Ο Δήμος δεν μπορεί να περιμένει, δεν μπορεί να μείνει στάσιμος. Κι αυτό δεν θα συμβεί. Οι πολιτικές επιδιώξεις του καθενός, είναι βέβαιο δεν χωρούν στη… ζυγαριά! Οι προσωπικές στρατηγικές επίσης. Κι είναι ευτύχημα που στην πράξη ο Δήμαρχος Καλαμάτας αποδεικνύει ότι… δε μασάει. Αποδεικνύει ότι ο θεσμός του Δημάρχου δεν μπορεί και δεν πρέπει να «εκβιάζεται» από τον οποιονδήποτε… προσφέρεται για συνεργασία και που στόχο δεν έχει την πόλη αλλά την εξυπηρέτηση προσωπικών του πολιτικών.
Το τι ο «Κλεισθένης» έφερε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ήδη κρίνεται. Όπως επίσης και η αναγκαιότητα της παρέμβασης Θεοδωρικάκου, που επί της ουσίας αφαίρεσε τα… όπλα απ’ όσους επίδοξους αυτοδιοικητικούς νόμιζαν ότι διαρκώς θα «παίζουν» με τον ίδιο το θεσμό.
Κακά τα ψέματα. Η πορεία είναι ξεκάθαρη και στην κατεύθυνση αυτή προφανώς χρειάζεται η συστράτευση όλων των υγιών αυτοδιοικητικών κι όχι μόνο δυνάμεων. Άλλωστε η πόλη, ο Δήμος έχει πολλά και σοβαρά ζητήματα να ασχοληθεί κι είναι σίγουρο ότι για τα μείζονα θα βρεθεί ο κοινός τόπος. Θα βρεθεί το σημείο αναφοράς, μιας και το Δημοτικό Συμβούλιο διαθέτει και ανθρώπους με υψηλό το αίσθημα του καθήκοντος, κι όχι αριβίστες που είδαν την απλή αναλογική ως ευκαιρία πολιτικής… επιβίωσης.
Το… τρένο έχει ξεκινήσει κι είναι βέβαιο ότι στο τέλος αυτής της διαδρομής θα έχει στις θέσεις του όλους εκείνους (από τη Δημοτική Αρχή, την αντιπολίτευση, την κοινωνία) που μάχονται για το καλό του τόπου.
Του Κώστα Β. Τσερεντζούλια
