Πριν από λίγες ημέρες, ο Ανάργυρος Μαριόλης αναδείχθηκε «Καλύτερος Οικογενειακός Ιατρός» στον Kόσμο για το 2021 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Οικογενειακών Γιατρών, WONCA. Εδώ και δέκα χρόνια, διευθύνει το Κέντρο Υγείας στην Αρεόπολη. Γράφει στο Travel.gr για τη Μάνη και τους ανθρώπους της, για τη δύναμη που του δίνουν σε καθημερινό επίπεδο και για τις ομορφιές αυτού του ιδιαίτερου μέρους της ελληνικής γης.
«Μάνη, η ωραία κι εμείς»
Μάνη. Εκεί που το ηλιοβασίλεμα, η φουρτούνα και τα στοιχεία της άγριας φύσης συμφιλιώνονται καθημερινά, αντλώντας δύναμη και κουράγιο, κοιτάζοντας με στοργή τον άνθρωπο.
Αποδέχθηκα για λογαριασμό της Μάνης την τιμή να βοηθήσω για την ανασυγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη συγκεκριμένη περιοχή κι άμεσα έσπευσα να της την ανταποδώσω. Είναι συγκινητικό να προσφέρεις υπηρεσίες υγείας σε έναν από τους πιο όμορφους ακριτικούς βράχους της χώρας μας. Από τις πρώτες ημέρες που βρέθηκα εδώ, ξαναοργάνωσα τη ζωή μου στη συνομωσία του ονείρου.
Καθημερινά, οδηγός μου είναι ο πουνέντες του Ταινάρου. Καθισμένος 10 χρόνια σε τούτο το ακρωτήρι, με θέα το φάρο που αέναα φωτίζει το δρόμο στις θάλασσες, αναζήτησα κι εγώ τον άνθρωπο μέσα από τον πήλινο λύχνο του Κέντρου Υγείας Αρεόπολης που όλα αυτά τα χρόνια προσπαθεί να επιτελέσει τον προορισμό του. Αγαπώντας με έναν απελπισμένο έρωτα αυτήν την ακριτική γη όσο και τους λησμονημένους κατοίκους της, επικεντρώθηκα όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με τους συνεργάτες μου, στη μεγαλύτερη ανάγκη για φροντίδα, αγάπη, προστασία που έχει ο πολυτιμότερος πυρήνας αυτού του τόπου, ο άνθρωπος.
Για έναν γιατρό που ζει στη Μάνη πολλές φορές όλα γίνονται ένα: η μοναξιά, ο κίνδυνος και η αναγκαιότητα της αποστολής μου. Η αγάπη γι΄ αυτόν τον τόπο είναι πάνω από την αποτυχία. Το καθήκον και η ευθύνη για την ιατρική προσφορά έχουν θεσμοθετηθεί από τους ίδιους τους Μανιάτες. Μέσα από την εμπειρία και τη γνώση του λάθους διαμορφώθηκε η ανάγκη για δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου ποιοτικών υπηρεσιών υγείας. Γι΄αυτό, ο εραστής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη Μάνη, όφειλε να γίνει αιρετικός και παράνομος και να ταλαντευτεί άπειρες φορές για να ξανασταθεί όρθιος. Τα θεμέλια μου βρίσκονται στα γυμνά βουνά της Μάνης.
Η Μάνη είναι μικρός τόπος αλλά η ιστορία και η παράδοσή της, τεράστιες. Παραδόθηκε σε μας χωρίς διακοπή. Σε κάθε αντάμωμα, το μυαλό αναμοχλεύει το χθες και τα μάτια κοιτούν το αύριο. Τα χρώματα, οι μουσικές, οι έρωτες, η θάλασσα, η χαρά, οι κουβέντες μάς συνδέουν αδιάκοπα με το παρελθόν. Το ιδιαίτερο που μπορεί να δώσει η Μάνη στον επισκέπτη είναι το χρώμα που έδωσε και σε εμένα. Το χρώμα του φεγγαριού. Ο επισκέπτης που περπατάει στα σοκάκια της Μάνης και γνωρίζει τις μοναδικές παραλίες και τους πανέμορφους οικισμούς, νιώθει ότι μπορεί να ξεδιπλώσει τη θάλασσα.
Οι κάτοικοι της Μάνης έχουν αποτυπωμένα όλα αυτά που αναφέρω στις αυλακιές του προσώπου τους. Στο χαμόγελο κάθε Μανιάτισσας και κάθε Μανιάτη που μέχρι και σήμερα δεν ξεθωριάζει στην ακτογραμμή του μανιάτικου βράχου, παρόλο που μπορεί να υποτάσσεται στη γαλήνη που προστάζει ο λακωνικός κόλπος.
