Η προειδοποίηση της ΕΚΤ ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα κρίση χρέους ήρθε να επιβεβαιώσει ότι σε πείσμα των κατά καιρούς ενέσεων αισιοδοξίας, οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε τροχιά αβεβαιότητας.
Τα προβλήματα για τα οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου είναι πρωτίστως το χρέος που τροφοδοτείται από τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα στο έδαφος χλιαρών ρυθμών ανάπτυξης.
Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Σε πείσμα της ρητορικής για «λιγότερο κράτος», οι δημόσιες δαπάνες δεν έχουν υποχωρήσει, ούτε και μπορούν να υποχωρήσουν. Επειδή, όμως, δεν μπορούν να καλυφθούν από αύξηση της φορολογίας, ο μόνος τρόπος είναι τα ελλείμματα, που με τη σειρά τους οδηγούν σε αυξημένο δανεισμό και τελικά σε αύξηση του δημοσίου χρέους.
Την ίδια ώρα ο βασικός μηχανισμός που θα μπορούσε να λειτουργήσει αντισταθμιστικά, δηλαδή το να υπάρχουν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, ακυρώνεται στην πράξη αφού βρισκόμαστε σε εποχές αναιμικών ρυθμών ανάπτυξης.
Σε όλα αυτά προστίθενται και άλλες παράμετροι αβεβαιότητας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία παρατείνεται, ιδίως μετά τις αποφάσεις ΗΠΑ και Βρετανίας να επιτρέψουν τη χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, την ώρα που η κατάσταση στη Μέση Ανατολή ενέχει τον κίνδυνο συνολικής ανάφλεξης. Όλα αυτά αντικειμενικά ασκούν αρνητική επίδραση στην οικονομία.
Σε όλα αυτά προστίθεται ο κίνδυνος ενός νέου γύρου προστατευτισμού, με αφετηρία και την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, ενός Προέδρου που πιστεύει στον προστατευτισμό και είναι πολύ πιθανό να πυροδοτήσει ένα νέο γύρο εμπορικού πολέμου με την Κίνα πρωτίστως, που όμως θα έχει αντίκτυπο και στην Ευρώπη.
Διαβάστε το άρθρο του Λευτέρη Θ. Χαραλαμπόπουλου στο www.in.gr πατώντας ΕΔΩ
