Ελληνολάτρης και φλογερός Πατριώτης, στην ψυχή του οποίου συνυπάρχουν και συλλειτουργούν με θαυμαστή ισορροπία, νους ευρύτατος και ερευνητικός, ανοικτός στις ανώτερες σκέψεις, τις προκλήσεις και τις επιταγές των καιρών, κρίση ορθή και βαθειά, πολλάκις εκλαμβανόμενη ως εμπνευσμένη πρόγνωση ή ως προφητική προαίσθηση, καρδιά όπου αγκαλιάζει ενθουσιασμένη, ότι αγαθό και γενναίο και αποκρούει με αγανάκτηση ότι κακό και αχρείο.
Αποφοίτησε το 1969 από το Κολλέγιο Αθηνών μαζί με τον σύγχρονο του Γιώργο Παπανδρέου και ξαναβρίσκονται στο Κολλέγιο Άμχερστ της Μασαχουσέτης, όπου θα συγκατοικήσουν στην φοιτητική εστία του Κολεγίου. Εκεί ο Αντώνης Σαμαράς θα κάνει τις βασικές του σπουδές στα Οικονομικά, τις οποίες θα συμπληρώσει εν συνεχεία με σπουδές στη «διοίκηση επιχειρήσεων» του Χάρβαρντ, όπου θα υποστηρίξει διδακτορική διατριβή, για τις «Σχέσεις πολυεθνικών εταιρειών και κυβερνήσεων».
Απόφοιτος πλέον της σχολής Οικονομικών του Harvard, ο χαρισματικός Αντώνης Σαμαράς, εκλέγεται 13ος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης της χώρας. Γιός του διακεκριμένου καρδιολόγου και διευθυντή του Ευαγγελισμού Κων/νου Σαμαρά και της Ελένης Ζάννα, δισέγγονος της διαπρεπούς συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα, προσωπικότητας με συμμετοχή στα εθνικά θέματα, με το καθήκον προς την πατρίδα, τον ηρωισμό, τη θυσία, την ειλικρίνεια και την τιμιότητα να αποτελούν αξίες που κυριαρχούν στα διηγήματα της και στην ψυχή του νεαρού ευπατρίδη δισέγγονου της Αντώνη Σαμαρά.
Επίμονος και σταθερός στις απόψεις του, εστιασμένος και απαιτητικός στους στόχους που έχει θέσει, ο πρώην πρωθυπουργός δεν άλλαξε την καθημερινότητα του ακόμα και όταν μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου. Νωρίς το πρωί αξημέρωτα ξεκινά ακολουθία τηλεφωνημάτων, κατεβαίνοντας από το σπίτι του την Κηφισίας και αποσύρεται αργά το βράδυ, κυρίως όταν έχει σημαντικά θέματα σε εξέλιξη. Τακτικός θαμώνας εδώ και χρόνια της ταβέρνας του «Βασίλη» στην Κηφισιά, όπου προτιμά να πηγαίνει τα βράδια, όταν πέφτουν οι ρυθμοί της πολιτικής, να απολαύσει το σπέσιαλ μπιφτέκι με ντομάτα, με την Αίγλη του Ζαππείου να προστίθεται εναλλακτικά κατά την πρωθυπουργική του θητεία, κλείνοντας την βραδιά του και εκεί με ένα burger.
Ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ το 1975, ξεχωρίζει από τον δυναμικό του χαρακτήρα και διακρίνεται για τις πολιτικές του δεξιότητες από τον Ευάγγελο Αβέρωφ, ο οποίος τον ωθεί στην πολιτική και δύο χρόνια αργότερα ο Αντώνης Σαμαράς εκλέγεται βουλευτής Μεσσηνίας, σε ηλικία 26 ετών. Επανεκλέγεται με τη Νέα Δημοκρατία σε όλες τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις πάντα στην αγαπημένη του Μεσσηνία. Στις 2 Ιουλίου 1989 του ανετέθη το πρώτο του Υπουργικό πόστο, το κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών, στην κυβέρνηση συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με τον ενιαίο Συνασπισμό, με πρωθυπουργό τον Τζανή Τζαννετάκη και στις 23 Νοεμβρίου του ίδιου έτους αναλαμβάνει Υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ενιαίου Συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον Ξενοφώντα Ζολώτα. Ήταν ο νεότερος υπουργός των Εξωτερικών στην ιστορία της χώρας.