Μετά την πρώτη ημέρα, η ίδια η Μάνη θα μιλήσει και θα αποκαλύψει στον επισκέπτη τον εαυτό της. Σε εμάς που κατοικούμε εδώ, συμβάλλει καθημερινά σε μια ολοκληρωμένη μεταλλαγή της συνείδησης.
Το φως του τόπου φαίνεται όταν η θέληση των Μανιατών σιγεί. Όταν διαβαίνεις τη Μέσα Μάνη, νιώθεις σαν να επιστρέφεις στο ειδύλλιο. Σ΄αυτόν τον τόπο δεν μπορεί να μην έχεις γεννηθεί ρομαντικός, καθώς ιστορικά περιγράφεται η ανάγκη σε τακτά χρονικά διαστήματα για νέες αξίες. Είναι η Μάνη ο χαμένος παράδεισος που αναζητάς στο πάθος;
Τα σοκάκια της μοσχοβολούν, ο ήλιος λάμπει και παντού απλώνεται μια γλυκιά προσφορά ζεστασιάς και φροντίδας, η οποία ζωγραφίζει με χρυσαφένια χρώματα τούτη τη σαγηνευτική εσχατιά της Ευρώπης. Ο επισκέπτης όταν περιπλανιέται στη Μάνη τραγουδάει έχοντας μέσα του καινούριο αέρα.
Συστήνω σε όλους να δώσουν την ευκαιρία στο φυσικό τοπίο της Μάνης να τους μαγέψει και να περιπλανηθούν στα μονοπάτια της. Γιατί η ψυχή τους φεύγοντας από αυτόν τον τόπο θα έχει νέα κύματα νοσταλγίας. Όταν επισκέπτεται ο ήδη κομματιασμένος στην καθημερινότητα του άνθρωπος την Μάνη, νιώθει ότι δεν του λείπουν οι κρίσιμες γωνίες για να αρχίσει η συναρμολόγηση ενός πανέμορφου παζλ από εικόνες και συναισθήματα. Δεν είναι εύκολο ο ταξιδιώτης να εφεύρει μια νέα γραμμή για να αποτυπώσει γνώμη του για τη Μάνη.
Αρεόπολη. Είναι πανέμορφο να ζεις σήμερα σε ένα χωριό όλο παρόδους, με σπίτια χωρίς αριθμούς. Κάθε χωριό είναι μια προσπάθεια μνήμης και ανάγκης, όσο και ο πυρετός του ηλιοβασιλέματος. Από την κορυφή του Ταϋγέτου μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, οι Μανιάτισσες και οι Μανιάτες διατηρούν ακόμα ανέπαφο το κύτταρο της ιδιαιτερότητας που τους χάρισε ο βράχος και η θάλασσα, μεταγγίζοντας καθημερινά τον ασυμβίβαστο χαρακτήρα τους.
Απαντώντας για τη Μάνη, θα διακρίνει κανείς στα υγρά μάτια μου εκείνη τη φουσκοθαλασσιά που με θήλασε, μαγεμένος από το ωραίο που ο τόπος μου έμαθε πώς χτίζεται. Πέτρα στην πέτρα, με πολύ φως και λίγο νερό, να παίρνω χρώματα από το ηλιοβασίλεμα στο Λιμένι και να βάφω την πραγματικότητα. Να αντλώ αντοχή από την αγριάδα των βράχων του Γερολιμένα. Η ομορφιά της Μάνης είναι ότι το αλφαβητάρι της δεν το έχουμε μάθει ακόμα γιατί καθημερινά προσφέροντας υπηρεσίες προστίθενται καινούρια γράμματα.
Ο επισκέπτης συνήθως μιλάει με όρους. Η Μάνη μιλάει με εικόνες.
Ο ένας με ευχή. Η άλλη με ιστορία και γεγονότα.
Ο ένας προσπαθεί βλέποντας να απαντήσει. Εκείνη απαντά.
Ο επισκέπτης πιστεύει. Η Μάνη έχει πάθος.
Έλα στη Μάνη για να ονειρευτείς. Έλα στον ώμο της Μάνης για να ονειρευτείς.
Η Μάνη μέσα από την ιστορία και την ομορφιά της κάθε στιγμή της ημέρας μοιάζει είτε με βελανιδιά είτε με κρίνο. Είμαι σίγουρος ότι ο επισκέπτης φεύγοντας θα πάρει αρκετούς σπόρους στο μαντήλι του».
Διαβάστε ακόμα:
