Γράφει ο Θέμης Κανελλόπουλος
Αφήνω λίγο τα κεντρικά και σήμερα θα θέσω το εξής…
Εάν υπάρχει μια κατάκτηση στη σύγχρονη πραγματικότητα της Μεσσηνίας, είναι ότι χάσαμε τον στόχο. Δεν υπάρχει κατεύθυνση. Πορεία μπορεί να υπάρχει, αλλά τραβάμε «ντουγρού» και όπου πάει.
Έτσι, το κρίσιμο ερώτημα ταυτοποιείται στα εξής:
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΑΜΑ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ; ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ;
Ειλικρινά τώρα, κάτσε ως πολίτης που έχει ένα σοβαρό «πλεονέκτημα» να ζει και να αναπνέει σε αυτό το μοναδικό τόπο και αναλογίσου -ή και συζήτα στην παρέα σου- τα τρία αυτά ερωτήματα. Στοιχηματίζω πως ακόμη και οι πλέον αιθεροβάμονες δεν πρόκειται να βρουν μονολεκτικές απαντήσεις και στα τρία.
Αντιθέτως, ο “υπερφιαλισμός” της πολιτικής (κομμάτων και αυτοδιοίκησης) μας οδηγεί στα εξής τρία:
- στη διαχείριση του… περίμενε και κάποτε θα έρθουν τα έργα. Όλοι δεσμεύονται να γίνουν και μόλις έρχονται περιμένουν ακόμη. Χορτάσαμε δελτία τύπου και εξαγγελίες, από το «κατόπιν ενεργειών μου περάσαμε στο «ήμουν κι εγώ στην σύσκεψη».
- στη διαχείριση της… καρέκλας. Γιατί «είναι γλυκιά η ρημάδα».
- και στη διαχείριση του θεαθήναι. Γιατί «οι προηγούμενοι ήταν χειρότεροι από εμάς».
Έτσι, η διαπρύσια πολιτική ματαιοδοξία έχει συνθηκολογήσει σε αυτό το παρόν μας, με το να κοιτάζουμε άφατοι τη μοίρα μας να περνάει.
Ειλικρινά τώρα, θέλω να ξέρω τι μεγάλο έγινε τα τελευταία 8 χρόνια, που άφησε στίγμα, στόχο, κατεύθυνση, επένδυση, θέσεις εργασίας. Αναρωτηθείτε και μόνοι σας, οι κομματικοί και αυτοδιοικητικοί «εργολάβοι» της ψήφου και του τόπου μας.
Εάν εξαιρέσει κανείς τα όσα κατάφερε να κάνει ο ιδιωτικός τομέας, οι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, από εκεί και πέρα τίποτε. Ουδέν. Μηδέν εις το πηλίκο. Ούτε ένα… (κατσικο)δρομο. Εδώ θα μου πείτε πως να τον κάνουν, όταν ακόμη και οι “ίδιοι” τσακώνονται μεταξύ τους, θα τα βρουν με τους “απέναντι”;
Την ίδια ώρα βλέπει κανείς τις προοπτικές που προκαλούνται στην Τρίπολη. Η ΒΙ.ΠΕ. της γίνεται διαρκώς τόπος προσέλκυσης επενδύσεων σε τέτοιο βαθμό που επιχειρείται να γίνει διαβαλκανικό κέντρο της βιομηχανίας φαρμάκων. Και κρατήστε αυτό, τις νέες 1.000 θέσεις εργασίας που δημιουργούνται.
Στην Τρίπολη -το γράφω ξανά- δημιουργούνται 1.000 νέες θέσεις οι οποίες παράλληλα θα ανοίξουν κι άλλες δραστηριότητες στην τοπική οικονομία. Και αναλογιστείτε τη δομική αντιστοιχία αυτού σε σχέση με τον πληθυσμό, τι σημαίνει για την εξέλιξη της περιοχής.
Αυτό φυσικά οφείλεται στη διάθεση των επιχειρηματιών, αλλά καθορίζεται από τις συνθήκες και την «προσελκυστικότητα» που διαμορφώνει για την περιοχή του και ο Κώστας Βλάσης που ανοίγει τον… δρόμο. Και στο βαθμό των αρμοδιοτήτων που του αναλογούν ακολουθεί και ο Κώστας Τζιούμης.
Οπότε αγαπητοί «δελτιοτυπάκηδες»…
Ή κάντε το όπως ο… Κώστας, αφού δεν μπορείτε αλλιώς, ή πάμε «ντουγρού» με τον αυτόματο πιλότο των πλεονεκτημάτων της περιοχής μας και όπου… βγει.
