Πρόσφατα η Eurostat μας απένειμε το «χάλκινο μετάλλιο» στην υλική και κοινωνική στέρηση, κατατάσσοντάς μας στην τρίτη χειρότερη θέση στην ΕΕ, μετά τη Ρουμανία.
Συγκεκριμένα, η έκθεση της Εurostat αφορά τη «σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση», η οποία είναι μια ακραία μορφή φτώχειας και στην Ελλάδα πλήττει το 14% του πληθυσμού, ποσοστό υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο της ΕΕ (6,4%).
Ένα άτομο διαβιεί σε συνθήκες σοβαρής στέρησης, όταν αδυνατεί να εξασφαλίσει τουλάχιστον επτά ή περισσότερα από μια λίστα με 13 αγαθά και υπηρεσίες που κρίνονται απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση. Αν στερείται πέντε αγαθά και υπηρεσίες, πάλι υποφέρει από υλική και κοινωνική στέρηση, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Ο ένας στους δύο δεν μπορεί να πληρώσει έκτακτες δαπάνες
Ανάμεσα στους δείκτες υλικής και κοινωνικής στέρησης είναι οι δυσκολίες στην πληρωμή ενοικίου, δόσης δανείου πάγιων λογαριασμών και καταναλωτικών δανείων, οι οποίες πλήττουν πάνω από τέσσερα στα δέκα ελληνικά νοικοκυριά (43%) και οχτώ στα δέκα φτωχά νοικοκυριά (78%).
Ακόμα υψηλότερα είναι τα ποσοστά όσων αδυνατούν οικονομικά να καλύψουν έκτακτες αλλά αναγκαίες δαπάνες, ύψους περίπου 480 ευρώ ή να πληρώσουν για μια εβδομάδα διακοπές (44% και 46% αντίστοιχα).
Η σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση πλήττει δυσανάλογα τις γυναίκες, με διαφορά μίας ποσοστιαίας μονάδας από τους άντρες (14,5 έναντι 13,5%). Σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού βρίσκονται τα αγόρια ως 17 ετών (14,3%), οι γυναίκες 18-64 ετών (14,8%) και οι γυναίκες άνω των 65 ετών (14,5%).
