Του Θανάση Κ.
Ξέρετε το γνωστό ανέκδοτο με το λαγό και την τίγρη.
Θα το επαναλάβω όσο πιο “κόσμια” γίνεται…
Ο λαγός λοιπόν, τριγυρνούσε στο δάσος και… “κακολογούσε” την τίγρη.
Συναντούσε τον σκαντζόχοιρο, τον ρώταγε ο σκαντζόχοιρος τι κάνει, και ο λαγός απαντούσε βαριεστημένα ότι πλήττει όλη μέρα κι όταν βαριέται αφόρητα έχει …«ερωτική συνεύρεση» με την τίγρη!
Κι ύστερα από λίγο, συναντούσε την αλεπού, και τα ίδια.
Τον ρώταγε η αλεπού, τι κάνεις λαγέ, κι αυτός επαναλάμβανε πως όταν βαριέται αφόρητα έχει “ερωτική συνεύρεση” με την τίγρη.
Τα ίδια με τον τσαλαπετεινό, τα ίδια με την αρκούδα, τα ίδια με τον αγριόχοιρο και τα υπόλοιπα ζώα του δάσους…
Όλα τον ρώταγαν – τι κάνεις λαγέ; – κι αυτός μονότονα απαντούσε ότι για να διασκεδάσει την πλήξη του έχει “ερωτικές συνευρέσεις” με την τίγρη.
Ώσπου τα έμαθε η τίγρης – που ούτε να τον φτύσει το λαγό – κι έγινε έξαλλη.
Μια και δυο τον βρίσκει σε ξέφωτο να λιάζεται και τον ρωτά οργισμένη:
— Τι κάνεις, λαγέ;
Κι ο λαγός τρέμοντας αρχίζει να ψελλίζει:
— Τι να κάνω, βαριέμαι αφόρητα όλη μέρα…
— Κι όταν βαριέσαι τι ακριβώς κάνεις; Επιμένει η τίγρης γρυλίζοντας πια…
— Ε, όταν βαριέμαι… λέω και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα, απαντά ο λαγός ξέπνοος…
Κι έτσι, αυτό το «λέμε και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα…» έγινε σύμβολο αμηχανίας και φόβου.
* Την περασμένη Πέμπτη, δηλαδή την ημέρα επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, ζήσαμε αληθινό “ψυχόδραμα” στα ελληνικά μίντια.
Τις πρώτες ώρες, μια σαρωτική προπαγάνδα, από τα συστημικά ΜΜΕ, – που θύμιζε άλλα καθεστώτα κι άλλες εποχές – διαλαλούσε ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις «γύρισαν επί τέλους σελίδα»!
Με τη Συμφωνία Φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αλλά ΔΕΝ πρόλαβαν να χαρούν το «αφήγημά» τους…
Γιατί διαψεύστηκε!
Από την απλή ανάγνωση του ίδιου του κειμένου της «Συμφωνίας»…
Η οποία ΔΕΝ ήταν «Σύμφωνο Φιλίας», όπως αρχικά αναφέρθηκε.
Ήταν Διακήρυξη αρχών «περί σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας».
Ένα γενικόλογο κείμενο, που ΔΕΝ συνιστά «Συμφωνία» για ο,τιδήποτε, αφού δεν δεσμεύει κανένα για τίποτα!
Κι αν έχετε την παραμικρή αμφιβολία, διαβάστε τι λέει στο τέλος (κατά λέξη):
«Αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα Μέρη κατά το Διεθνές Δίκαιο. Καμία Πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη…»
Μ’ άλλα λόγια το λέει και το ίδιο το κείμενο με τον πιο σαφή τρόπο:
-ΔΕΝ είναι Συμφωνία. Είναι… «Διακήρυξη»!
-Δεν δεσμεύει κανένα, δεν παράγει υποχρεώσεις ή δικαιώματα για κανένα.
Από νομική άποψη είναι ένα απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ!
