Του Θανάση Κ.
Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτης έδωσε συνέντευξη σε τηλεοπτικό κανάλι και… ξεπέρασε τον εαυτό του.
Μπορεί να ξεπεράσει τον εαυτό του ένας υπουργός Εξωτερικών που έχει ήδη διακηρύξει ότι δεν τον νοιάζει ακόμα κι αν τον πουν… μειοδότη;
Πολλοί πίστευαν ότι δεν μπορεί. Το είχε ήδη “τερματίσει”!
Κι όμως, αποδείχθηκε ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο…
Τούτη τη φορά δεν βγήκε να τα “μαζέψει”.
Βγήκε για να περάσει στην “αντεπίθεση”… ο καψερός!
Να ζητήσει και τα ρέστα απ’ όσους του άσκησαν κριτική (Σαμαράς, Καραμανλής, Βαληνάκης κλπ.)
Και πότε ακριβώς βγήκε να ζητήσει τα ρέστα;
Όταν η κριτική που του άσκησαν έχει ήδη επιβεβαιωθεί! Πλήρως…
Τι είπε ο – “κι ας με πουν μειοδότη”- υπουργός μας, τρομάρα του;
Ότι ποτέ δεν είχαν γίνει στην Ελληνική Εξωτερική Πολιτική, όσα έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια επί των ημερών του!
Και σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
Όντως ποτέ η Εξωτερική μας πολιτική δεν είχε φάει τόσα “χαστούκια” όσα εισέπραξε τα τελευταία δύο χρόνια.
Επί των ημερών του και εξ αιτίας της Πολιτικής του…
Από την Τουρκία που επιβάλλει συνεχώς νέα τετελεσμένα σε βάρος μας παντού. Κι από την Αλβανία ακόμα.
Από την Αίγυπτο, από τη Λιβύη (και από τις δύο “κυβερνήσεις” της), από την Ιταλία κι από την Γαλλία – που όλες αρχίζουν πια να συνεργάζονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανοιχτά με την Τουρκία.
Μόνο το Ισραήλ παραμένει ακόμα στο πλευρό μας, αλλά εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε να τους αποξενώσουμε κι αυτούς!
* Ο κ. Γεραπετρίτης υπερηφανεύεται ότι έφυγε από την “ακινησία” και προσχώρησε στην “κινητικότητα”, λέει….
Όμως η κινητικότητα από μόνη της δεν είναι αναγκαστικά “αρετή” στην Εξωτερική Πολιτική.
Κινητικότητα χωρίς κόκκινες γραμμές είναι ανερμάτιστη…
Κινητικότητα έχουν και οι… χορεύτριες της κοιλιάς! Και οι χορεύτριες του poll dancing δείχνουν φοβερή κινητικότητα. Δεν τις θεωρεί κανείς “πρότυπα” άσκησης Πολιτικής…
* Κινητικότητα είχε επαγγελθεί και ο Νέβιλ Τσάμπερλαιν που πήγε να λύσει στο Μόναχο τα προβλήματα με τη Ναζιστική Γερμανία. Και γύρισε πίσω, το 1938, πανηγυρίζοντας ότι “έφερε την Ειρήνη στην Ευρώπη για… μια γενιά”!
Και αντί να φέρει την Ειρήνη ήλθε ο Πόλεμος ένα μόλις χρόνο αργότερα (1939)!
Πάντα ο Κατευνασμός προσπαθεί με διπλωματικές ακροβασίες και νομικισμούς να λύσει προβλήματα ισορροπιών ισχύος. Και πέφτει στο κενό, γιατί τις ισορροπίες εξακολουθούν να τις υπονομεύουν αναθεωρητικές δυνάμεις…
Και πάντα ο Κατευνασμός ενθαρρύνει τον επιτιθέμενο να κάνει το επόμενο βήμα.
Αφού μπορεί να κερδίζει όσα διεκδικεί χωρίς να ρισκάρει, θα συνεχίζει να διεκδικεί. Κι άλλα…
* Από τον καιρό που έδειξε “κινητικότητα” η Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, δηλαδή από τον καιρό που υπέγραψε την “Συμφωνία των Αθηνών”, συνέβησαν με ανατριχιαστική ακρίβεια, όλα όσα προειδοποιούσαν και ο Σαμαράς και ο Καραμανλής ότι θα συμβούν σε βάρος της Ελλάδας!
— Η Τουρκία επέβαλε τη “Γαλάζια Πατρίδα” απαγορεύοντας στην Ελλάδα να ποντίσει καλώδια έξω από την Κάσο, σε ελληνική ΑΟΖ.
