Άρθρο του τομεάρχη Ανάπτυξης και Επενδύσεων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και υποψήφιου βουλευτή Μεσσηνίας, Αλέξη Χαρίτση, στην ιστοσελίδα “Libre.gr“
«Τι θα γίνει με την ακρίβεια», «Τι θα γίνει με την ανεργία», «Τι θα γίνει με τα νοσοκομεία μας», «Υπάρχει μέλλον για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις», «Μέχρι πότε θα συνεχίσει η αδικία να είναι ο νόμος της καθημερινότητας»; Αυτά είναι τα πραγματικά ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες. Ο λόγος είναι απλός: τα τελευταία τέσσερα χρόνια η χώρα μας έχει κάνει βήματα προς τα πίσω. Προς την εποχή της ανασφάλειας και της οικονομικής δυσπραγίας. Και οι πολίτες ξέρουν ότι αυτό δεν μας αξίζει. Ξέρουν ότι η χώρα μας έχει τις δυνατότητες για κάτι το διαφορετικό. Για μια νέα αρχή.
Στις 21 Μαΐου η ελληνική κοινωνία καλείται να επιλέξει: μία από τα ίδια και χειρότερα ή ριζική αλλαγή πολιτικής;
Η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται την καθήλωση στο γνώριμο: σε ένα πρόγραμμα που ευνοεί τους λίγους και ισχυρούς, σε μια καχεκτική δημοκρατία, στην ανακύκλωση ενός αποτυχημένου οικονομικού μοντέλου που οδηγεί -όπως στο παρελθόν- στη χρεοκοπία. Αν δει κανείς τον προεκλογικό λόγο του πρωθυπουργού, δεν υπάρχει καμία υπόσχεση αλλαγής. Μόνο η συνέχεια. Η συνέχεια μιας πολιτικής τον λογαριασμό της οποίας πληρώνουμε καθημερινά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εγγυάται τη ριζική αλλαγή πορείας με μια προοδευτική κυβέρνηση που θα δώσει τη μάχη από την πρώτη μέρα για την αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων και το άνοιγμα του δρόμου για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που έχει ως στόχο την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας μέσα από τη ρήξη με τη λογική που θεωρεί ότι η ελληνική οικονομία εξαντλείται στον υπερδανεισμό, στο real estate και στην τουριστική μονοκαλλιέργεια. Στη δική μας αντίληψη, η Ελλάδα μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα.
Γιατί εν τέλει αυτό που θα καθορίσει την πορεία της χώρας είναι το μοντέλο ανάπτυξης που θα επικρατήσει ύστερα από τις διαδοχικές εμπειρίες των κρίσεων. Στη λογική του παλιού πολιτικού συστήματος -στο οποίο πρωταγωνιστεί η Νέα Δημοκρατία- το μέλλον της χώρας είναι συνδεδεμένο με την αναπαραγωγή ενός μη βιώσιμου μοντέλου που στηρίζεται στο χαμηλό κόστος εργασίας και την μονοσήμαντη επένδυση στην παροχή υπηρεσιών. Είναι ένα μοντέλο φθηνής ανάπτυξης το οποίο δημιουργεί ενδογενή ελλείμματα και οδηγεί στη χρεοκοπία.
Το στρατηγικό αυτό αδιέξοδο διαπλέκεται με την αδυναμία του κράτους να παρέμβει ώστε να αντιμετωπίσει τα άμεσα προβλήματα. Αυτό το βλέπουμε στο παράδειγμα της ακρίβειας. Η ΝΔ αρχικά αδιαφόρησε και στη συνέχεια επέλεξε μία πολιτική παθητικής αναμονής. Όταν αυτό πια ήταν καταστροφικό, στράφηκε σε μια επιδοματική πολιτική με πενιχρά αποτελέσματα εκεί που κρίνεται η ακρίβεια -στο ράφι- και σημαντικά πλεονεκτήματα για ισχυρούς επιχειρηματικούς και κερδοσκοπικούς παίκτες της αγοράς. Δεν πρόκειται για ένα κυβερνητικό «λάθος». Αντίθετα, είναι η απόληξη μίας συνειδητής επιλογής όπου ο ρόλος του κράτους εξαντλείται στην ενίσχυση με δημόσια χρήμα των ιδιωτικών συμφερόντων.
Ο νέος αναπτυξιακός και παραγωγικό δρόμος που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει τη ρήξη και τη σύγκρουση με το αναποτελεσματικό και πελατειακό αυτό μοντέλο. Στόχος μας είναι ένα αποτελεσματικό Αναπτυξιακό Κράτος που θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα αξιολογεί ολοκληρωμένες δημόσιες πολιτικές με διαφάνεια και λογοδοσία απέναντι στους πολίτες.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη γενικά και αόριστα. Ανάπτυξη είχε η χώρα μας και τη δεκαετία του 1990. Αυτό δεν την προστάτευσε από τη μεγάλη οικονομική κρίση. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει κοινωνικό περιεχόμενο και να στηρίζεται σε παραγωγικές επενδύσεις. Κατά συνέπεια, η δική μας πρόταση για την Ελλάδα περιλαμβάνει μια ριζική αλλαγή μέσα από την πλαισίωση του τριτογενούς τομέα με την αναγέννηση της αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας, των καινοτόμων επιχειρήσεων. Μόνο αυτός ο δρόμος ανάπτυξης μπορεί να μας θωρακίσει στους βέβαιους κλυδωνισμούς της παγκόσμιας οικονομίας και να εμπνεύσει την αυτοπεποίθηση και την εξωστρέφεια της ελληνικής κοινωνίας.
Η νέα αρχή για τη χώρα απαιτεί με τη σειρά της μία νέα αρχή για το πολιτικό σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει την προοπτική των κυβερνήσεων συνεργασίας γιατί είναι ο σύγχρονος τρόπος της ενδυνάμωσης του πολιτικού διαλόγου και του ελέγχου της κυβερνητικής εξουσίας. Απέναντι στο αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησε η αλαζονεία της Νέας Δημοκρατίας, προτάσσουμε το διάλογο και την προγραμματική σύγκλιση μεταξύ των δυνάμεων της αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και της οικολογίας.
Μόνο μία τέτοια κυβέρνηση μπορεί από την πρώτη κιόλας μέρα να προχωρήσει στις αναγκαίες και αποφασιστικές τομές για την ανάσχεση της ακρίβειας, τη στήριξη των δημόσιων υποδομών, την εμπέδωση του κράτους δικαίου, την αντιμετώπιση της υγειονομικής και δημογραφικής κρίσης. Και μόνο μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί προχωρήσει σε ένα νέο οικονομικό υπόδειγμα όπου το κύριο ζητούμενο θα είναι οι παραγωγικές επενδύσεις, η κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων και ο σταθερός προσανατολισμός προς τη δίκαιη και συμπεριληπτική ανάπτυξη. Η νέα αρχή για τη χώρα μας δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα. Αναγκαιότητα που από τη μία την υπαγορεύουν οι δύσκολες συνθήκες που μας περιβάλλουν και από την άλλη το διαρκές αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για Δικαιοσύνη.