Το 1990 ο Αντώνης Σαμαράς παντρεύεται στην Πύλο την πολιτική μηχανικό Γεωργία Κρητικού, όπου εν μέσω πρωτοφανούς προσέλευσης και συμμετοχής στο γαμήλιο γλέντι των φίλων κι οπαδών κυρίως της Μεσσηνίας αλλά και της λοιπής Ελλάδας, σφραγίζεται και επισημοποιείται η αμοιβαία υπόσχεση αγάπης και εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του, με την έντονη παρουσία των αγαπημένων του καλλιτεχνών, Γιώργου Ζαμπέτα, Μαρινέλλας και Μανώλη Μητσιά, να καλύπτουν το σημαντικό αυτό γεγονός. Ο γοητευτικός εργένης με τις εντυπωσιακές κατακτήσεις, αφήνει πίσω του την εργένική ζωή και νοικοκυρεύεται. Το ζεύγος Σαμαρά θα αποκτήσει δύο παιδιά, τη Λένα και τον Κώστα.
Έχοντας κερδίσει την εύνοια του Κων/νου Μητσοτάκη, αναλαμβάνει και πάλι Υπουργός Εξωτερικών, μετά την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας το 1990. Όμως, η σύγκρουση δεν θα αργήσει να έλθει, με αφορμή το Μακεδονικό και υπήρξε ιδιαίτερα βίαιη. Στις 13-4-1992, μετά το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο Υπουργός των Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς αντί επαίνου και δικαίωσης για τον αγώνα που έδωσε προς διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας, απομακρύνεται άμεσα από την κυβέρνηση. Πρέπει να τονιστεί ότι η συμφωνία επτά σημείων που εξασφάλισε, έγινε αποδεκτή ως επιτυχής από τον Πρωθυπουργό Κων/νο Μητσοτάκη. Η κατάθεση του Υπουργού των Εξωτερικών στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, της προσωπικής του άποψης για το Μακεδονικό ζήτημα, θεωρήθηκε πιθανώς ανάρμοστη πράξη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ζητήθηκε από τον Πρωθυπουργό η απομάκρυνσή του.
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παραιτείται από τη βουλευτική του έδρα και αποχωρεί από τη Νέα Δημοκρατία. Με το σύνθημα «Ελλάς – Ελλάς – Αντώνης Σαμαράς», οι υποστηρικτές του υποδέχονται στις 30 Ιουνίου 1993, την ίδρυση ενός νέου πολιτικού κόμματος με την επωνυμία Πολιτική Άνοιξη όπου κυριαρχούν πολλές υπερβάσεις και συσπείρωση αξιόλογων νέων πολιτικών, από διάφορους πολιτικούς χώρους όπως ο Ν. Κακλαμάνης από την Ν.Δ., ο Α. Λεντάκης από την Αριστερά, οι Α.Γεροντόπουλος και Δ.Σταμάτης, από την Ν.Δ., με την επίσης τιμητική συμμετοχή του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, που θεωρείται και ο εμπνευστής του ονόματος του νέου κόμματος.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1993, δύο βουλευτές της ΝΔ προσχωρούν στην Πολιτική Άνοιξη, αλλά διατηρούν τη βουλευτική τους έδρα ως ανεξάρτητοι, με συνέπεια η Νέα Δημοκρατία να απολέσει τη δεδηλωμένη, έχοντας μόνο 150 έδρες στην κοινοβουλευτική της ομάδα. Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προκηρύσσει πρόωρες εκλογές για τον Οκτώβριο 1993, τις οποίες θα χάσει από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Στον Αντώνη Σαμαρά χρεώνεται από τον Κων.Μητσοτάκη η πτώση της κυβέρνησης του, αν και ήταν προαποφασισμένο από τον ίδιο η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες τον Οκτώβριο 1993, έχοντας την βεβαιότητα ότι θα τις κέρδιζε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού των εξωτερικών των Η.Π.Α. Σούλτς κατά την αναχώρηση του από την χώρα μας τον Φεβρουάριο του 1993.
Στις εκλογές αυτές η Πολιτική Άνοιξη, που ευαγγελιζόταν την υπέρβαση στην πολιτική ζωή, ξεκίνησε ελπιδοφόρα συγκεντρώνοντας 5% των ψήφων εκλέγοντας 10 βουλευτές. Στις ευρωεκλογές του 1994 έλαβε το καλύτερο ποσοστό της, 8,7% των ψήφων και δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Στις εκλογές του 1996 η Πολιτική Άνοιξη έμεινε εκτός Βουλής με το εκλογικό σώμα να μην είναι ώριμο να δεχθεί τις ριζοσπαστικές θέσεις της. Ο πολιτικός της κύκλος κλείνει και ο Αντώνης Σαμαράς στηρίζει στις επόμενες εκλογές δημόσια τη Νέα Δημοκρατία. Επανέρχεται εν συνεχεία στη Νέα Δημοκρατία, ηγείται του ψηφοδελτίου των ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου 2004 εκλεγόμενος ευρωβουλευτής, θέση την οποία διατήρησε έως το 2007, οπότε και επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007.
