Πέμπτη
12
Δεκέμβριος
TOP

Γ. Παγάνης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε περιδίνηση- Ξεκινά μια κρίση για την κεντροαριστερά που θα κρατήσει χρόνια» (video)

«Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια περιδίνηση που μοιάζει και κάποιος να εγκαταλείπει σε κάθε της περιστροφή», σχολίασε ο Γιώργος Παγάνης μια μέρα μετά το πέρας του συνεδρίου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και τα όσα εξελίχθηκαν στη διάρκειά του. Ο γνωστός δημοσιογράφος εξέφρασε την εκτίμηση ότι «από τον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά μια κρίση για την κεντροαριστερά που θα κρατήσει χρόνια». Όπως είπε υπάρχουν «διαφορετικές εκτιμήσεις για το ποιος κέρδισε και ποιος έχασε» και σημείωσε πως «στην Αριστερά συνήθως οι εμφύλιοι έχουν πάρα πολύ “αίμα”».

Η εύθραυστη εκεχειρία δεν είναι τίποτε άλλο από ένας συμβιβασμός διερωτώμενος παράλληλα κατά πόσον ο Στέφανος Κασσελάκης και εκείνοι που δηλώνουν απογοητευμένοι, θα μπορέσουν να συμπορευτούν υπό την ίδια σκέπη. Μετά τις αποχωρήσεις, τις σύγκρουσης και τις απογοητεύσεις αυτός που «κερδίζει την επόμενη ημέρα, είναι ο Νίκος Παπάς. Ο Κασσελάκης έχει χρόνο μέχρι τι ευρωεκλογές. Την επόμενη μέρα ισχυρός είναι ο Νίκος παππάς, ο οποίος μπορεί να τη διαμορφώσει.»

Στο ερώτημα “τί κέρδισε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό το συνέδριο” εκτίμησε πως «κερδίζει ακόμη πάρα πολλές στιγμές αγωνίες, έντασης», παρουσιάζοντας κι ένα ακόμη κακό σενάριο: «Η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ σε αριθμό βουλευτών είναι μόλις 4! Αν σε μια ενδεχόμενη απογοήτευση δούμε άλλη μια έξοδο, δεν θα είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά επισήμως θα είναι το ΠΑΣΟΚ» αποδίδοντας εκεί την απόφαση της Αριστεράς σε υποχρεωτική συγκατοίκηση!

Αυτό που αναδείχθηκε περισσότερο απ’ όλα από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διάθεση σύγκρουσης… «Ο Στέφανος Κασσελάκης θα ήθελε μια αναμέτρηση με την Όλγα Γεροβασίλη, δεν έγινε όμως γιατί ο Νίκος Παπάς δεν ήθελε, και οι Τσίπρας και Φάμελος.»

Αναλύοντας τις προθέσεις του Κασσελάκη για τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας σε ένα πιο κεντρικό σημείο του πολιτικού φάσματος ο κ. Παγάνης διερωτήθηκε κατά πόσον αυτό επιθυμούν και όλοι στο κόμμα επισημαίνοντας -ξανά – τον κίνδυνο της απόλυτης διάσπασης και προτρέχοντας σε κοινή γραμμή και αποφάσεις που θα αναδείξουν τον τρόπο και το κυριότερο πρόσωπο που «θα ηγηθεί μιας ενωμένης κεντροαριστεράς»