Κι επειδή δεν μπορεί να την επικαλεστεί κανείς μελλοντικά,
ούτε για να λύσει προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών,
ούτε για να καταγγείλει την άλλη πλευρά,
ούτε για να χτίσει συμμαχίες με τρίτους,
άρα και από Πολιτική άποψη, επίσης είναι ένα ΤΙΠΟΤΑ!
Είναι όπως έλεγε ο λαγός στην τίγρη:
«λέμε και καμιά… σαχλαμάρα» για να περνάει η ώρα!
Γι’ αυτό το ΤΙΠΟΤΑ πανηγύρισαν προς στιγμήν οι γνωστοί «παπαγάλοι» των Αθηνών.
Για μια «διακήρυξη περί φιλίας» και άλλων τινών, που η ίδια διευκρινίζει ότι δεν έχει καμία αξία.
* Για κακή τους τύχη, τους άδειασε την άλλη μέρα ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας (σήμερα) και υπουργός Εξωτερικών πριν λίγους μήνες, Νίκος Δένδιας.
Ο οποίος προειδοποίησε ότι «ΔΕΝ πρέπει να ξεχνάμε πως η Τουρκία ΔΕΝ άλλαξε!»
Άρα τσάμπα πανηγύριζαν κάποιοι.
* Κι ύστερα από λίγο βγήκε ο ίδιος πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και τους κεραυνοβόλησε:
«Η Ειρήνη δεν εξαγοράζεται με παραχώρηση κυριαρχίας. Ούτε με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται ποικίλες ερμηνείες, ικανές να ενθαρρύνουν την Τουρκία – ή οποιονδήποτε σύμμαχο, εταίρο, ή τρίτο, να νομίσει ότι με αντίτιμο την μείωση της έντασης είμαστε πρόθυμοι να ενδώσουμε σε αξιώσεις ή πιέσεις εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ούτε βέβαια, του αυτονοήτου δικαιώματος άμυνας και αποτροπής για κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους…»
* Ο Αντώνης Σαμαράς δεν χρειάστηκε να πει τίποτα αυτή τη φορά. Ό,τι είχε να πει το είχε πει πριν δέκα μέρες: με χώρα που σε απειλεί και δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος σου – δηλαδή με χώρα που φέρεται ως «πειρατής» – ΔΕΝ υπογράφεις… «Σύμφωνα φιλίας», όσο παραμένουν τα τετελεσμένα…
Έτσι κι αλλιώς, καμία «Συμφωνία» δεν υπογράφηκε.
Ούτε μπορούσε άλλωστε.
Αφού η Τουρκία ΔΕΝ άλλαξε, όπως λέει και ο κ. Δένδιας…
Κι έτσι έμειναν να πανηγυρίζουν τη «Συμφωνία» που ΔΕΝ ήταν Συμφωνία…
Όσοι λένε “καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα”…
Το πράγμα θα μπορούσε να τελειώσει εκεί.
Αλλά δυστυχώς αυτό το «Τίποτα» που υπογράφηκε δεν ήταν και τόσο «αθώο»:
* Για παράδειγμα όταν η Διακήρυξη αγγίζει τις διμερείς ελληνοτουρκικές διαφορές αναφέρει κατά λέξη:
«Τα μέρη θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»
Σημειώστε: καμία αναφορά στο Διεθνές Δίκαιο, ή στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ή σε προσφυγή σε Διεθνές Δικαστήριο.
Η μόνη αναφορά στο Διεθνές Δίκαιο που γίνεται στο κείμενο που υπογράφηκε, είναι στο τέλος, όταν διευκρινίζει ότι αυτή η “Διακήρυξη” ΔΕΝ είναι Συμφωνία και δεν συνιστά μέρος του Διεθνούς Δικαίου, όπως συμβαίνει με τις άλλες Συμφωνίες.
Και μια ακόμα σε διεθνές ΑΡΧΕΣ δικαίου. Όχι στο Διεθνές Δίκαιο…
Κι αυτή η λεπτομέρεια έχει τη σημασία της. Γιατί η “αρχές Δικαίου” από μόνες τους δεν κατοχυρώνουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας τα κατοχυρώνει σαφώς (στο άρθρο 121), αλλά αυτό δεν το έχει υπογράψει η Τουρκία και ως εκ τούτου δεν το αναφέρει η “Διακήρυξη” που υπογράψαμε μαζί της.