Με τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου 2009, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής του εμπιστεύθηκε το Υπουργείο Πολιτισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009. Στις 20 Ιουλίου του 2009 εγκαινίασε το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, με το σεβασμό και την μεγαλοπρέπεια που επιβαλλόταν προς το κορυφαίο αυτό Μουσείο της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο της επιστροφής, των κλαπέντων από τον λόρδο Έλγιν μαρμάρων του Παρθενώνα.
Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 και το άνοιγμα των εσωκομματικών διαδικασιών από τον Κώστα Καραμανλή για την εκλογή νέου αρχηγού, ο Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει στις 15 Οκτωβρίου την υποψηφιότητά του για την Προεδρία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ξεκίνησε ως αουτσάιντερ, αλλά μετά την απόλυτη υποστήριξη που του προσέφερε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, αποσυρόμενος από την κούρσα διαδοχής, πέρασε μπροστά στις δημοσκοπήσεις έναντι της συνυποψήφιας του Ντόρας Μπακογιάννη. Ο ίδιος προσέδωσε στην υποψηφιότητά του στοιχεία κινηματικού χαρακτήρα και πρότεινε την απευθείας εκλογή από τα απλά μέλη του κόμματος, η οποία έγινε αμέσως δεκτή από την συνυποψήφια του Ντόρα Μπακογιάννη, με συνέπεια την αδρανοποίηση των κομματικών μηχανισμών, που ήλεγχε απολύτως η ίδια.
Στις ομιλίες του δίνει έμφαση στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, σε αντίθεση με τον νεοφιλελευθερισμό. Θεωρεί ότι προέχει η επανασυσπείρωση της παραδοσιακής εκλογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια το άνοιγμα του κόμματος προς τον μεσαίο χώρο. Στις ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές της 29ης Νοεμβρίου 2009 εκλέγεται πανηγυρικά αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας με το 50,06% των ψήφων έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη. Πρώτο μέλημα του μετά την εκλογή του, η αναδιοργάνωση της παράταξης, με ανοίγματα προς τα δεξιά της ΝΔ, με την τακτική του να προκαλεί δυσφορία στη φιλελεύθερη πτέρυγα του κόμματος, της οποία ηγείτο η εσωκομματική του αντίπαλος Ντόρα Μπακογιάννη.
Η σύγκρουση των δύο έφτασε στα άκρα στις 6-4-2010, όταν ο Αντώνης Σαμαράς διέγραψε την Ντόρα Μπακογιάννη, επειδή ψήφισε το «Μνημόνιο 1», κόντρα στη γραμμή του κόμματος. Στο επόμενο διάστημα η Νέα Δημοκρατία υπό τον Αντώνη Σαμαρά ακολούθησε αντιμνημονιακή πολιτική, ζητώντας ορθώς την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και την υιοθέτηση ενός μίγματος πολιτικής, που θα συμπεριλάμβανε λήψη αναπτυξιακών μέτρων για την τόνωση της αγοράς («Ζάππειο Ι»).
Στις 18-9-2010 εκφράζει για μια ακόμη φορά την αντίθεση του κόμματός του στο μνημόνιο, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, καταλογίζοντας ευθύνες στο κυβερνών κόμμα του ΠΑΣΟΚ, για την κρίση δανεισμού που αντιμετώπιζε η χώρα, ισχυριζόμενος ότι η συμφωνία δανεισμού από την τρόικα, δεν ήταν η μόνη επιλογή προς αποφυγήν της χρεοκοπίας. «Η λύση που μας προτείνουν είναι χειρότερη από το πρόβλημα» δηλώνει, επισημαίνοντας ορθώς ότι η συνταγή του μνημονίου οδηγεί σε ύφεση και υψηλότερο χρέος, εξαιτίας της συρρίκνωσης της οικονομίας.
