις;
Θυσιάζεις την Ιφιγένεια για να φυσήξουν ούριοι άνεμοι στο κόμμα ,και να πλεύσει αναγεννημένο στις εκλογές; Η θα έχει τίποτε φωτογραφίες μαζί του… με τίποτε δικούς μας, και να μας πάρει ο διάολος τον πατέρα και ο ψηφοφόρος με τις πέτρες;; Οπότε μάλλον κάνεις τον κινέζο, και σιγά-σιγά προσπαθείς να γυρίσεις τα ΜΜΕ που μόλις είδαν σπέρμα και αίμα, ξέχασαν ότι είναι της παράταξης που τους τρέφει, και πέσανε με τα μούτρα…
Βγάζεις και όσα θαρραλέα παπαγαλάκια έχεις να λένε ότι φταίνε οι γονείς που τους βίασαν τα παιδιά, γιατί τα είχαν αμολητά στην πλατεία, και γενικά με κάθε τρόπο πρέπει να πέσει στα μαλακά ο πρωταγωνιστής, για να μη γίνεις εσύ κομπάρσος της πολιτικής και πας στα ψηλά έδρανα να παίρνεις τον αέρα σου… Οπότε μην περιμένετε πολλά ξεκαθαρίσματα!
Όπως πολύ σοφά είπε κάποιος, η δικαιοσύνη είναι σαν τον ιστό της αράχνης, τα μικρά έντομα πιάνει, τα μεγάλα σπάνε τον ιστό και την κοπανάνε..
Θόδωρος Γαλανόπουλος
