Η Ρούλα Κορομηλά, η Μεσσήνια παρουσιάστρια επέστρεψε τη φετινή σεζόν τηλεοπτικά μέσα από την συχνότητα του MEGA, παρουσιάζοντας κάθε Σάββατο το «Σπίτι με το MEGA», όπου κρατά συντροφιά στους τηλεθεατές μαζί με λαμπερούς καλεσμένους.
Η ίδια, μετά από χρόνια, έκανε την πρώτη της φωτογράφιση στο περιοδικό ΟΚ!, που κυκλοφορεί με «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» και παραχώρησε, στην οποία μίλησε για όλα.
Η παρουσιάστρια, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην «Κιβωτό του Κόσμου» και στην προσωπική της ζωή, ενώ αποκάλυψε τι είναι αυτό που την πονάει περισσότερο από όσα συμβαίνουν γύρω της.
Διαβάστε ένα απόσπασμα από τη συνέντευξή της
Μεγάλη αίσθηση είχε επίσης προκαλέσει η ανάρτησή σου για την «Κιβωτό του Κόσμου». Πώς νιώθεις παρακολουθώντας την αποδόμηση ενός ανθρώπου που είχες βοηθήσει πολύ;
Δεν με αφορά η όποια αποδόμηση. Όποιος έφταιξε, αν έφταιξε, πρέπει η Δικαιοσύνη να αποφασίσει για αυτό. Δεν θέλω εγώ να στήσω δικαστήριο. Αυτό που με ενδιαφέρει πραγματικά είναι τα παιδιά σε αυτά τα ιδρύματα, και ειδικά όσα έπεσαν θύματα οποιασδήποτε μορφής βίας και παρενόχλησης. Στήριξα την Κιβωτό στα πρώτα της βήματα, αλλά και το 2017 επισκεπτόμουν τη συγκεκριμένη οργάνωση και πρόσφερα, όπως και πολύς κόσμος, τη βοήθειά μου στη φροντίδα των παιδιών. Πήγαινα σε καθημερινή βάση και φρόντιζα τα βρέφη. Πονάει η ψυχή μου να ακούω όλα αυτά τα πράγματα. Νιώθω πόνο και οργή.
Δεν θέλω να πιστέψω πως αυτός ο άνθρωπος που στήριξα κατηγορείται για τέτοιες πράξεις. Αν ισχύουν όλα αυτά, η Δικαιοσύνη να πράξει τα δέοντα και εμείς να παραμείνουμε δίπλα σε αυτά τα παιδιά που δεν φταίνε σε τίποτα. Απαράδεκτο να χρησιμοποιεί κανείς ως δικαιολογία τις παραβατικές συμπεριφορές και το προβληματικό παρελθόν ανηλίκων για να μειώσει τη σοβαρότητα των κατηγοριών. Οι ενήλικες είναι αυτοί που έχουν παραβατικές συμπεριφορές, όχι οι ανήλικοι και τα βρέφη, αν ισχύουν όσα βγαίνουν στη δημοσιότητα. Πρέπει το κράτος να ασκεί ουσιαστικό έλεγχο σε όλες αυτές τις οργανώσεις, να υπάρχει διαφάνεια, ώστε ο κόσμος που θέλει να προσφέρει να ξέρει ότι η βοήθειά του θα πιάσει τόπο.
Τι είναι αυτό που σε πονάει ή σε θυμώνει περισσότερο από όσα συμβαίνουν γύρω σου;
Η κάθε μορφή βίας, διάκρισης και παρενόχλησης με εξοργίζει. Γυναίκες που υποφέρουν στα σπίτια τους και δεν μιλάνε σε κανέναν, θύματα κακοποίησης και γυναικοκτονιών, παιδιά που γίνονται θύματα αρρωστημένων πράξεων από ενήλικες, αλλά και από bullying στον σχολικό τους περίγυρο. Η κακοποίηση των ζώων με θλίβει, με κάνει να ντρέπομαι που συμβαίνει στη χώρα μας ακόμα. Ωστόσο, δεν παύω να ελπίζω και βλέπω τα νέα παιδιά να είναι πολύ πιο ευαισθητοποιημένα, να αντιδρούν και να μην κλείνουν τα μάτια τους σε τέτοιες καταστάσεις. Επίσης, δεν μπορώ να βλέπω ηλικιωμένους να είναι εγκαταλειμμένοι, να βιώνουν αδιαφορία και μοναξιά. Πονάει η ψυχή μου όταν βλέπω αστέγους. Γενικά η δυστυχία των ανθρώπων με αρρωσταίνει, με καταρρακώνει.
Από τη ζωή σου πέρασαν λίγοι άντρες, τουλάχιστον αυτούς που μάθαμε εμείς. Πίστευες στο «για πάντα»; Ήσουν ρομαντική; Είσαι ακόμη;
Ήμουν και παραμένω ρομαντική και θα ήθελα πολύ να πιστεύω στο «για πάντα». Όμως είμαι σκληρά ρεαλίστρια και ξέρω πως το «για πάντα» δεν υπάρχει σε τίποτα, εκτός σπάνιων εξαιρέσεων.
Υπήρξε τελικά σχέση που κατάφερες να κρατήσεις κρυφή;
Ναι, έχω αποφασίσει εδώ και πολλά χρόνια να κρατάω την προσωπική μου ζωή κρυφή, αλλά και υπήρξαν σχέσεις που δεν ήρθαν ποτέ στη δημοσιότητα. Εκτιμώ τους ανθρώπους που βρίσκονται στο πλευρό κάποιου δίχως να επιζητούν τη δημοσιότητα.
Όσο για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω της περιπέτειάς της;
«Πως να μην αλλάξω όταν όλα γύρω μου αλλάζουν; Τα θέματα υγείας, η παύση από τη δουλειά και ο χρόνος που περνά με ωρίμασαν, με έκαναν να αναθεωρήσω πολλά και να αλλάξουν οι προτεραιότητές μου. Με καθοδηγούν πια τα μάτια της καρδιάς μου. Έμαθα να είμαι πιο ανεκτική, να συγχωρώ, να κατανοώ και να δικαιολογώ τους άλλους. Να αγαπάω περισσότερο τους ανθρώπους, αλλά και εμένα την ίδια. Να δίνω σημασία στα πιο απλά και ουσιαστικά πράγματα και να μην ασχολούμαι με μικρότητες. Όταν έχεις φτάσει να παλεύεις για τη ζωή σου, όλα τα υπόλοιπα σου φαίνονται τελείως ασήμαντα. Όπως είπα, τώρα πια θέλω να είμαι εκεί που περνάω καλά. Θέλω να έχω στη ζωή μου ανθρώπους που λένε μόνο αλήθειες.
Από το 2007 δίνω μάχη με ένα θηρίο που ζει μέσα στο σώμα μου. Ξεκίνησε άγριο, επιθετικό και ανέτρεψε τα πάντα στη ζωή μου. Δεν ήμουν, όμως, διατεθειμένη να ηττηθώ. Μου έδειξε τα δόντια του, αλλά του έδειξα κι εγώ τα δικά μου. Το πολέμησα με δύναμη, πίστη και υπομονή. Έκτοτε το ελέγχω με διαρκή αγωγή και το κρατάω σε ύφεση. Έμαθα να ζω μαζί του, όσο δύσκολο κι αν είναι. Εύχομαι να παραμείνει ήρεμο και να μη μου επιτεθεί ξανά»