Εδώ λοιπόν κάναμε μια μικρή “έκπτωση”. Όχι και τόσο “μικρή”, βέβαια…
* Σημειώστε, ακόμα ότι η Τουρκία έχει διακηρύξει casus belli κατά της Ελλάδας, πράγμα που απαγορεύει ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών – τον οποίο έτσι η Τουρκία διαχρονικά παραβιάζει.
Και σήμερα “διακηρύσσουμε” ότι θα επιλύουμε τα προβλήματα μας “φιλικά” μαζί της, σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές του ΟΗΕ, την ώρα που η ίδια μας απειλεί επισήμως, παραβιάζοντας τη Χάρτη του ΟΗΕ (άρθρο 2 παράγραφος 4 που απαγορεύει casus belli)!
Ή αλλιώς… “λέμε και καμιά σαχλαμάρα για να περνάει η ώρα”!
* Πράγματι, αυτό το παράδοξο ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι και τόσο “αθώο”.
Δηλαδή, ενώ δεν έχει καμία νομική υπόσταση (ως συμφωνία), έχει πολιτική σημασία που μπορεί να αποδειχθεί επιζήμια για μας.
— Για παράδειγμα, η Ελλάδα ήταν και παραμένει “εγγυήτρια δύναμη” για την Κυπριακή Δημοκρατία. Όπου η Τουρκία παραμένει εδώ και 50 χρόνια Κατοχική δύναμη, κι έχει καταδικαστεί από τα Ηνωμένα Έθνη κατ’ επανάληψιν.
Τι σημαίνει όταν η Ελλάδα, υπογράφει μια “Διακήρυξη περί Φιλίας” με την Τουρκία που είναι κατοχική δύναμη στην Κύπρο;
Μπορεί κάποιος να το ερμηνεύσει ότι αποδυναμώνεται η συνεχιζόμενη τουρκική παρανομία στην Κύπρο.
— Η Τουρκία επίσης έχει υπογράψει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο με μια σκιώδη κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία δεν έχει καν την έγκριση της Λιβυκής Εθνοσυνέλευσης! Το τουρκολυβικό μνημόνιο θεωρείται παράνομο από τη διεθνή κοινότητα. Και θίγει πρωτίστως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Η Τουρκία υφάρπαξε για τον εαυτό της κυριαρχικά δικαιώματα ελληνικής δικαιοδοσίας και έδωσε στη Λιβύη κυριαρχικά δικαιώματα ελληνικής δικαιοδοσίας.
Αν μετά από αυτά – και χωρίς να πάρει πίσω το τουρκολυβικό μνημόνιο η Άγκυρα – η Ελλάδα υπογράφει “Διακήρυξη περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας” μαζί της, κάποιος μπορεί να πει ότι η παρανομία του τουρκολυβικού μνημονίου “ακυρώνεται” από την χώρα που κυρίως θίγεται: από την Ελλάδα!
Η Τουρκία έτσι ακριβώς θα το χρησιμοποιήσει…
— Επίσης η Τουρκία προσπαθεί να “δελεάσει” την Αίγυπτο, προσφέροντάς της τμήμα της ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου, που βρίσκεται σε ελληνική δικαιοδοσία, και υφαρπάζοντας το υπόλοιπο η ίδια.
Η Αίγυπτος ως τώρα ΔΕΝ έχει δεχθεί να μοιράσει μαζί με την Τουρκία την ΑΟΖ ελληνικής δικαιοδοσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αν μετά από όλα αυτά, χωρίς να έχουν σταματήσει η προκλήσεις και χωρίς να έχουν αρθεί τα τετελεσμένα που δημιουργούνται εκεί, η Ελλάδα υπογράφει “Διακήρυξη περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας με την Άγκυρα”, γιατί η Αίγυπτος να μην αποδεχθεί τελικά την τουρκική πρόταση;
Γιατί η Αίγυπτος να μην δεχθεί να υφαρπάξει κι εκείνη την ελληνική ΑΟΖ που η Τουρκία καταπατά και η Ελλάδα δεν υπερασπίζεται;
Δεν λέμε ότι θα συμβεί αναγκαστικά κάτι τέτοιο.