— Η Τουρκία επέβαλε στην Ελλάδα να κάνει θαλάσσια πάρκα εντός των (περιορισμένων) χωρικών υδάτων της στο Αιγαίο, ενώ η ίδια η Τουρκία ανακήρυξε δικά της θαλάσσια πάρκα και εκτός των δικών της χωρικών υδάτων!
— Η Τουρκία διακήρυξε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει τίποτα στο Αιγαίο χωρίς την άδεια της Τουρκίας.
— Η Τουρκία προσέγγισε το καθεστώς της Ανατολικής Λιβύης, του Χαφτάρ, με τον οποίο ήταν πριν στα μαχαίρια.
Χάσαμε ένα δυνητικό σύμμαχο – ο Χαφτάρ παρακαλούσε να συνεργαστεί με την Αθήνα, αλλά είχε φάει πόρτα από το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Τόση “κινητικότητα”: διώχνουμε τους εχθρούς του εχθρού μας και ανακηρύσσουμε σε “φίλο μας” τον κατ’ εξοχήν εχθρό μας!
— Η Τουρκία προσέγγισε και την Αίγυπτο. Κι αρχίζει ήδη να υπάρχει κάποια συνεργασία μεταξύ τους, πράγμα επίσης πρωτόγνωρο δεδομένης της αντιπαλότητας που υπήρχε ως τώρα μεταξύ του καθεστώτος Σίσι και του Ερντογάν.
— Η Τουρκία κατάφερε και μια – μικρή ακόμα αλλά διόλου αμελητέα – μετακίνηση του Γάλλου Προέδρου Μακρόν, υπέρ της Τουρκίας. Κι αυτό πρωτοφανές, δεδομένου ότι η Ελλάδα πριν λίγα χρόνια είχε υπογράψει διμερή συμφωνία αμυντικής αρωγής με την Γαλλία.
Κι επειδή η Ελλάδα από την Τουρκία και μόνο απειλείται, η Συμφωνία εκείνη στρεφόταν εμμέσως εναντίον της Τουρκίας κι είχε εξοργίσει τότε τον Ερντογάν. Κι αυτό κατάφεραν να το ανατρέψουν…
Στο μεταξύ η Ελλάδα κήρυξε τη… “φιλία” της με την Τουρκία, με αποτέλεσμα η μεν Τουρκία να αποθρασυνθεί εναντίον μας, ενώ όλοι οι άλλοι δυνητικοί σύμμαχοι της Ελλάδας στην περιοχή – Σίσι, Μακρόν, Χαφτάρ – να μετακινηθούν υπέρ της Τουρκίας.
Αφού η Ελλάδα στέλνει το μήνυμα ότι “τα βρίσκει” με την Τουρκία ή οποία την απειλεί, γιατί να μην τα βρουν με την Τουρκία και όλοι οι υπόλοιποι;
Με την κινητικότητα του κ. Γεραπετρίτη η Ελλάδα έγινε “παρακολούθημα” της Τουρκίας! Κι έπαψε να ενδιαφέρει όλα τα άλλα κράτη που έψαχναν να βρουν – για δικούς τους λόγους – στήριγμα για να σταματήσουν τη Τουρκία.
Αποθρασύναμε τον εχθρό μας και απομακρύναμε όλους τους δυνητικούς συμμάχους μας.
Αυτή την κριτική άσκησαν σε βάρος της κινητικότητας οι επικριτές του Γεραπετρίτη. Και αποδείχθηκε ότι είχαν δίκιο 100%!
* Τα “προηγούμενα χρόνια”, με όλες τις αδυναμίες της, η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική είχε καταφέρει να κρατάει κάποιες κόκκινες γραμμές.
Δεν αρκεί βέβαια. Αλλά τουλάχιστον τις κρατούσε.
Τώρα υποχωρεί παντού. Απέναντι σε μια Τουρκία που αποθρασύνεται χωρίς προηγούμενο…
Όποιος προσχωρεί στον Κατευνασμό, δεν το ομολογεί ευθέως. Φτιασιδώνει τη φοβικότητα του ως “αρετή”. Και το ονομάζει “κινητικότητα”.
Πράγματι, είναι η πρώτη φορά στα 200 και πλέον χρόνια της Ιστορίας της ως Ελεύθερο κράτος, που η Ελλάδα υιοθέτησε τόσο ενδοτική πολιτική έναντι της Τουρκίας. Και το παρουσιάζουν ως πρωτοφανές “επίτευγμα” μάλιστα…
Πρωτοφανές είναι όντως! Αλλά κατόρθωμα ΔΕΝ είναι…
Μάλλον ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ το λες!