Τον Νοέμβριο του 2011, υπό το βάρος των αναμενόμενων δυσμενών εξελίξεων και τον επίσης αναμενόμενο κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας, τα οποία είχε προβλέψει ο Αντώνης Σαμαράς, αποδέχθηκε για πρώτη φορά από την έναρξη της οικονομικής κρίσης, ως αναπόφευκτη τη δανειακή σύμβαση του Μνημονίου 1 και συμφώνησε στο σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο, εγκαταλείποντας τη μέχρι τότε αντιπολιτευτική τακτική του, προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση. Με υπαρκτό τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας, ο Αντώνης Σαμαράς ζήτησε κομματική πειθαρχία από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ για την υπερψήφιση των μέτρων του «Μνημονίου 2», ώστε να εξακολουθήσει η χρηματοδότηση της Ελλάδας από νέα δανειακή σύμβαση (11-4-2012), εγκαταλείποντας έτσι την αντιμνημονιακή πάγια πολιτική του.
Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας στη Βουλή, 21 από τους 83 βουλευτές της ΝΔ δεν ακολούθησαν την κομματική γραμμή και διαγράφηκαν από το κόμμα. Ο πυρήνας των διαγραφέντων βουλευτών θα συγκροτήσει νέο κόμμα υπό την επωνυμία Ανεξάρτητοι Έλληνες και αρχηγό τον Πάνο Καμμένο. Στις 6 -4-2012 διεξήχθησαν οι βουλευτικές εκλογές και η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά κέρδισε την πρωτιά, αλλά με χαμηλό ποσοστό (18,85%), το μικρότερο στην ιστορία του κόμματος. Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες για τον σχηματισμό βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές για τις 17 Ιουνίου 2012, τις οποίες κέρδισε η ΝΔ, χωρίς και πάλι αυτοδύναμη πλειοψηφία. Στις 20-6-2012 ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αποφάσισαν να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργασίας, με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος ορκίστηκε πρωθυπουργός το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Στις 21 Ιουνίου 2013 η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από το κυβερνητικό σχήμα, με πρόσχημα την διακοπή της λειτουργίας της ΕΡΤ, με τον Αντώνη Σαμαρά να ηγείται κατόπιν αυτού κυβέρνησης συνασπισμού ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Εν μέσω παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης, η Ελλάδα έχει ένα μίνιμουμ ασφάλειας και αυτονομίας, που το οφείλει σε σημαντικό βαθμό στην διορατικότητα του Α,Σαμαρά, ο οποίος τα Χριστούγεννα του 2013 υπέγραψε την «συμφωνία Ελλάδας, Ιταλίας και Αλβανίας» για τον αγωγό TAP («Trans Adriatic Pipeline»)». Πρόκειται για ένα σημαντικό έργο ενεργειακής υποδομής και στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα και κατ’ επέκταση για την ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης. Με τον αγωγό TAP χαρτογραφήθηκε η Ελλάδα ως κόμβος ενεργειακού εφοδιασμού ολόκληρης της Ευρώπης, με αναβαθμισμένο τον γεωστρατηγικό της ρόλο για τις επόμενες δεκαετίες. Η συμφωνία αυτή εμπεριέχει πολλαπλά οφέλη, όπως την δημιουργία δύο χιλιάδων θέσεων εργασίας, και την εισροή επενδυτικών κεφαλαίων 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Στα πλαίσια της συμφωνίας θα μεταφερθεί φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας Θάλασσας μέσω της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Αδριατικής Θάλασσας στη Νότια Ιταλία και κατ’ επέκταση στη Δυτική Ευρώπη. Ο αγωγός θα ανοίξει έναν νέο ενεργειακό διάδρομο τον «επονομαζόμενο Νότιο Διάδρομο Φυσικού Αερίου» προς την Ευρώπη και θα δημιουργήσει, μια νέα διέξοδο στην αγορά για το φυσικό αέριο από την Κασπία Θάλασσα.
Ένα χρόνο μετά τις εκλογές στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε αποκτήσει στις Βρυξέλλες τη φήμη του «εγγυητή των μεταρρυθμίσεων» όπως δήλωσε ο επίτροπος Όλι Ρεν, ενώ ως πολιτικός της αντιπολίτευσης συγκαταλεγόταν στους δριμείς επικριτές των μέτρων σταθεροποίησης. Οι υπουργοί της Ευρωζώνης, εκτιμώντας ότι εκπληρώνονται οι όροι, αποδέσμευσαν την επόμενη δόση, ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, του δανείου προς την Ελλάδα. Η εφημερίδα επισημαίνει, επίσης, ότι μόλις πριν έναν χρόνο η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ενώ τώρα, παρά τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση και ποσοστό-ρεκόρ σε ανεργία, ο Αντ. Σαμαράς κάνει λόγο για μια «ελληνική ιστορία επιτυχίας» και θέλει να οδηγήσει, τον επόμενο χρόνο, την Αθήνα πίσω στις κεφαλαιαγορές.