Είναι πιθανό η Αίγυπτος να μην “ενδώσει στον πειρασμό”, γιατί η ίδια έχει σοβαρά προβλήματα με την Τουρκία…
Αλλά εμείς μόνοι μας υπονομεύουμε τη θέση μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Δεν είναι που ΔΕΝ τα υπερασπιζόμαστε.
Είναι που υπογράφουμε ΜΗ δεσμευτικές “Διακηρύξεις περί Φιλίας” με αυτούς που ανοιχτά τα καταπατούν κι εξακολουθούν να το κάνουν…
Έχει δίκιο λοιπόν ο Κώστας Καραμανλής που υπογράμμισε ότι η Ειρήνη δεν εξαγοράζεται με ασαφείς διατυπώσεις που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες δίνοντας την εντύπωση (προς την Τουρκία ή προς τρίτους), ότι για να μειωθεί η ένταση ενδίδουμε σε πιέσεις “σε βάρος της κυριαρχίας μας ή κυριαρχικών μας δικαιωμάτων”.
* Και κάτι τελευταίο:
Όταν το κείμενο της Συμφωνίας αναφέρει κατά λέξη: “Τα μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της Διακήρυξης ή να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότηας στην περιοχή τους”, τι ακριβώς εννοεί;
— Για παράδειγμα, θα μπορούμε να αναχαιτίζουμε τα τουρκικά αεροσκάφη που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο (χωρίς να κάνουν υπέρπτηση πάνω από κατοικημένα νησιά), ή θα μας πουν ότι τους “προκαλούμε”;
–Το ελληνικό Ναυτικό θα μπορεί να κάνει γυμνάσια στο Αιγαίο, ή θα πρέπει να κινείται αυστηρά μέσα στα 6 μίλια για να μην υπονομεύσει “το πνεύμα και το γράμμα της Διακήρυξης φιλίας”;
— Θα μπορούμε να προστατεύουμε ερευνητικά σκάφη νοτίως της Κρήτης από τουρκικά σκάφη που τα παρενοχλούν, ή θα μας πουν ότι “υπονομεύουμε την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή”;
— Κι αν η Τουρκία προχωρήσει σε έρευνες εντός ελληνικής δικαιοδοσίας ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου, εμείς μπορούμε να… διαμαρτυρηθούμε, ή θα μας πουν ότι τους “προκαλούμε” κι από πάνω;
Γενικά τι ακριβώς υπογράψαμε;
Ότι η Τουρκία θα εξακολουθήσει να κάνει ό,τι ακριβώς κάνει ως τώρα – αφού δεν πήρε πίσω τίποτα – κι εμείς δεσμευτήκαμε να μην αντιδράμε, με μια “συμφωνία” που πρώτον ΔΕΝ είναι Συμφωνία και δεύτερον ΔΕΝ είναι καθόλου “δεσμευτική”;
Πράγματι αυτό το ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι και τόσο “αθώο”…
Ο Σαμαράς τους προειδοποίησε σαφέστατα και εκ των προτέρων.
Εν μέρει εισακούστηκε, γιατί δεν υπέγραψαν τίποτα δεσμευτικό.
Ο Καραμανλής τους τα έχωσε.
Ο Δένδιας έσπευσε να συγκρατήσει όσους πανηγυρίζουν.
Η Ντόρα βγαίνει και δηλώνει ότι… διαφωνεί με το Σαμαρά.
Και η αντιπολίτευση δεν είπε τίποτα απολύτως!
Κι άλλο ένα ΤΙΠΟΤΑ (επίσης όχι και τόσο “αθώο”…)
Γενικά είμαστε μια “πολύ ωραία ατμόσφαιρα” που έλεγε και ο αξέχαστος Ντίνος Ηλιόπουλος.