* Θυμήθηκε και το παράδειγμα του σκαντζόχοιρου και της αλεπούς ο κ. Γεραπετρίτης.
Η Ελλάδα ήταν ως τώρα “σκαντζόχοιρος”, λέει…
Έβγαζε αγκάθια, αλλά δεν έκανε τίποτα άλλο.
Ενώ η αλεπού – που δεν έχει αγκάθια, έχει όμως πονηριά – βρίσκει άλλες “λύσεις”.
Μια παρατήρηση μόνο.
Τον σκαντζόχοιρο που βγάζει αγκάθια ποτέ δεν τον πείραξε, ούτε λύκος, ούτε φίδι. Ακριβώς γιατί βγάζει αγκάθια.
Η αλεπού όμως, μόνο καμιά κότα μπορεί να βουτήξει από τα κοτέτσια.
Δεν μπορεί να τα βάλει ούτε με λύκους ούτε με φίδια.
* Το να κρατάς τις κόκκινες γραμμές σου – σίγουρα δεν αρκεί. Πρέπει να κάνεις κάτι ΠΑΡΑΠΑΝΩ, να δημιουργείς συμμαχίες να εξοπλίζεσαι, να εκμεταλλεύεσαι ευκαιρίες σε βάρος του αντιπάλου σου κλπ.
Ο κ. Γεραπετρίτης δεν έκανε κάτι παραπάνω. Δεν έκανε ούτε αυτό που έκαναν όλοι οι προηγούμενοι. Έπαψε να κρατά τις κόκκινες γραμμές.
Κατάργησε τις κόκκινες γραμμές!
Διακήρυξε πώς είναι “φίλη” του η χώρα που πρωτίστως απειλεί την Ελλάδα.
Και τη στιγμή που μας απειλούσε περισσότερο από ποτέ!
Πράγμα που δεν έχει κάνει ποτέ καμία χώρα στον κόσμο…
Κατάργησε την Ελλάδα ως ύπαρξη, ως υπόσταση και ως ρόλο στην περιοχή μας.
Κι αυτό πράγματι, δεν το είχε κάνει ποτέ κανείς στο παρελθόν…
ΥΓ. 1 Η ζημιά που ήδη έγινε είναι ακόμα αναστρέψιμη. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να σταλεί το μήνυμα προς τα έξω, ότι όσοι “εξαφάνισαν” την Ελλάδα από τον προσκήνιο έχουν πάει σπίτι τους!
Γιατί όσο παραμένουν, η Ελλάδα διεθνώς δεν υπάρχει.
Είναι “μαύρη τρύπα” στο χάρτη.
Δεν την υπολογίζει κανείς.
ΥΓ.2 Παρεμπιπτόντως ο Κώστας Καραμανλής κράτησε τις κόκκινες γραμμές της Ελλάδας στο Μακεδονικό το 2008 στο Βουκουρέστι. Πράγμα που ΔΕΝ έκανε ο Τσίπρας με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και ο Αντώνης Σαμαράς, μέσα από τη μέγγενη των μνημονίων, προχώρησε στις στρατηγικές συμμαχίες Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, και Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Συμμαχίες που η σημερινή κυβέρνηση αποδυναμώνει…
Όντως, αυτά που έκανε ο κ. Γεραπετρίτης ΔΕΝ τα έκαναν οι προηγούμενοι…
Κι αυτά που έκαναν οι προηγούμενοι δεν τα μπορεί – ούτε καν τα διανοείται – ο κ. Γεραπετρίτης…
ΥΓ.3 Το 1890, όταν ο νέος Κάϊζερ Γουλιέλμος ο Β’ απομάκρυνε τον Μπίσμαρκ από τη Καγκελαρία της Γερμανίας (μετά από 30 χρόνια στη θέση αυτή), ο ίδιος ο Μπίσμαρκ ρώτησε ποιός τον αντικατέστησε.
— Δύο καθηγητές, του απάντησαν κάπως αόριστα.
Και τότε ο Μπίσμαρκ αναφώνησε το γνωστό εκείνο:
— Zwei professoren, Vaterland ferloren.
Δύο καθηγητές, πάει χάθηκε η Πατρίδα.
Ο κ. Γεραπετρίτης απέδειξε ότι και με ΕΝΑΝ μόνο professoren η ζημιά είναι το ίδιο “εγγυημένη”…