Τα αίτια της ελληνικής κρίσης οφείλονται σε σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα. Το ελληνικό πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκε, προβλέπει αυστηρή λιτότητα, την συρρίκνωση του δημόσιου τομέα και την υποχρέωση εφαρμογής ενός επιβεβλημένου ασφυκτικού πλαισίου αλλαγών στην οικονομία και στο θεσμικό πλαίσιο της χώρας έναντι παροχής δανειακών κεφαλαίων από την τρόικα προς την Ελλάδα. Επίσης προκρίνει την επιδίωξη ανάπτυξης βασισμένης σε εξαγωγές,
Η επιβράδυνση της υιοθέτησης των υφεσιακών μέτρων των δύο ήδη ψηφισμένων Μνημονίων, έδωσε μία ανάσα στην ελληνική οικονομία και βελτίωσε προσωρινά τους οικονομικούς δείκτες, αναστρέφοντας την καθοδική των πορεία, δικαιώνοντας τον Αντώνη Σαμαρά και αναγκάζοντας το Δ.Ν.Τ. να δημοσιοποιήσει πλέον τις αμφιβολίες του αν ήταν ορθή η επιλογή του θεραπευτικού μίγματος που επέβαλαν στην Ελλάδα οι περίφημοι θεσμοί, δεδομένου ότι σε οικονομία με βαθειά ύφεση, δεν επιβάλεις αλλεπάλληλα πακέτα περιοριστικών μέτρων.
Πέραν αυτών του ασκήθηκε έντονη πίεση από τους φορείς της εξουσίας στην Ευρώπη (Μέρκελ), για την υιοθέτηση από την χώρα μας του απευκταίου 3ου Μνημονίου, στους οποίους βεβαίως και δεν ενέδωσε, με αποτέλεσμα να κλειδώσει στα ενδότερα των Βρυξελλών, η άρση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του.
Στις 29 Δεκεμβρίου 2014, αμέσως μετά την τρίτη και τελευταία αποτυχημένη ψηφοφορία στηΒουλή για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών για τις 25 Ιανουαρίου 2015, τις οποίες έχασε από τον Αλέξη Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 26 Ιανουαρίου 2015 υπέβαλλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, και παρέμεινε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. (5 Φεβρουαρίου του 2015) συνόψισε τα δυόμισι χρόνια της πρωθυπουργίας του με τη φράση «Παραλάβαμε χάος, παραδώσαμε χώρα». Στις 5 Ιουλίου 2015, μετά τη συντριπτική νίκη του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα για την επικείμενη δανειακή σύμβαση με τους «θεσμούς», (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), υπέβαλε την παραίτησή του από αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Η διαδρομή του διορατικού πολιτικού και Έλληνα πατριώτη πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο πολιτικό στερέωμα της χώρας, υπήρξε δημιουργική, θυελλώδης και συγκρουσιακή. Ο Αντώνης Σαμαράς έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στην πολιτική ζωή της χώρας, ευρισκόμενος επί 45 χρόνια στο προσκήνιο , ανυποχώρητος και ασυμβίβαστος, συνεπής στα πιστεύω του, αναλαμβάνοντας πάντα τις ευθύνες του, ιδιαιτέρως όταν επρόκειτο περί ανάληψης τακτικών συμβιβασμών, όπου αυτό κρινόταν απολύτως απαραίτητο.
Την εναρκτήρια εκδήλωσή του πραγματοποιεί το «Ίδρυμα Αντώνης Σαμαράς», το οποίο έχει κοινωφελή χαρακτήρα, και σκοπός του είναι η «συστηματική μελέτη, έρευνα και προβολή του έργου του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Επίσης αποσκοπεί στην διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης, με την ανάδειξη γεγονότων της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, την προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας και ολοκλήρωσης, την προαγωγή της πολιτικής και επιστημονικής έρευνας και τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της κοινωνίας και την εκπλήρωση των εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων».
Παράλληλα, φιλοδοξεί να συμβάλει στην «μελέτη των εθνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών προβλημάτων της χώρας και τη διαμόρφωση, επεξεργασία και παρουσίαση προτάσεων επ’ αυτών».
Βασίλειος Καλλικούνης
